george_a":2kw0gx0w said:
Hastaroth,
με μια λέξη θα περιγράψω το βασικό τεχνικό πρόβλημα: bandwidth -
και με μια λέξη το βασικό πρόβλημα από τη μεριά του ΘΚ: privacy.
To να καταγραφούν σε μια 'ρουφιάνα' που εκτός από ήχο γράφει και εικόνα, σίγουρα θα αποτελούσε επιπλέον πληροφορία. Που, προφανώς, δεν είναι η μόνη χρήσιμη στο να μεταδοθεί προς τα έξω. Ίσως ακόμα πιο χρήσιμη θα ήταν τα στοιχεία του 'μαύρου' κουτιού, δηλαδή να μεταδίδονται προς κάποιο κέντρο (π.χ. στο Operations Center) της κάθε εταιρείας. Το πρόβλημα είναι ότι ένας τέτοιος όγκος δεδομένων ούτε μεταδίδεται, ούτε αποθηκεύεται, ούτε αναλύεται 'δωρεάν'. Το κύριο πρόβλημα είναι η άμεση μετάδοσή του, η ροή δεδομένων από το ΑΦ, μέσω, προφανώς, κάποιου δορυφορικού συστήματος, προς τη βάση. Αυτό το bandwdith είναι περιορισμένο. Αλλά ακόμα και να έφτανε, τόσο η αποθήκευσή του, όσο και η ανάλυσή του (ποιος ο λόγος να το στείλεις αν δεν πρόκειται ποτέ να το αναλύσεις σε real-time?) έχουν κόστος, χωρίς το όφελος να είναι αντισταθμιστικό.
Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο λόγο, νομίζω ότι και μόνο το ότι το CVR ονομάστηκε 'ρουφιάνα', μας εξηγεί το πώς θα αντιμετωπιστεί η καταγραφή και της εικόνας μέσα από το ΘΚ.
Θα αρχίσω από το δεύτερο σκέλος:
Το πιλοτήριο ενός αεροπλάνου δέν είναι η ιδιωτική (private) κατοικία τού πιλότου-είναι ένας χώρος εργασίας,που μάλιστα βρίσκεται σε ύψος κάποιων χιλιάδων μέτρων από την επιφάνεια τής Γής και κινείται με ταχύτητα κάποιων εκατοντάδων χιλιομέτρων.Δηλαδή είναι ένας απολύτως "ασταθής" (από απόψεως θέσεως) εργασιακός χώρος,επομένως είναι και επιρρεπής στο να πέση στο έδαφος κατά τρόπον όχι ευχάριστο.Αρα πρέπει να ξέρουμε ανά πάσα στιγμή πού βρίσκεται,ώστε άν υπάρχη περίπτωση να πέση κάπου,να προλαβαίνουμε να πάμε εγκαίρως εκεί που πιθανολογούμε ότι θα πέση,ώστε να μαζέψουμε ζωντανούς αυτούς που είναι μέσα.Κι'επειδή το πιλοτήριο δέν πετάει μόνο του,αλλά σέρνει και μιά καμπίνα επιβατών πίσω του,με κάποιες δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους μέσα,θα μπορούμε να τους μαζέψουμε κι'αυτούς ζωντανούς.
Επίσης,σε μιά πολύωρη πτήση,είναι πιθανόν όλο το ΠΘΔ ν'αρχίση κάποια στιγμή να βαριέται και να το ρίξη στον χαβαλέ (θυμάστε το βίντεο που κυκλοφορούσε κάποια εποχή με την αεροσυνοδό να χαμουρεύεται καί να κάνη στριπτήζ εν πτήσει μέσα στο cockpit,ενώπιον τού Κ1,με τον Κ2 να βιντεοσκοπή και τον relief pilot να κάμνη μπανιστήρι
.Θα βοηθούσε,φαντάζομαι,άν υπήρχε η δυνατότητα κάποιος από το έδαφος να τους βλέπη και να τους επαναφέρη στην τάξη.Θα λειτουργούσε επίσης ώς αποτρεπτικό γιά τέτοιους χαβαλέδες η επίγνωση ότι ακόμη και στον αέρα οι πιλότοι "δέν είναι μόνοι τους",αλλά τους βλέπουν από το έδαφος.
Γιά το θέμα τού bandwith,που πράγματι είναι πρόβλημα,θα μπορούσε να βρεθή μιά λύση τού τύπου τών κριτηρίων που ανέφερε ο ποιμήν AGV.Δηλαδή ναί μέν καταγράφονται τα πάντα,αλλά μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο μόλις κάτι αρχίζει να δείχνη πως δέν πάει καλά.
Τέλος,το ζήτημα κόστους-οφέλους είναι κάτι που ο καθένας το βλέπει από διαφορετική σκοπιά.Στο ερώτημα "ποιος ο λόγος να το στείλεις (το δεδομένο) αν δεν πρόκειται ποτέ να το αναλύσεις σε real-time?",μπορώ να αντιτάξω κι'εγώ το ερώτημα "ποιός ο λόγος να συντηρής ολόκληρο στρατό,άν δέν πρόκειται ποτέ να σού επιτεθή κανείς;".Ποτέ δέν ξέρεις πότε θα χρειαστής τον στρατό,όπως και ποτέ δέν ξέρεις πότε θα χρειαστή ν'αναλύσης τα δεδομένα από μιά κάμερα μέσα στο cockpit.....
