ΔΕΥΤΕΡΑ 6/3/2006 Αnguilla
Οπως λοιπον προειπαμε, καλο το Maho αλλα επρεπε να δουμε και κανενα αλλο μερος! Ετσι τη Δευτερα κανονιστηκε η εκδρομη στην Anguilla. Πρωι-πρωι ραντεβου στο λιμανι (Marigot) με καυτο καφε της κακιας ωρας στο χερι.
.
Αναμονη στο λιμανι μαζι με την ομορφη ξεναγο μας, της οποιας δεν θυμαμαι το ονοματακι της (ισως ο Phantom Phixer που τη γνωρισε καλυτερα, να μας το θυμισει
), ντυμενη στα λευκα με ενα ωραιοτατο μινι φουστακι και μαγιω :shock: . Το καραβακι δεν ηταν και τιποτα το ιδιαιτερο και μετα απο μολις 45 λεπτα φτασαμε. Πρωτη οδηγια: απαγορευεται η φωτογραφηση στο τελωνειο!!! Περιμενοντας στην ουρα για τον ελεγχο διαβατηριων, παρατηρησα οτι ο τελωνης δεν εβαζε ανγκουιλλανες σφραγιδες στα διαβατηρια. Αυτο δεν θα το επετρεπα με τιποτα. Οταν ηρθε η σειρα μου, η τελωνισα ειδε το διαβατηριο και μου το επεστρεψε αδειο.
"No Anguillan stamp?" ρωτησα ευγενεστατα.
"You want one?" ειπε χαμογελωντας
"Certainly, next to the St. Maarten stamp please" απαντησα. Ε, οχι και οπου οπου!!!
Ετσι ημουν απο τους ελαχιστους που την εχω στο βιβλιαρακι μου!!!
Επιβιβαση στο πουλμαν και βουρ για το γυρο του νησιου με προορισμο μια παρθενα παραλια. Η αισθηση της οδηγησης στο νησι ειναι ολιγον τι περιεργη μιας και τα τιμονια βρισκονται κανονικα (αριστερα των οχηματων) αλλα οδηγουν οπως στην Αγγλια (στο αριστερο ρευμα)!!! Θα παρακαλουσα εδω τους συνταξιδιωτες μου να ανεβασουν φωτογραφιες απο την Ανγκουιλα καθως εγω ειχα την βιντεοκαμερα ανα χειρας και προτιμησα να αποθανατισω το νησι κατ' αυτον τον τροπο.
Η Anguilla λοιπον ειναι κατ' εξοχην ενα παρθενο νησι με αρκετα χαμοσπιτα, χωρις πλουτο και τρομερα αξιοθεατα. Απλα ηταν ενα πολυ ενδιαφερον νησι για εμας τους Ελληνες που βλεπαμε μια εντελως διαφορετικη κουλτουρα και πολιτισμο. Οπως μας ενημερωσε η ξεναγος, το νησι επιτηδες εχει μεινει αναξιοποιητο, ωστε να μετατραπει σε νησι για τους οικονομικα ευπορους. Πολλοι VIP αγοραζουν γη και χτιζουν "χαμοσπιτακια" με σκοπο να κανουν το νησι εναν τοπο "ηρεμιας" τους. Μάλιστα την περασμενη βδομαδα ειχε ερθει ο Bill Gates με το ιδιωτικο του αεροπλανο!!!
Αφου περασαμε σαν σιφουνες απο το αεροδρομιο και δεν σταματησαμε καθολου
, φτασαμε στην παραλια. Μια
παραλια βγαλμενη απο καρτ ποσταλ, με λευκη ψιλη αμμο, με φοινικες κλπ κλπ. Η ξεναγηση περιελαμβανε μασκες με βατραχοπεδιλα για γνωριμια με το βυθο και τοπικο φαγητο με διαφορα περιεργα μπινελικια που ομως ηταν τοσο λιγα που απλως δοκιμασαμε! Πραγματικα ομως πολυ ωραια εμπειρια.
Μετα απο καποιες ωρες παραμονης εκει, ξεκινησαμε για το παρκο των δελφινιων. Μολις φτασαμε και μετα απο το περασμα μας απο το μαγαζι των σουβενιρ, πηγαμε στις πισινες οπου μας περιμεναν με ανυπομονησια τα
δελφινια. Ορισμενοι απο εμας αποφασιασαν να κανουν μπανιο και παιχνιδια με τα δελφινια και βουτηξαν μαζι με τους εκπαιδευτες για μια ανεπαναληπτη εμπειρια γεματη παιχνιδια με τα
εκπληκτικα αυτα θηλαστικα.
Το ταξιδι μας εφτασε στο τελος του, παιρνοντας το καραβακι για το St. Maarten. Γεματοι απο υπεροχες αναμνησεις, περιμεναμε την επομενη μερα. Μια μερα που την αναμεναμε με ιδιαιτερη αγωνια. Ηταν η μερα του St. Barthelemy
για την αποχώρηση από τα πράσινα νερά του SXM. Για παράδειγμα από την Λυών πεταχτήκαμε για έναν καφέ στο Kloten και πίσω οδικώς. 
. 
! Πανικος βεβαια στη Maho και κινητικοτητα τρελη! Όταν εφτασε σε αποσταση βολης, ο ευρυγωνιος μου το αποθανατισε σε ολη του τη μεγαλοπρεπεια!!! 
. Ω, ναι!!! Ηταν η KLM! Ξαναστηθηκαμε ολοι σε διαφορες θεσεις και το σκισαμε δεοντος, αν και η ωρα ηταν λιγο περασμενη και το φως ηταν ελαφρως ουδετερο. Η στιγμη όμως ηταν αξεχαστη!!! Ετσι ολοκληρωνοντας τις αφιξεις της πρωτης μερας, το μονο που περιμεναμε ηταν τα blast των Α340 & 747. Τελικα το 340 απογειωθηκε από τον 27 (από την άλλη μερια 
.
αποφασισε να παει ποδαρατος παραλληλα με τον κεντρικο δρομο μηπως μας δει, το οποιο και εγενετο.