ATH-CDG-SXM (SBH) SXM-CDG-ATH (& /SFG-PTP-ORY-CDG-ATH)

[GP707]

Ας συνεχισουμε με το σκελος CDG-SXM, για να πλησιασει η ωρα των uploads απο το αεροπορικο μας σπιτι! Σε αντιθεση λοιπον με τους λοιπους spotters, εμενα μου εκατσε διαδρομος και οχι παραθυρι!
Ολοκληρος moderator και δεν με σεβαστηκαν καθολου ! Αν ειχα ιντερνετ στο 340 θα τους εκανα ολους ban για 1-2 βδομαδουλες!
Τεσπα, ηταν τοση η προσμονη για τον προορισμο μας που δεν με ενοχλησε και τοσο!
Η ωρα στο "ΖJ" περναγε βασανιστικα, που ουτως ή αλλως σε ενα ταξιδι 9+ ωρων δεν περναει με τιποτα. Οι ασχολιες μας ειχαν να κανουν με την προσωπικη οθονουλα του καθενος (παιχνιδια, ταινιες, κατι πολυ ωραια αεροπορικα κουιζ της AF, μουσικουλα για ολα τα γουστα κλπ) και πηγαδακια (με τους GP707, captainjumbo, Jerry, Psil, Pantom Phixer και Elliot_Lgav να εναλλασονται) στο πισω μερος του αεροπλανου. Μεχρι που ηρθε το φαι! Δυστυχως το φαγητο της AF δεν φημιζεται και για τη γευση του ή την ποιοτητα του και μας το επιβεβαιωσε για ακομα μια φορα. Δεν ξερω για τους εταιρους συνταξιδιωτες-μελη του a.gr, αλλα η δικια μου γνωμη και καποιων επιβατων που ακουσα δεν ηταν και η καλυτερη! Για να μην τα πολυλογω (μιας και δεν εχω φωτο απο αυτο το σκελος να ανεβασω, αλλα μονο βιντεο ), επεσε και ο αναλογος υπνος και λιγο πριν την καθοδο μας, σερβιρηστηκε το snack, το οποιο το "σκισαμε" αμασητο μετα απο τοσες ωρες νηστικοι, αλλα κυριως για να απολαυσουμε την καθοδο και την προσεγγιση μας στο SXM. Τα βιντεο και οι μηχανες ειχαν οπλισει για την αποθανατιση της προσγειωσης. Την πρωτη μας επαφη με το Maho Beach και το Sunset Beach Bar.Ας συνεχισει ο επομενος με καποιες φωτο κατα τη διαρκεια του ταξιδιου για να μην κραταμε και τα λοιπα μελη σε αγωνια. Αν και το καλο πραμμα αργει να ερθει.

υ.γ. Ο Psil απεχει μεχρι τωρα απο το trip report . Τι επαθες καλε? Μαλλον ισχυει αυτο που ειπε και ο Captainjumbo "ποιος σας ειπε οτι εχουμε γυρισει???!!!"

 

[psil]

Nα'μαι και εγω....

Οντως ειμαι ακομα εκει... Το μαυρισμα- η μαλλον το καψιμο- εχει φυγει αλλα το jet lag παραμενει. Το βιολογικο μου ρολοι αλλα και το κινητο μου ειναι ακομα σε ωρα SXM . Anyway, πισω στο report:

Φευγοντας απο CDG τα τζαμια στη θεση μου -ειχα Kilo - ηταν πενταβρωμικα :evil: Γιαυτο και μου βγηκε ετσι αυτο.
Το φαγητο δε μου φανηκε και τοσο ασχημο... Ιδιαιτερη εντυπωση μοy εκαναν τα μαχαροπηρουνα που ηταν σχεδιασμενα απο τον Filip S+ark
Σε ολη τη διαδρομή δεν κοιμήθηκα ουτε λεπτό. Επίσης δεν μπόρεσα να δω ουτε μια ταινια ολοκληρη. Ο λογος για το τελευταιο ειναι οτι στο IFE της AF δεν μπορεις να αλλαξεις καναλι ενω βλεπεις ταινια γιατι μετα πρεπει να ξαναρχισεις απο την αρχη. Το συστημα δεν ειχε video on demand αλλα οι ταινιες αρχιζαν καθε 15 min. Εγω ομως ηθελα καθε 5 λεπτα να βλεπω το Geovision-τον route map- οποτε στο τελος αρκεστηκα να παιζω Who wants to be a millionaire.
Κατα τη διαρκεια της πτησης υπηρχε ενα self service trolley με πολλα αναψυκτικα και ποτα αλλα χωρις τιποτα να φαμε
Με τα πολλα εφτασε η στιγμη που ολοι περιμεναμε. H θεα του Sunset beach φανταστική και.... τι να πω αλλο; Ενα ονειρο αρχισε να γινετε πραγματικοτητα.
Μετα απο μια γρηγορη επισκεψη στο cockpit 1 ,2 και μια αποψη των βιαστικοτερων απο εμας, ηρθε η ωρα να βγω εξω και να με χτυπησει η ζεστη της Καραιβικης... Χρειαστικαν λιγα λεπτα αναμονής για τους τελευταιους και ολοι μαζι αρχισαμε τον ελεγχο διαβατηριων.

 

[jerry]

Το φαγητό όπως το είδατε από τον psil, νομίζω ότι ήταν καλό (μοναδικό παράπονο από όλη την AF αυτά τα κρύα ψωμάκια...) Επίσης, άλλη παρατήρηση για το service της AF είναι πως όντας στην προτελευταία σειρά (46Α) ομολογώ ότι παρατήρηση μία δυσπραγία στο service και ένα μπέρδεμα των συνοδών για το ποιος θα μας σερβίρει καφέ και αν μας σέρβιρε και συγνώμη που σας ξεχάσαμε κ.τ.λ. κ.τ.λ.

Αφού καρδαμώσαμε λοιπόν και απορήσαμε για το γλυκό του lunch (κάποιοι το είπαν τάρτα πορτοκάλι, κάποιοι άλλοι κερασόπιτα και δώστου) ξεκίνησε η προσπάθεια απασχόλησης μιας και ο Ατλαντικός δύσκολα διασχίζεται. Ούτε ίχνος γης. Προσωπικά, είδα το Χάρι Πότερ και το κύπελλο της φωτιάς αλλά έχασα το τέλος γιατί αποκοιμήθηκα για 1.30 ώρα περίπου. Μετά, μιας και δεν υπήρχε video-on-demand για να δω το τέλος, όπως ανέφερε και ο psil, είπα να σηκωθώ και να «παίξω» για να περάσει η ώρα μου!

Εδώ η καμπίνα μας
Μετά ξεκινήσαν οι μαζώξεις στο πίσω galley και οι φιλοσοφικές αναζητήσεις των ελλήνων εξερευνητών πάνω από τον Ατλαντικό.
Εδώ στο background βλέπετε τα θύματα της διάσχισης του Ατλαντικού
Και εδώ αποφάσισα να γίνω πλήρωμα στη πληρώματος αλλά δυστυχώς με σήκωσε η αεροσυνοδός. Btw, το πλήρωμα όχι από τα πιο φιλικά (βέβαια θα μου πείτε ότι 9 ώρες είναι αυτές και έχουν να σερβίρουν και ένα τσούρμο λαό...

Στα galley υπήρχαν αναψυκτικά για τον κόσμο αλλά ίχνος φαγητού. Για τους πολύ πεινασμένους έδιναν ψωμάκια. Και έτσι περνούσαν οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα ώσπου ξαναπαλουκωθήκαμε στις θέσεις μας και περιμέναμε...

Πολύ ενδιαφέροντα τα παιχνίδια της AF (millionaire, shangai κλπ) όπως και τα αεροπορικά quiz της (εδώ βλέπετε ότι απάντησα σωστά στην ερώτηση για την πρώτη πτήση του Jumbo

Και αφού κοντεύαμε να φάμε τα λυσσακά μας από την πείνα μοιράστηκε το snack με το πάντα κρύο ψωμάκι και 2 μπισκοτάκια Έλεος δηλαδή για τι μας πέρασαν, για λιτοδίαιτους...

Κάπου εδώ τελείωσαν και τα ψέμματα. Η προσέγγιση στο νησί είχε αρχίσει. Εδώ πήρα και την εκδίκησή μου από τους Κilo-καθισμένους γιατί στη διαδικασία της προσέγγισης είχα το νησί μου φάτσα-κάρτα.

Πρώτη επαφή
Δεύτερη επαφή
Αεροδρόμιο Grand Case-Η μοίρα θα μας έφερνε πιο κοντά μερικές μέρες αργότερα
Άποψη της λιμνοθάλασσας με το αεροδρόμιο
Άποψη του τέλους της Maho με το Sonesta. Δεν τράβηξα άλλη μέχρι το touch γιατί απλά ήθελα να δω πως είναι η Maho «από πάνω». Ένα θέαμα που το έχουμε δει σε χιλιάδες φώτο αλλά είναι διαφορετικό να το βιώνεις πλέον ο ίδιος.

Τα ρίγη συγκίνησης ήταν τεράστια τη στιγμή του touch και του taxi (περάσαμε από Airport Inn όπου οι ένοικοι χαιρετούσαν) ενώ η στιγμή του engines off ήταν ακόμα πιο μαγική μιας και μία διαδρομή, που ξεκίνησε μήνες πριν, πέρασε από χιλιάδες κύματα για να εξασφαλιστεί η διαμονή μας, μας ανησύχησε με την καθυστέρησή της, έφτανε στην κορύφωσή της.

Πετώντας τα μπουφάν,πουλόβερ,τζάκετ, μείναμε με κοντομάνικα μιας και οι υψηλές θερμοκρασίες αυτό επέβαλλαν. Μία βόλτα από το cockpit και αποβίβαση...

ΝΑΙ ΝΑΙ το SXM ήταν πλέον στα πόδια μας. Αποχαιρετώντας το αεροπλάνο μας πέσαμε μπροστά σε άλλα θεάματα :

Rasta Islander
Φοίνικες,αεροπλάνα,ήλιος

Και μετά έπεσαν οι σφραγίδες εισόδου άλλη μία συγκινητική στιγμή και ακολούθησε ο δρόμος προς τα ξενοδοχεία, όπου δε μείναμε πολύ, γιατί καταλαβαίνετε...είχαμε και ένα ραντεβού στο Sunset beach bar Εκεί όλα φαίνονταν γνώριμα. Η σανίδα με τις flight arrivals, τα ξύλινα τραπέζια, η παραλία, οι προσεγγίσεις... Σαν να μας περίμεναν από καιρό.

Το όνειρο που θα ζούσαμε από την επόμενη μέρα μόλις είχε αρχίσει

 

[Anonymous]

Λίγα σχόλια χωρίς φωτογραφίες... :shock: ...οκ?

Η πτήση ήταν για πολύ χορτάτους. Το γεύμα προσωπικά το βρήκα υπέροχο. Το ίδιο και το σνάκ. Αλλά λίγα. (Γι αυτό ενημερώθηκε και η ίδια η εταιρία ) Τα σερβίτσια πραγματικά πολύ ωραία. 8α με συντροφεύουν καιρό
Τελικά η θέση Κilo είχε λιγότερη δράση από την Alpha.
Η άφιξη εντυπωσιακή (λόγια δεν υπάρχουν για περιγραφή) και αρκετά σκληρή, κα8ώς δεν ήταν κα8όλου smooth και μάλιστα με πολλά bumps...(τό σπασε το μηχάνημα... ). Το taxi to gate απλά ..ηδονικό..
Το IFE σχετικά καλό, αλλά ύπάρχουν και καλύτερα. Πολλά και ωραία παιχνίδια όμως. Γονάτισα την Shanghai...

...σούν μπάκ γουίθ άξιον...

 

[Phantom Phixer]

Maho and the... Greekmen (a trip report) pt.2

Σκέλος 2ο : CDG – SXM

Με λεωφορείο λοιπόν. Έτσι μας έκαναν μια ωραία βόλτα μέχρι το α/φος που μας περίμενε να μας πάει «σ’ άλλη γη, σ’ άλλα μέρη…» Εγώ προσωπικά δεν βιάστηκα καθόλου να επιβιβαστώ. Η θέα από το παράθυρο ήταν πολύ καλή!

Τελικά έκανα κι εγώ την είσοδο μου. Ήταν η πρώτη μου φορά σε 340. Καλή η διαμόρφωση 2-3-2 (πέταγα σε Kilo θέση) αλλά μην νομίζετε ότι είχε ΤΟ άνετο seat pitch. Και εάν σκεφτεί κανείς το πόσες ώρες πετάει αυτό το πράγμα, μάλλον στενό θα έλεγα ότι ήταν.

Τροχοδρόμηση μετά από πολύ λίγο. Άλλη μια ωραία βόλτα με ενδιαφέροντα αξιοθέατα. Κρίμα που ο καιρός ήταν χάλια. Έχοντας δει τις προηγούμενες απογειώσεις από το terminal και τις εντυπωσιακές «συμπυκνώσεις» πάνω από τις πτέρυγες ήθελα να το δω και από μέσα και εάν μπορούσα να το αποτυπώσω στον… αισθητήρα της μηχανής μου.

Άνοδος, και μετά από λίγο νοτιοδυτική πορεία. Η Γαλλία μας τελείωσε γρήγορα. Ο Ατλαντικός όμως ατελείωτος! Το αεροπλανάκι στον χάρτη θαρρείς κολλημένο. Άσε που ο υπολειπόμενος χρόνος δείχνει 3 ώρες από την στιγμή της απογείωσης… Τουλάχιστον δεν ήμασταν μόνοι. Είχα 8 και βαλε ώρες να εξερευνήσω το IFE…

Το φαγητό ήταν κατά τη γνώμη μου καλό. Αλλά και πάλι συνήθως τρώω τα πάντα οπότε μην με πάρετε σοβαρά. Τα κρύα ψωμάκια θα πρέπει να είναι Γαλλικό χαρακτηριστικό αφού σε κανένα γεύμα σε κανένα σκέλος και σε καμία πτήση δεν πήρα ζεστό ψωμάκι. Ακολούθησε το παιχνίδι «βρείτε τι ήταν το γλυκό που φάγαμε» αλλά τελικά δεν είχαμε νικητή… Το κρασί ήταν καλό επίσης και βοήθησε να χαλαρώσω λιγάκι αλλά όχι αρκετά όπως αποδείχτηκε αφού δεν κοιμήθηκα ούτε λεπτό. Αντίθετα δυο κύριες στις μεσαίες θέσεις είχαν φτάσει σε κατάσταση προχωρημένης… ευθυμίας αφού ήπιαν όχι μόνο τα ποτάκια τους (ρούμι Αντίλλων προσφορά της AF) αλλά και αυτά των γύρω συνεπιβατών τους… Όσο για ‘μενα, υπερδιέγερση και προσμονή! Rendez-vous στο aft galley λοιπόν. Δυστυχώς οι αναταράξεις ακολουθούσαν τον νόμο του Murphy (κάθε φορά που σηκωνόμουν από τη θέση μου άναβε το «προσδεθείτε») .

Δεν θυμάμαι πόσες πασιέντζες έριξα πάνω από τον Ατλαντικό. Είδα και το Weather Man με τον N. Cage (μέτριο). Έπιασα κουβέντα με τον Γερμανό κύριο δίπλα μου που πήγαινε με άλλους τέσσερις φίλους του να γυρίσουν την Καραϊβική με ιστιοφόρο και που χάρηκε πολύ που είμαι από την Ελλάδα που έχει γυρίσει το Αιγαίο και που όταν εμείς είχαμε πολιτισμό αυτοί ήταν ακόμη στα δέντρα (μόνος του το είπε!) Γενικά μιλώντας, βαρέθηκα την ζωή μου με μοναδικά διαλείμματα τα aft galley parties.

Περίπου 8μιση ώρες μετά την απογείωση μας άρχισε η κάθοδος στον… παράδεισο. Από τη πλευρά που ήμουν μπορεί κανείς να νόμιζε ότι κατεβαίναμε για ditching, ούτε ίχνος στεριάς. Ελάχιστα δευτερόλεπτα όμως πριν το touch-down εμφανίσθηκε το… στέκι μας για τις επόμενες μέρες και λίγο ποιο πίσω το ξενοδοχείο μας. Η προσγείωση θα μπορούσε να ήταν και ομαλότερη.

Back-track τον διάδρομο αργά – αργά λες και για να μας δώσουν χρόνο να συνειδητοποιήσουμε το που είμαστε. Η ανυπομονησία στο μέγιστο! Αφήστε μας να βγούμε έξω!

Επιτέλους κάποια στιγμή μπήκε το parking brake. Οι πόρτες άνοιξαν. Αφήσαμε το κοπάδι των άλλων τουριστών να βγει πρώτα. Οι προσπάθειες όμως για interaction με το πλήρωμα ήταν μάλλον ανεπιτυχείς. Εντάξει δεν τους αδικώ. Μετά από τόσες ώρες δουλείας δεν είμαι καθόλου πιο φιλικός.

Με το που βγαίνεις από την πόρτα σε συνεπαίρνουν οι μυρωδιές… θάλασσα, καυσαέριο Jet A1, τροπική βλάστηση… έτσι θα πρέπει να είναι στο παράδεισο. Φτάσαμε!

Παρά τις προτροπές του πληρώματος δεν βιαστήκαμε καθόλου να κατεβούμε την σκάλα. Ζούσαμε την κάθε στιγμή. Και όταν κατεβήκαμε και πατήσαμε γη (tarmac για την ακρίβεια) παρά τις προτροπές των συνοδών εδάφους δεν βιαστήκαμε καθόλου να μπούμε στο κτήριο του αεροδρομίου. Οι αισθήσεις (και οι φωτογραφικές μηχανές) είχαν ξυπνήσει για τα καλά πλέον. Και όταν τελικά βρήκαμε το δρόμο για το immigration desk δεν βιαστήκαμε καθόλου να μπούμε στην ουρά.

Το κτήριο του αεροδρομίου είναι μικρό, η αίθουσα των αφίξεων πολύ μικρή και άσχημη. Πάντως το γεγονός ότι από το passport check στο baggage reclaim είναι δεν είναι 5 μέτρα και ίσως άλλα τόσα μετά ως την έξοδο είναι σίγουρα πλεονέκτημα. Δυο βήματα από την έξοδο ήταν τα 9-θεσια ταξί. Εδώ δεν υπάρχει βιασύνη και καλά θα κάνετε να μην πάρετε την δικιά σας μαζί όταν θα έρθετε.

Φεύγοντας με το ταξί (big mama driving) περάσαμε έξω από το νέο υπό κατασκευή κτίριο του αεροδρομίου. Κάποιος είπε πολύ πετυχημένα (sorry, δεν θυμάμαι ποιος) ότι «Βενιζελιζει επικίνδυνα». Δεν μου άρεσε ούτε εμένα.

Όταν φτάσαμε στην γνωστή παραλία ήταν πια βράδυ. Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το πρωί για φωτογραφίες αλλά μην νομίζετε ότι καθίσαμε με σταυρωμένα χέρια…

 

[GP707]

Φαινεται τελικα ή οτι εγω ειμαι πολυ απαιτητικος στο φαγητο ή εσεις σαβουριαζετε οτι βρειτε!
Τεσπα, περι ορεξεως κλπ κλπ. Η αληθεια ειναι οτι η προσγειωση ειναι κατι που θα μεινει στην ιστορια αφου ο κυβερνητης οντως το εσπασε το μηχανημα και καπακι φρενα και reverse του σκοτωμου!!!
Το terminal οντως μικρο αλλα με εντονο ντοπιο "χρωμα". Πινακες παντου με εξωτικες ζωγραφιες και απο πανω μας να κρεμονται απο το ταβανι κατι πτεροδακτυλοι! Πτηνα τα οποια τα ειδαμε και live σε ολο το νησι, με σωμα γλαρου, χρωμα κορακιου, ραμφος πελαργου και φτερα πτεροδακτυλου! Οπως θα παρατηρησετε και στη φωτο, ειμαστε ολοι για την αναμνηστικη φωτογραφια του groupμε το Α340. Ή καλυτερα σχεδον ολοι, αφου ματαια περιμεναμε τους captainjumbo, Jerry και Phantom Phixer να ξεκολησουν απο το cockpit!
Αφου περασαμε τον ελεγχο διαβατηριων και ειδαμε με ηδονη την σφραγιδα του St. Maarten σε μια απο τις σελιδες του, περιμεναμε τις βαλιτσες και... βουρ για τα ξενοδοχεια μας. Μονο check in και ραντεβου στο Sunset Beach Bar για το πρωτο μας blast. To blast του αεροπλανου που μας εφερε!!!
Καπως ετσι, μαζι με καποιες απο-προσγειωσεις νυχτερινες, αρκετες Heineken και ενα ζουμερο Cheesburger. τελειωσε η πρωτη μερα. Γεματοι προσμονη για το επομενο πρωινο, πηγαμε για νανακια, δινοντας ραντεβου στις 7.00 το πρωι που κατεβαινε η πρωτη πτηση. Δεν επιτρεποταν να χασουμε ουτε δευτερολεπτο δρασης.
Και αυτο ακριβως καναμε...

 

[GP707]

2η ημερα: 4/3/2006

Ξυπνημα (ευχαριστο) στις 6.30 τοπικη και περπατημα 3 λεπτων εως το «Food Express” (Super Market-fast food) για πρωινο με το κιλο ! Και εδώ κυριολεκτουμε, διοτι υπηρχε ενας μπουφες με διαφορα junk food για σαβουρωμα, εβαζες ότι ηθελες σε ένα δισκο και πηγαινες στο ταμειο οπου στο ζυγιζαν και πληρωνες αναλογως το βαρος!!! Το εν λογω μαγαζι ηταν και καλη πηγη συναλλαγματος από ευρω σε δολλαρια (για οποιον δεν ειχε προνοησει να αλλαξει από Ελλαδα) γιατι εδινες ευρω και σου εδινε ρεστα δολλαρια (που ηταν και το κυριο νομισμα του νησιου) σε ισοτιμια καλυτερη και από τραπεζα και χωρις προμηθεια !!!
Τεσπα, μετα το πρωινο, το οποιο σημειωτεον ότι κατεβηκε «σφηνακι», πισω στο Sunset Beach Bar με τον οπλισμο ετοιμο για το παρτυ!
Όπως ηταν φυσικο, ειμασταν οι πρωτοι στο Bar, μαζι με τους μαυρους που το καθαριζαν για να ανοιξει στις 10.00. Το airband του bar, ηταν ολο το 24ωρο ανοικτο :shock: , με πολλα ηχειακια σε μικρες αποστασεις ώστε να ακους τα παντα! Η σανιδα με τις αφιξεις εδειχνε ακομη τις χθεσινες, εως οτου ερθει η αναφορα από τα FIDS (κατά τις 10.00) οπου και την επαιρνε ο αρμοδιος για update! H ακρίβεια των ωρων ηταν αξιοσημειωτη, π.χ. 12.07, 14.32 κλπ, αλλά παντα υπηρχαν αποκλισεις.
Αφου γυρισα την πλατη σε καποιες προειδοποιησειςπου αφορουσαν το blast (μα γι’αυτό ακριβως ηρθαμε!!!), αρχισε το γλεντι.
Τα πρωινα, περιελαμβαναν τις τοπικες αλλα super ενδιαφερουσες πτησεις όπως τα πολλα DASH-8 LIAT, Carribean Starκαι Carribean Sun, τις WinAir (προσγειωνονταν κάθε 3 λεπτα, απ’ολες τις κατευθυνσεις!!!), Air Carraibes μικρα και μεγαλα), Winward Expressκαι το Ιslander με τα ΘΕΩΡΑΤΑ παραθυρα που εκτελουσε πτησεις sightseeing. Αναμεσα από όλα αυτά και ένα American Eagle, την ωρα που η μυωδης βραζιλιανα bar-woman επιανε τρεις-τρεις τις ξαπλωστρες και τις τοποθετουσε στη Maho, περιμενοντας τους λουομενους. Ωρα και για τεχνες!
Για τα heavies θα κανετε λιγο υπομονη, όπως καναμε κι εμεις !

Ο επομενος παρακαλω…

 

[jerry]

Κάτι από μένα :

Ποιος κίνδυνος καλέ;

Σε αυτή την παραλία δε μπορείς να μη γίνεις σπόττερ, ότι και να φοράς!Προσέξτε και αναγνωρίστε τους λουόμενους που φωνάζουν στο Fokker να κάνει προσθαλάσσωση! Θα επανέλθουμε με στοιχεία για αυτό το fokker...

Χωρίς σχόλια

Εμένα γιατί δε με πήγαιναν εκεί οι γονείς μου για διακοπές;

Μία συνήθης προσέγγιση στον 09 από Islander. Εδώ το σύνθημα δεν είναι clear to land, είναι turn to land!


Ας ανοίξω δειλά δειλά και το χορό των heavy για να "προχωρήσει" το traffic της ημέρας (γιατί ως Σάββατο έγινε ένας χαμός)
Ρεγκάτα σε εξέλιξη, ψάρεμα και ένα heavy έρχεται...
Είναι μπλε, γυαλίζει και δένει απόλυτα με τα πράσινα νερά. Τι είναι;

More to come

 

[jerry]

Γιατί τέτοια σιωπή ;

Ας συνεχίσω με κάποια heavy :
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6811
Πρωινό charter στην άδεια παραλία

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6802
Skyservice / Firstchoice / Maho

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6803
Transat A310- Αριστερά, στο κέντρο και δεξιά, έλληνες χαιρετούν και τραβούν το αεροπλάνο

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6804
Για "πολλούς" το κόσμημα της μέρας... Αυτά τα χρώματα, μα αυτά τα χρώματα!!!!!!!!

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6805
American 752 - Τραβηγμένο από το τραπέζι του sunset

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6806
United 752 - Φυσικά οι φωτογραφίζοντες είναι δικοί μας

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6807
US 752 - Με μία από τις camera-women του ταξιδιού μας στο πλάνο

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6808
Delta 752

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6809
Continental 737 - Έτσι για να σπάσει η μονοτονία των 757... Προσέξτε στο πλάνο μία ομάδα που έχει στηθεί για φωτογραφία

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=6810
Χαιρετώντας μια ομάδα τρελών )

Άντε συνεχίζουμε... Έχουμε και άλλα να κατέβουν

 

[dragonflyer]

Γιατί τέτοια σιωπή ;

Εγώ τουλάχιστον απλά έχω μείνει άφωνος.... :shock:

Άντε συνεχίζουμε... Έχουμε και άλλα να κατέβουν

Είμαστε σταντ-μπάι και περιμένουμε.....