To έμα8α σε μία μέρα χαράς για μένα και ομολογώ ότι ήταν από τις χειρότερες τελικά. :cry:
Μόλις σήμερα κατάφερα να πάρω εφημερίδα και όταν έφτασα στο κομμάτι των μαρτύρων από το Γραμματικό και τις περιγραφές τους, δεν μπόρεσα να συνεχίσω...
Το απόγευμα στο αεροπλάνο της επιστροφής μου δεν ξαναένοιωσα τέτοια σκληρή σιωπή την ώρα που στο αεροσκάφος γινόταν η επίδειξη σωστικών μέσων και ασφαλείας. Απόλυτη σιωπή χωρίς ίχνος χάχανου και κόσμος (παντού) να τσεκάρει τις safety cards...
Ίσως από τα ασχημότερα ατυχήματα που θυμάμαι.
Εύχομαι και ελπίζω όλοι όσοι διαχειρίζονται αεροπορικές εταιρίες να συνειδητοποιήσουν ότι πίσω από τα γραφεία και τους υπολογιστές κρύβονται π.χ. και 45 ζωές παιδιών που δεν ξέρουν από λειτουργίες αεροπλάνων αλλά κάνουν ένα ταξίδι και εμπιστεύονται σε κάποιους τη ζωή τους. Όπως και τα πληρώματα που είναι και αυτοί που νόιώ8ουν κά8ε παλμό στο αεροπλάνο τους και όταν αρνούνται να πετάξουν, ε μα τον Θεό, κάποιους λόγους 8α έχουν.
Ξέθαψα και γω από το αρχείο μία προσέγγιση του 733.
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=4335
Όσο δε για τους αυτούς τους φίλους δημοσιογράφους που έγιναν πρόσφατα και αεροποριολόγοι, απλά τους αξίζει η επιλογή off της συσκευής σας.
Όσο δε για κάποιους που παίξαν με αισθήματα ανθρώπων, νομίζω ότι για αυτό τον λόγο χτίστηκαν κάτι ιδρύματα που λέγονται ή φυλακές ή ιδρύματα, κάπως έτσι. Η κοινωνία δεν τους χρειάζεται...πια...
Μετά από χρόνια ταξιδιών, σήμερα, η φίλη μου αρνήθηκε να πετάξει μαζί μου στο αεροπλάνο. Την πίεσαν ψυχολογικά αυτά που είδε σε ένα ρεπορτάζ, παρόλες τις απαγορεύσεις μου... :evil: Πήρε το καράβι. Εγώ δεν προσπάθησα να της αλλάξω γνώμη γιατί θα ήταν χειρότερα.(Εγώ δεν είχα επιλογή λόγω δουλειάς.) Κυρίως όταν ενημερωθήκαμε το πρωί στο αεροδρόμιο αναχώρησης ότι το αεροπλάνο ίσως να ακυρώσει την πτήση λόγω βλάβης. (Υπήρχε βλάβη απ΄ότι έμαθα μετά από έγκυρη πηγή). Στη Δεύτερη πτήση που αναγκαστικά έπρεπε να πάρω, η καθυστέρηση άγγιξε τις 3 ώρες και ανακοινώθηκε μέσα στον θάλαμο διακυβέρνησης ότι το αεροπλάνο καθυστέρησε λόγω βλάβης. Απ' ότι έμαθα πάλι, δεν είχε βλάβη, απλά καθυστέρησε και έπρεπε να καλυφτεί η εταιρεία. Το βλέμμα όμως της διπλανής μητέρας με τα δύο της παιδιά προς τα μένα την ώρα που γίνονταν οι ανακοινώσεις, ε , ήταν όλα τα λεφτά. Μιλάμε για αγωνία παιδιά. Καποια στιγμή πρέπει και οι εταιρίες να αναλογιστούν το βάρος της αξιοπρέπειας και να φέρονται πιο σοβαρά.
Η κυρία στα γραφεία της εταιρίας στο αεροδρόμιο όπου η φίλη μου έκανε την ακύρωση της γύρισε πίσω τα λεφτά του εισητηρίου (αν και δεν υπήρχε τέτοια προβλεπόμενη επιστροφή) γιατί λέει ότι "ε με την αρχική κα8υστέρηση λόγω της βλάβης, λογικό είναι να μην θέλετε να πετάξετε, γι αυτο 8α σας δώσουμε τα λεφτά σας". Το να παίζεις με την ψυχολογία κάποιου είναι πολύ άσχημο πράγμα. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ.
Λυπάμαι που μακρυγόρησα, και γω πρέπει να σηκωθώ πολύ πρωί για δουλειά, αλλά ένοιωσα την αναγκη να σας τα πω αυτά. Έτσι, γιατί ίσως...δεν ξέρω κι εγώ... :?