Με όλο το σεβασμό και λαμβάνοντας υπόψιν το παράδειγμα σου, πιθανώς σου λείπει εμπειρία.
Εφόσον συμφωνούμε (πιστεύω) ότι ο πιο αδύναμος κρίκος μέσα στην εξίσωση είναι το human performance, το να φέρεις σαν παράδειγμα high speed πτήση στη 0100 τη νύχτα(που καταλαβαίνω ότι το κάνεις για να τονίσεις την έλλειψη κυκλοφορίας) σημαίνει ότι ξεχνάς το βασικό : το πόσο alert είσαι εσύ και ο συνάδελφος σου εκείνη την ώρα.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Circadian_rhythm
Στη 0100 τη νύχτα (θα εννοείς local time, άρα 0300 ώρα Ελλάδος που είναι συνηθισμένος ο οργανισμός σου) είσαι πολύ μακριά από τις 1000 ώρα που έχεις το υψηλότερο επίπεδο alertness.
Έχοντας μειωμένο alertness ( και μην έχοντας επίγνωση για το γεγονός), είσαι ακόμη πιο ευάλωτος σε λάθη. Στο λέω μετά από πολλές ώρες νυχτερινού operation.
Και δεν έχει να κάνει με το αν κοιμήθηκες καλά πριν την πτήση, είναι και ορμονικό θέμα του ανθρώπινου οργανισμού (τιμή τεστοστερόνης κλπ).
Παρ’ολα αυτά συμφωνώ μαζί σου ότι αν η εταιρία έχει κάνει risk Assessment, και το safety Department έχει αξιολογήσει ότι η εμπειρία των πληρωμάτων της επιτρέπει το high speed μέχρι τα 6000, δεν είναι επικίνδυνο να το κάνεις. Αρκεί να έχεις επίγνωση του ποσό alert είσαι εκείνη τη στιγμή.
Επίσης ένα λάθος που κάνουν χειριστές, είναι να πετάνε στα όρια του capacity τους.
Τι εννοώ :
Αν εκείνη τη στιγμή (0100 ώρα), χρειάζεσαι 95 των δυνατοτήτων σου για να πετάξεις high speed και να φτάσεις στα 1000 πόδια stabilized, τι θα γίνει αν σκάσει ένα abnormal ? Μήπως θα βρεθείς να πετάς πίσω από το αεροπλάνο ;
Πετώντας λοιπόν με 250, δίνεις χρόνο στον εαυτό σου να αντιληφθεί άμεσα οτιδήποτε abnormal έρθει, ακόμη και να το «δεις να έρχεται».
Και οι πιλότοι της Pakistan είμαι σίγουροι ότι είχανε δει πολλές φορές uneventful landing, έχοντας ξεκινήσει ψηλοί αρχικά..... δεν παει να πει κάτι αυτό..... έχω δει πολλές πτήσεις να φτάνουν 1500 πόδια με 340kts στις 1000 το πρωί και να είναι stabilized στα 1000 πόδια .....
Πίστεψε με όχι μόνο νιώθω άνετα με την ενέργεια του αεροπλάνου όπως αφήνεις να εννοηθεί, αλλά μπορώ να υπολογίσω και ποσά πόδια χαμηλότερος πρέπει να έρθεις από το path όντας high speed, ώστε να κάνεις idle descent.
Δεν θεωρώ όμως σωστό να δείχνω το λάθος παράδειγμα στον συνάδελφο που βρίσκεται δίπλα μου.
Αν πετάς κάθε φορά high speed επειδή ξέρεις να το κάνεις, πως θα διδάξεις πειθαρχία στον συνάδελφο που ξεκινάει τώρα την αεροπορική καριέρα του ;
Είναι πιο σημαντικό να διδάξεις στον συνάδελφο να σέβεται τα προσωπικά του όρια, από το να διδάξεις σωστό energy management.
Τώρα αν κάποιοι πετάνε συστηματικά high speed, για να αποδείξουν στον διπλανό τους ότι «δεν ξέρει να το κάνει το ίδιο καλά με αυτούς» είναι συμπεριφορά που δεν θα έπρεπε να συναντάμε στο πιλοτήριο κατά την ταπεινή μου άποψη.
Αν δεν καταλαβαίνεις την σύγκριση μάλλον δεν είμαστε στην ίδια συχνότητα σε κάποια θέματα.
Μένει να αποδειχθεί εάν στο ατύχημα της PIA, το gear up, δεν ήταν η 2η η 3η ενέργεια χειριστή ώστε να ξεκινήσει go around. Χαίρομαι που δεν έζησες ποτέ τόσο δύσκολη κατάσταση, όμως σε μαθήμα MCC στο εξωτερικό, μου είχανε διηγηθεί αυτήν την κατάσταση από περιστατικό που έγινε σε μεγάλο αερομεταφορέα της Ευρώπης.
Το «έτσι έμαθε», πάει σε χειριστές που έχουν μάθει από την πρώτη μέρα της εκπαίδευσης τους σε «στρατιωτική πειθαρχία». Αυτούς τους ανθρώπους όσα CRM μαθήματα και να τους κάνεις, ακόμη και multi crew να γράφει το πτυχίο τους, δε θα κάνουν go around. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε μεγάλες αεροπορικές εταιρίες της Ασίας.