Προσωπική μου άποψη είναι το ακριβώς αντίθετο. Η Aegean υπό προϋποθέσεις μπορεί να ξεκινήσει long haul και μάλιστα με επιτυχία. Τολμώ δε να πω ότι αν ξεκινούσε σήμερα, μέσα σε 10 χρόνια θα γινόταν σοβαρός «παίκτης».
Ένας καθοριστικός λόγος είναι το γεγονός ότι η εταιρία ξέρει από ανταγωνισμό και δυσκολίες. Ξεκίνησε το 1999 με ανταγωνιστή την κραταιά και κρατική ΟΑ και με όλους και όλα εναντίον της. Το 1999, την Aegean δεν την »ήξερε» ούτε ο … Βασιλάκης. Όλοι ξέρουμε την συνέχεια. Τα έβαλε με όλους και με όλα, πάλεψε στα ίσια και με μεγαθήρια όπως η Lufthansa , Air France, British Airways, KLM κλπ…
Ξεκίνησε με τις μηδενικές υποδομές του Ελληνικού, έναν στάβλο που ήθελε να λέγεται αεροδρόμιο.
Αργότερα ήρθε η MIG του Βγενακη, και στο καπάκι η οικονομική κρίση του 2010-2013 που θύμιζε οικονομία πολέμου. Η Aegean δεν επιβίωσε απλά, αλλά ευημέρησε.
Σήμερα πάλι - και ενώ μεσολάβησε μια πανδημία - ανταγωνίζεται τους πιο δύσκολους παίκτες, μπροστά στους οποίους ούτε καν η ΤΗΥ δεν συγκρίνεται: Ryanair, Easyjet, Wizzair και δυο ντουζίνες ακόμα Lo-co…. Και φυσικά εξακολουθεί να ανταγωνίζεται με επιτυχία και τις legacy airlines.
Τι θέλω να πω; Για μένα, η Aegean έχει αποδείξει ότι ξέρει από ανταγωνισμό και είναι όχι μόνο σκληρό καρύδι, αλλά ξέρει και να αναπτύσσεται και να αποτελεί εκείνη φόβητρο για τους άλλους.
Από την Aegean αποκλειστικά ( σχεδόν ) εξαρτάται η επιτυχία και η αποτυχία του εγχειρήματος long haul και όχι από το αν η THY κάνει dumping στα εισιτήρια ή στις χωρητικότητες, η αν η Lufthansa θυμώσει και την κάνει ντα. Δεν είναι σοβαρά επιχειρήματα αυτά.
Υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες στο να αρχίσει long haul; Προφανώς, όπως έχω ήδη επισημάνει σε άλλο ποστ, το δίκτυο θέλει πιο πολλές συχνότητες με μικρότερης χωρητικότητας αεροσκάφη. Ο Ελ. Βεν. επίσης πρέπει να αρχίσει σοβαρές επεκτάσεις κτιριακές και σε λοιπές υποδομές. Αλλά όλα αυτά είναι διαχειρίσιμα και πάνω από όλα, όλα είναι στον έλεγχο της Aegean, και δεν εξαρτώνται από κάποια σκοτεινά και αόρατα κέντρα της παγκόσμιας αεροπορίας.
Ακομη και ο Ελ. Βεν κάποια στιγμή θα αναγκαστεί να συμβαδίσει στο κομμάτι των υποδομών και θα το κάνει γρηγορα μάλλον παρά αργά. Αρκεί να μυρίσει ψητό.
Τέλος να υπενθυμίσω τις τεράστιες επενδύσεις σε MRO και Flight Training που από μόνες τους φωνάζουν περαιτέρω ανάπτυξη. Και αυτή η ανάπτυξη θα έρθει και από το long haul. Όπως έλεγε και η γιαγιά μου: it’s a matter of when, not if.