طيران الإماراتTayarān al-Imārāt και 2 γλαροπουλια
- Thread starter 6circles
- Ημερομηνία δημιουργίας
6circles
First-Class-Member
- Εγγραφή
- 21/09/2006
- Μηνύματα
- 799
- Likes
- 1.615
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- UAE
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- NZAA
Κεφαλαιο 6. Βye bye Αθηνα, hello Kristyna
Ημ/νια: Παρασκευή, 3 Oκτωβριου
Εταιρια: Emirates Airline ( طيران الإمارات Tayarān al-Imārāt )
Πτηση: ΕΚ106
Απο : ΑΤΗ ( Εleftherios Venizelos)
Προς: DXB ( Dubai International )
Α/φος : Β777-300 ( A6-EMO )
Ωρα Αναχωρησης: 16.50 τοπικη
Θεση: 21K
===========
Aκομη ενα περασμα απο την Ελλαδα, ακομη ενα βαρυ πλακωμα στο στηθος που θα ξαναεφευγα απο το μερος οπου νοιωθω οτι ανηκω...
Ξερω οτι πολυ απο εσας φιλοι μου, που διαβαζετε αυτες τις γραμμες , θα κουνατε το κεφαλι σας και θα νομιζετε οτι εχω προβλημα στον εγκεφαλο. Μπορει, αλλα εγω προτιμω να το λεω αγαπη για το μερος οπου μεγαλωσα και εμαθα να πρωτοσκεφτομαι , να αισθανομαι ακομη και να αγαπω, δηλαδη να ειμαι ανθρωπος. Εχει τοσα μα τοσα στραβα αυτη η χωρα, κι ομως ο πονος που νοιωθω οταν βλεπω τα στραβα της ειναι ο πονος ανθρωπου που αγαπα και νοιαζεται χωρις να κρινει η να καταδικαζει.
Με τετοια αισθηματα, λοιπον, επινα τις μπυρες μου με συγγενεις και φιλους στο αεροδρομιο. Με μερικα χαμογελα και κρυα αστεια ετσι για να ελαφρυνει το βαρος και η ψυχοπλακωμαρα ολων μας.
Καπου εκει ελαβα και ενα μυνημα στο κινητο μου. Οταν το διαβασα χαμογελασα
: Η Κριστυνα με πληροφορουσε οτι ηταν στο Ντουμπαι και δεν ειχε πτηση εκεινη την ημερα. Τι ωρα θα εφτανα; Θα με φιλοξενουσε εκεινη στο διαμερισμα της, να μην τολμησω να παω σε ξενοδοχειο!!!
Ειναι ωρες ωρες που μεσα στα βαρια, μολυβενια συννεφα της ψυχης, σκαει μυτη η ηλιαχτιδα και σιγα σιγα βλεπεις να ανοιγει ο καιρος και να φαινεται πιο πολυ το γαλαζιο του ουρανου. Καπως ετσι ενοιωσα και εγω λοιπον, και ετσι μεσα σε 20 λεπτα ειχα αποχαιρετησει συγγενεις και φιλους και ετρεξα στα μαγαζια να παρω ενα δωρο για την Τσεχα φιλη μου. Το αρωμα που της πηρα μου αρεσε τοσο πολυ ωστε φροντισα να αδειασω το μισο tester επανω μου. Ετσι ειμαι εγω φιλοι μου, LARGE
! Ποτε δεν αγοραζω δωρο που δεν θα το ηθελα πανω απ’ ολα για μενα ! Ισως αυτο εξηγει γιατι ποτε μου δεν εχω αγορασει σε γυναικα εσωρουχα και ζαρτιερες ! Της δινω απλως την πιστωτικη και τελειωνει εκει το θεμα. Ακομη και με μενα, ολα εχουν ενα οριο!
Το αεροσκαφος ηταν στην θυρα Α13 και σε λιγο αρχισε η επιβιβαση. Η προχειρη δημογραφικη μου ερευνα αποκαλυψε αρκετους Ελληνες, πολλους Αυστραλους, και μερικους Ασιατες, κυριως Κορεατες, Ιαπωνες και Κινεζους. Μη με ρωτατε πως τους ξεχωριζω, αλλα ειναι αρκετα ευκολο αν ζεις πολυ καιρο στην Αυστραλια και ταξιδευεις αρκετα στην Ασια.
Στην εισοδο του αεροσκαφους 3 μελη του πληρωματος υποδεχονταν χαμογελαστα και ευγενικα τους επιβατες. Χαμογελασα σε μια συνοδο που την λεγανε Αννι. Την χαιρετησα ονομαστικα και μου χαρισε ενα γλυκο χαμογελο .
Πηγα στην θεση μου και εκει βρηκα ενα αξιαγαπητο και φιλικοτατο ζευγαρι Αυστραλων, γυρω στα 65 τους. Σηκωθηκαν σαν ελατηρια και χαμογελαστοι για να καθησω εγω, και αμεσως καταλαβα οτι θα ειχα υπεροχους γειτονες για τις επομενες 4 ωρες.
Περιττο να σας πω πως οταν τελειωσε η επιβιβαση δεν επεφτε καρφιτσα στο τριακοσαρι Β777.
Ο κυβερνητης μας καλοσωρισε με πολυ καλα αγγλικα και ακομη καλυτερα ελληνικα αργοτερα, αφου ηταν Ελληνας. Αν θυμαμαι καλα το ονομα του ηταν Νικος Αιβαζης αλλα μπορει και να μην το επιασα καλα. Αυτος και ο Αυστραλος συγκυβερνητης θα φροντιζαν για την ασφαλη μας πτηση. Ειχαμε τον τελειο συνδυασμο στο πιλοτηριο.
Push back στην ωρα μας, και το γνωστο τελετουργικο με επιδειξη μεσων διασωσης, εκκινηση κινητηρων, ελεγχος επιφανειων κλισης και αργη τροχοδρομηση για την απογειωση μας απο τον 21R. Το τεραστιο αεροσκαφος μπηκε σιγα σιγα στον διαδρομο και το γουργουρητο των Rolls Royce Trent μετατραπηκε σε βρυχηθμο καθως η ελληνοαυστραλιανη συμμαχια μπροστα εκανε οτι μπορουσε για να απογειωθουμε με ασφαλεια και κατα προτιμηση πριν το τελος του διαδρομου.
Σε 40 περιπου δευτερολεπτα ημασταν στον αερα σε πορεια νοτιοδυτικη, συνεχισαμε μεχρι περιπου την Βουλιαγμενη οπου εκει στριψαμε αριστερα και πηραμε πορεια ανατολικη με νοτιοανατολικη. Ο καιρος θαυμασιος αλλα απαγορευτικος για φωτογραφιες και παλι λογω θεσης ηλιου και μιας αραιας συννεφιας απο κατω που ομως δημιουργουσε μεγαλη αντηλια.
Μας σερβιραν ποτα και ενα πεντανοστιμο φαγητο με φιλετο ψαρι. Με τους γειτονες μου, που ηταν απο την Μελβουρνη, μιλησαμε αρκετα και μεχρι το τελος της πτησης ειχαμε γινει φιλαρακια. Παρα την διαφορα ηλικιας, τους συμπαθησα παρα πολυ. Μου αρεσει να ακουω τους πιο μεγαλους απο μενα να μου διηγουνται κατι απο την ζωη τους. Η σοφια τους η εμπειρια τους και η εμφυτη ευγενεια που εχουν οι ηλικιωμενοι Αγγλοσαξωνες με ενθουσιαζουν.
Μετα απο 2 ωρες περιπου και ενω ημασταν πανω απο την Συρια σηκωθηκα να ξεμουδιασω λιγο. Πηγα πισω πισω και επιασα κουβεντα με μια αεροσυνοδο. Για την ακριβεια εκεινη με ρωτησε αν απολαμβανα την πτηση. Της ειπα οτι ναι ηταν ολα θαυμασια, και τοτε προς εκπληξη μου εκεινη μου ειπε οτι της εκανα πολυ ωραια εντυπωση. "Για πιο απ’ ολα τα προτερηματα μου;"
πηγα να της πω αλλα ευτυχως δεν τολμησα!
Η κοπελα ηταν συνεπαρμενη απο το γεγονος οτι οταν ειχα μπει στο αεροσκαφος την ειχα χαιρετησει ονομαστικα! Πετουσε 8 χρονια με την Emirates και ειχε να το βιωσει χρονια αυτο. Οι επιβατες δεν τις συνηθιζουν σε πολλες ευγενειες και ετσι η κινηση μου της εκανε ευχαριστη εντυπωση. Με την κουβεντα, μου ειπε και το επιθετο της. Οταν παρατηρησα οτι ηταν αρμενικο μου ειπε οτι οντως ητανε αν και ειναι μεγαλωμενη στο Ιραν. Της ειπα, τι συμπτωση και το αφεντικο μου ειναι Αρμενιος αλλα μεγαλωμενος στο Ιραν και της ειπα το ονομα του. Η κοπελα με κοιταξε με κατι τεραστια ματια :shock: και μου ειπε "Oh my God, αυτος ειναι ξαδελφος μου!" . Και οντως ηταν, γιατι στην προσπαθεια μου να βεβαιωθω οτι μιλαγαμε για το ιδιο ατομο, μου ειπε τα ονοματα της γυναικας του αφεντικου μου της αδελφης του, που εμενε, τι δουλεια εκανε κλπ κλπ. Τι μικρος που ειναι ο κοσμος !! Η Αννι μονο που δεν με αγκαλιασε, εμφανως συγκινημενη απ’ αυτην την αναπαντεχη συναντηση και με προσκαλεσε να παμε να φαμε μαζι στο Ντουμπαι. Την ευχαριστησα εγκαρδια για την τιμη που μου εκανε αλλα της ειπα οτι το βραδυ ηταν ηδη κλεισμενο, και στο Ντουμπαι θα καθομουν μονο για 10 ωρες περιπου.
Την επομενη ωρα την περασα με ψιλοκουβεντουλα με συνεπιβατες ενω πλεον εξω ειχε σκοτεινιασει για τα καλα. Ο Αυστραλος συγκυβερνητης μας ανακοινωσε οτι η καθοδος μολις ειχε ξεκινησει και σε 20 λεπτα θα προσγειωνομασταν στο Ντουμπαι. Η θερμοκρασια ηταν μολις 33 βαθμοι και υπηρχε απνοια.
Οντως σε περιπου 20 λεπτα ειδαμε τα θαμπα φωτα της πολης στα δεξια μας και 2 λεπτα αργοτερα ακουμπησαμε στον 12R τον οποιο και εκκενωσαμε ακριβως στο τελος. Παρακαλεσα απο μεσα μου να μην καταληξουμε σε remote stand και ευτυχως αποβιβαστηκαμε απο φυσουνα.
Πεντε λεπτα αργοτερα ημουν στον ελεγχο διαβατηριων και η μαυροφορεμενη αστυνομικος με το αυστηρο βλεμμα και με τα τατουαζ απο χεννα στα χερια της με αφησε να περασω, αφου το σκεφτηκε λιγο ειναι η αληθεια.
Η εξοδος απο το κτιριο του αεροσταθμου ηταν οδυνηρη και χαωτικη. Πληθη παντου, ζεστη, ιδρωτιλα :? :? :? και ακαταληπτες φωνες. Ενα μυνημα απο την Κριστυνα εκεινη την στιγμη με ρωτουσε που ακριβως ειμαι. Της εδωσα το ...στιγμα μου και περιμενα για να δω την ασημι Αλφα της. Περιμενα περιπου 5 λεπτα αλλα ουτε φωνη ουτε ακροαση.
Καθως κοιταζα στο κενο, λιγο αφηρημενος, τα ματια μου επεσαν σε μια γυναικαρα. Την κοιταξα επιμονα, κατι που σχεδον παντα αποφευγω να κανω, για λογους αρχης. Ομως αυτη η κοπελα απο την αλλη πλευρα του δρομου με μαγνητισε. Τραβηξα το βλεμμα μου μακρια της και εξακολουθησα να ψαχνω να βρω την Κριστυνα η εστω την ασημι Αλφα της. Ενοιωθα ομως το επιμονο βλεμμα καποιου να ειναι επανω μου, και ξανακοιταξα την ψηλη κοπελλα στην απεναντι πλευρα του δρομου. Η κοπελα με κοιταζε επιμονα και αρχισε να μου χαμογελαει ενω εγω συνεχισα να την κοιταζω σαν ηλιθιος. Οταν αρχισε να με χαιρεταει και να κανει και μικρα πηδηματακια τοτε το μυαλο μου πηρε επιτελους μπροστα
: η κουκλαρα με το καυτο μινι, το πιο καυτο ακομη ντεκολτε και τις γοβες στιλετο που σκοτωναν ηταν η ....Κριστυνα! 
Διεσχισα τον δρομο με τις 4 λωριδες χωρις να προσεχω, ενω τα αυτοκινητα εκαναν επικινδυνους ελιγμους για να με αποφυγουν. Ναι , η γλυκια Κριστυνα ηταν εδω και μετα απο 49 εβδομαδες περιπου ξανασυναντιομασταν !!
Ξεχασαμε και οι δυο οτι ημασταν στο μουσουλμανικο Ντουμπαι και αγκαλιαστηκαμε και φιληθηκαμε μεσα στο πληθος, σε κοινη θεα. Καναμε περιπου 2 βηματα πισω ο ενας απο τον αλλο και ρουφηξαμε για λιγο το θεαμα. Η Κριστυνα ηταν ομορφη στην Κουαλα Λουμπουρ οπου ειχαμε πρωτοσυναντηθει αλλα τωρα πια ειχε εξελιχτει σε θεα. Ηταν πολυ πιο ομορφη απ’ οτι την θυμομουνα και απ’ οτι φαινοταν στις φωτογραφιες.
Μπηκαμε στην Αλφα της και μου ειπε με ψευτο-επισημο υφος οτι εκεινο το βραδυ ημουν αποκλειστικα δικος της και ελπιζε να μην νυσταζα! Την διαβεβαιωσα οτι δεν νυσταζα και με μια αρχοντικη κινηση της προσφερα το δωρο της.
Η Κριστυνα με κοιταξε με ενα ναζι και ειπε Νοooo με ενα υφος “θα σου κανω λιγο την δυσκολη για να μην νομιζεις οτι δεν μου εχουν ξανακανει δωρο αλλα στο τελος θα το παρω και θα πω κι’ ενα τραγουδι” . Εγω της ειπα Υes , προετοιμασμενος για τον ...σκληρο διαλογο που θα επακολουθουσε. Η Κριστυνα ειπε Νοoooo με μεγαλυτερο ναζι και με το βλεμμα ενος 4χρονου κοριτσιου που ντρεπεται. Εγω της ειπα Yes και ακολουθησε μια επαναληψη γυρω στις 20 φορες μεχρι που στο τελος η ...σκληρη και δυσκολη Κριστυνα δεχτηκε το δωρο και αφου αναφωνησε Oh how sweeeeeeeeeet, με ( ξανα) φιλησε και μετα εκανε μπανιο με την κολωνια.
Η Αλφα απομακρυνθηκε σιγα σιγα και παρ’ ολο που μολις ειχα πατησει το ποδι μου στην γη υστερα απο 4ωρη πτηση, ενοιωθα οτι μολις τωρα πετουσα ξανα στα συννεφα.
Μας επιασε και τους δυο μια ακατασχετη λογοδιαρροια, που η Κριστυνα διανθιζε που και που με μικρες γλυκες και τρομαγμενες κραυγες καθως απεφευγε εναν εναν ολους τους οδηγους – δολοφονους που ειχαν βγει εξω παγανια. :shock:
Μια κλεφτη ματια με εκανε να αναστεναξω. Η Κριστυνα φορουσε ενα μινι που καλυπτε με επιτυχια τον ...αφαλο της, ενω τα λεπτα καλογυμνασμενα μπουτακια της ηταν ελευθερα και ωραια. Το ντεκολτε της ηταν τοσο βαθυ, που ηταν αποριας αξιο γιατι φορουσε καν το συγκεκριμενο ρουχο, ενω σε μια στιγμη μου εδωσε στην κυριολεξια τα παπουτσια στο χερι. Μου ζητησε με χαρη και ναζι να της τα βαλω πισω γιατι δεν μπορουσε να οδηγησει με αυτα. Το τακουνακι ηταν στιλετο και μπορουσε να σκοτωσει αμαχο πλυθησμο ετσι και παραπατουσε λιγο το Κριστυνακι...
Καθως οδηγουσε, μεσα στο σκοταδι της αραβικης νυχτας, ενοιωσα την βαθια και πρωτογονη επιθυμια να κανω κατι που μονο ενας σωστος αντρας θελει να κανει σε μια γυναικα... Να της μαθει να οδηγαει σωστα ! Βλεπετε η αυτοματη Αλφα ειχε σειραικο κιβωτιο ταχυτητων αλλα η Κριστυνα δεν πηγε πανω απο τριτη ολο το βραδυ. Σκεφτηκα να της πω οτι ειχε αλλες 2 ακομη ταχυτητες και οτι επισης ο θορυβος που εκανε το αυτοκινητο της ηταν κλασσικο σημαδι οτι ενας κυλινδρος ηταν εκτος λειτουργιας...Τελικα αποφασισα οτι ολα αυτα ηταν πολυ... πεζα και αφεθηκα στην μαγεια της νυχτας.
Οι επομενες 4 περιπου ωρες ηταν μια περιηγηση στο νυχτερινο Ντουμπαι, το οποιο μεσα στο σκοταδι φαινοταν λιγοτερο τερατωδες και περισσοτερο φιλικο. Πηγαμε σε ενα κλαμπακι στο Souk Maddinat οπου γινοταν Ο χαμος, και μετα για μια τσαρκα στην παραλια κοντα στο Burj al Arab, που το ελουζε μια πανδαισια χρωματων, χαρη στην πολυ εξυπνη φωταγωγηση.
Κατα τις μιαμιση το πρωι πηγαμε σε ενα λιβανεζικο εστιατιοριο. Η Κριστυνα εκανε εισοδο, με τις γοβες να σπανε τα πλακακια και με υφος “ I take no prisoners tonight”
. Οι εκφρασεις στα προσωπα των θαμωνων ηταν ενδιαφερουσες. Οι κοπελες κοιτουσαν με εμφανη ζηλια την Κριστυνα ( ελπιζω και λογω της αφεντιας μου ) ενω οι ανδρες με βλεμματα λαγνα και με εμφανη εχθρικη σταση προς εμενα. Καθησαμε κατω ενω ολα τα βλεμματα ηταν πανω μας, αφου η Κριστυνα δεν ηταν και πολυ συντηρητικα ντυμενη.
Αφου παραγγειλαμε διαπιστωσαμε οτι η ατμοσφαιρα ειχε γινει βαρια. Μια γρηγορη ματια δεξια και αριστερα μου επιβεβαιωσε οτι οι διαφορες ανδροπαρεες φυσαγανε τον καπνο απο τα sisha τους ( ναργιλεδες ) προς στο μερος μας, σε μια ενδειξη αποδοκιμασιας προς εμας. Ομως αυτο δεν μας πτοησε. Εγω και η γλυκια Τσεχα μιλησαμε επι 1 και πλεον ωρα για ολους και για ολα. Μου ειπε για την οικογενεια της στην Τσεχια, το διαζυγιο των γονιων της, τις σπουδες της, τα ονειρα της τις ελπιδες της, και γενικα μου ανοιξε την καρδια της. Κατι παρ’ ομοιο εκανα και εγω και αισθανθηκα οτι με αυτο το ατομο ηταν σαν να γνωριζομασταν μια ζωη...
Περασμενες 3 πλεον φυγαμε. Η κινηση στους δρομους ειχε κοπασει καπως και η ασημι Αλφα κολλημενη στην τριτη ταχυτητα και με εναν κυλινδρο εκτος λειτουργιας κατευθυνθηκε στην λεοφωρο Sheikh Zayed Road, οπου βρισκεται το φιλοξενο διαμερισμα της Κριστυνας....
Ημ/νια: Παρασκευή, 3 Oκτωβριου
Εταιρια: Emirates Airline ( طيران الإمارات Tayarān al-Imārāt )
Πτηση: ΕΚ106
Απο : ΑΤΗ ( Εleftherios Venizelos)
Προς: DXB ( Dubai International )
Α/φος : Β777-300 ( A6-EMO )
Ωρα Αναχωρησης: 16.50 τοπικη
Θεση: 21K
===========
Aκομη ενα περασμα απο την Ελλαδα, ακομη ενα βαρυ πλακωμα στο στηθος που θα ξαναεφευγα απο το μερος οπου νοιωθω οτι ανηκω...
Ξερω οτι πολυ απο εσας φιλοι μου, που διαβαζετε αυτες τις γραμμες , θα κουνατε το κεφαλι σας και θα νομιζετε οτι εχω προβλημα στον εγκεφαλο. Μπορει, αλλα εγω προτιμω να το λεω αγαπη για το μερος οπου μεγαλωσα και εμαθα να πρωτοσκεφτομαι , να αισθανομαι ακομη και να αγαπω, δηλαδη να ειμαι ανθρωπος. Εχει τοσα μα τοσα στραβα αυτη η χωρα, κι ομως ο πονος που νοιωθω οταν βλεπω τα στραβα της ειναι ο πονος ανθρωπου που αγαπα και νοιαζεται χωρις να κρινει η να καταδικαζει.
Με τετοια αισθηματα, λοιπον, επινα τις μπυρες μου με συγγενεις και φιλους στο αεροδρομιο. Με μερικα χαμογελα και κρυα αστεια ετσι για να ελαφρυνει το βαρος και η ψυχοπλακωμαρα ολων μας.
Καπου εκει ελαβα και ενα μυνημα στο κινητο μου. Οταν το διαβασα χαμογελασα
: Η Κριστυνα με πληροφορουσε οτι ηταν στο Ντουμπαι και δεν ειχε πτηση εκεινη την ημερα. Τι ωρα θα εφτανα; Θα με φιλοξενουσε εκεινη στο διαμερισμα της, να μην τολμησω να παω σε ξενοδοχειο!!!Ειναι ωρες ωρες που μεσα στα βαρια, μολυβενια συννεφα της ψυχης, σκαει μυτη η ηλιαχτιδα και σιγα σιγα βλεπεις να ανοιγει ο καιρος και να φαινεται πιο πολυ το γαλαζιο του ουρανου. Καπως ετσι ενοιωσα και εγω λοιπον, και ετσι μεσα σε 20 λεπτα ειχα αποχαιρετησει συγγενεις και φιλους και ετρεξα στα μαγαζια να παρω ενα δωρο για την Τσεχα φιλη μου. Το αρωμα που της πηρα μου αρεσε τοσο πολυ ωστε φροντισα να αδειασω το μισο tester επανω μου. Ετσι ειμαι εγω φιλοι μου, LARGE
! Ποτε δεν αγοραζω δωρο που δεν θα το ηθελα πανω απ’ ολα για μενα ! Ισως αυτο εξηγει γιατι ποτε μου δεν εχω αγορασει σε γυναικα εσωρουχα και ζαρτιερες ! Της δινω απλως την πιστωτικη και τελειωνει εκει το θεμα. Ακομη και με μενα, ολα εχουν ενα οριο!Το αεροσκαφος ηταν στην θυρα Α13 και σε λιγο αρχισε η επιβιβαση. Η προχειρη δημογραφικη μου ερευνα αποκαλυψε αρκετους Ελληνες, πολλους Αυστραλους, και μερικους Ασιατες, κυριως Κορεατες, Ιαπωνες και Κινεζους. Μη με ρωτατε πως τους ξεχωριζω, αλλα ειναι αρκετα ευκολο αν ζεις πολυ καιρο στην Αυστραλια και ταξιδευεις αρκετα στην Ασια.
Στην εισοδο του αεροσκαφους 3 μελη του πληρωματος υποδεχονταν χαμογελαστα και ευγενικα τους επιβατες. Χαμογελασα σε μια συνοδο που την λεγανε Αννι. Την χαιρετησα ονομαστικα και μου χαρισε ενα γλυκο χαμογελο
. Πηγα στην θεση μου και εκει βρηκα ενα αξιαγαπητο και φιλικοτατο ζευγαρι Αυστραλων, γυρω στα 65 τους. Σηκωθηκαν σαν ελατηρια και χαμογελαστοι για να καθησω εγω, και αμεσως καταλαβα οτι θα ειχα υπεροχους γειτονες για τις επομενες 4 ωρες.
Περιττο να σας πω πως οταν τελειωσε η επιβιβαση δεν επεφτε καρφιτσα στο τριακοσαρι Β777.
Ο κυβερνητης μας καλοσωρισε με πολυ καλα αγγλικα και ακομη καλυτερα ελληνικα αργοτερα, αφου ηταν Ελληνας. Αν θυμαμαι καλα το ονομα του ηταν Νικος Αιβαζης αλλα μπορει και να μην το επιασα καλα. Αυτος και ο Αυστραλος συγκυβερνητης θα φροντιζαν για την ασφαλη μας πτηση. Ειχαμε τον τελειο συνδυασμο στο πιλοτηριο.
Push back στην ωρα μας, και το γνωστο τελετουργικο με επιδειξη μεσων διασωσης, εκκινηση κινητηρων, ελεγχος επιφανειων κλισης και αργη τροχοδρομηση για την απογειωση μας απο τον 21R. Το τεραστιο αεροσκαφος μπηκε σιγα σιγα στον διαδρομο και το γουργουρητο των Rolls Royce Trent μετατραπηκε σε βρυχηθμο καθως η ελληνοαυστραλιανη συμμαχια μπροστα εκανε οτι μπορουσε για να απογειωθουμε με ασφαλεια και κατα προτιμηση πριν το τελος του διαδρομου.
Σε 40 περιπου δευτερολεπτα ημασταν στον αερα σε πορεια νοτιοδυτικη, συνεχισαμε μεχρι περιπου την Βουλιαγμενη οπου εκει στριψαμε αριστερα και πηραμε πορεια ανατολικη με νοτιοανατολικη. Ο καιρος θαυμασιος αλλα απαγορευτικος για φωτογραφιες και παλι λογω θεσης ηλιου και μιας αραιας συννεφιας απο κατω που ομως δημιουργουσε μεγαλη αντηλια.
Μας σερβιραν ποτα και ενα πεντανοστιμο φαγητο με φιλετο ψαρι. Με τους γειτονες μου, που ηταν απο την Μελβουρνη, μιλησαμε αρκετα και μεχρι το τελος της πτησης ειχαμε γινει φιλαρακια. Παρα την διαφορα ηλικιας, τους συμπαθησα παρα πολυ. Μου αρεσει να ακουω τους πιο μεγαλους απο μενα να μου διηγουνται κατι απο την ζωη τους. Η σοφια τους η εμπειρια τους και η εμφυτη ευγενεια που εχουν οι ηλικιωμενοι Αγγλοσαξωνες με ενθουσιαζουν.
Μετα απο 2 ωρες περιπου και ενω ημασταν πανω απο την Συρια σηκωθηκα να ξεμουδιασω λιγο. Πηγα πισω πισω και επιασα κουβεντα με μια αεροσυνοδο. Για την ακριβεια εκεινη με ρωτησε αν απολαμβανα την πτηση. Της ειπα οτι ναι ηταν ολα θαυμασια, και τοτε προς εκπληξη μου εκεινη μου ειπε οτι της εκανα πολυ ωραια εντυπωση. "Για πιο απ’ ολα τα προτερηματα μου;"
πηγα να της πω αλλα ευτυχως δεν τολμησα! Η κοπελα ηταν συνεπαρμενη απο το γεγονος οτι οταν ειχα μπει στο αεροσκαφος την ειχα χαιρετησει ονομαστικα! Πετουσε 8 χρονια με την Emirates και ειχε να το βιωσει χρονια αυτο. Οι επιβατες δεν τις συνηθιζουν σε πολλες ευγενειες και ετσι η κινηση μου της εκανε ευχαριστη εντυπωση. Με την κουβεντα, μου ειπε και το επιθετο της. Οταν παρατηρησα οτι ηταν αρμενικο μου ειπε οτι οντως ητανε αν και ειναι μεγαλωμενη στο Ιραν. Της ειπα, τι συμπτωση και το αφεντικο μου ειναι Αρμενιος αλλα μεγαλωμενος στο Ιραν και της ειπα το ονομα του. Η κοπελα με κοιταξε με κατι τεραστια ματια :shock: και μου ειπε "Oh my God, αυτος ειναι ξαδελφος μου!" . Και οντως ηταν, γιατι στην προσπαθεια μου να βεβαιωθω οτι μιλαγαμε για το ιδιο ατομο, μου ειπε τα ονοματα της γυναικας του αφεντικου μου της αδελφης του, που εμενε, τι δουλεια εκανε κλπ κλπ. Τι μικρος που ειναι ο κοσμος !! Η Αννι μονο που δεν με αγκαλιασε, εμφανως συγκινημενη απ’ αυτην την αναπαντεχη συναντηση και με προσκαλεσε να παμε να φαμε μαζι στο Ντουμπαι. Την ευχαριστησα εγκαρδια για την τιμη που μου εκανε αλλα της ειπα οτι το βραδυ ηταν ηδη κλεισμενο, και στο Ντουμπαι θα καθομουν μονο για 10 ωρες περιπου.
Την επομενη ωρα την περασα με ψιλοκουβεντουλα με συνεπιβατες ενω πλεον εξω ειχε σκοτεινιασει για τα καλα. Ο Αυστραλος συγκυβερνητης μας ανακοινωσε οτι η καθοδος μολις ειχε ξεκινησει και σε 20 λεπτα θα προσγειωνομασταν στο Ντουμπαι. Η θερμοκρασια ηταν μολις 33 βαθμοι και υπηρχε απνοια.
Οντως σε περιπου 20 λεπτα ειδαμε τα θαμπα φωτα της πολης στα δεξια μας και 2 λεπτα αργοτερα ακουμπησαμε στον 12R τον οποιο και εκκενωσαμε ακριβως στο τελος. Παρακαλεσα απο μεσα μου να μην καταληξουμε σε remote stand και ευτυχως αποβιβαστηκαμε απο φυσουνα.
Πεντε λεπτα αργοτερα ημουν στον ελεγχο διαβατηριων και η μαυροφορεμενη αστυνομικος με το αυστηρο βλεμμα και με τα τατουαζ απο χεννα στα χερια της με αφησε να περασω, αφου το σκεφτηκε λιγο ειναι η αληθεια.
Η εξοδος απο το κτιριο του αεροσταθμου ηταν οδυνηρη και χαωτικη. Πληθη παντου, ζεστη, ιδρωτιλα :? :? :? και ακαταληπτες φωνες. Ενα μυνημα απο την Κριστυνα εκεινη την στιγμη με ρωτουσε που ακριβως ειμαι. Της εδωσα το ...στιγμα μου και περιμενα για να δω την ασημι Αλφα της. Περιμενα περιπου 5 λεπτα αλλα ουτε φωνη ουτε ακροαση.
Καθως κοιταζα στο κενο, λιγο αφηρημενος, τα ματια μου επεσαν σε μια γυναικαρα. Την κοιταξα επιμονα, κατι που σχεδον παντα αποφευγω να κανω, για λογους αρχης. Ομως αυτη η κοπελα απο την αλλη πλευρα του δρομου με μαγνητισε. Τραβηξα το βλεμμα μου μακρια της και εξακολουθησα να ψαχνω να βρω την Κριστυνα η εστω την ασημι Αλφα της. Ενοιωθα ομως το επιμονο βλεμμα καποιου να ειναι επανω μου, και ξανακοιταξα την ψηλη κοπελλα στην απεναντι πλευρα του δρομου. Η κοπελα με κοιταζε επιμονα και αρχισε να μου χαμογελαει ενω εγω συνεχισα να την κοιταζω σαν ηλιθιος. Οταν αρχισε να με χαιρεταει και να κανει και μικρα πηδηματακια τοτε το μυαλο μου πηρε επιτελους μπροστα
: η κουκλαρα με το καυτο μινι, το πιο καυτο ακομη ντεκολτε και τις γοβες στιλετο που σκοτωναν ηταν η ....Κριστυνα! Διεσχισα τον δρομο με τις 4 λωριδες χωρις να προσεχω, ενω τα αυτοκινητα εκαναν επικινδυνους ελιγμους για να με αποφυγουν. Ναι , η γλυκια Κριστυνα ηταν εδω και μετα απο 49 εβδομαδες περιπου ξανασυναντιομασταν !!
Ξεχασαμε και οι δυο οτι ημασταν στο μουσουλμανικο Ντουμπαι και αγκαλιαστηκαμε και φιληθηκαμε μεσα στο πληθος, σε κοινη θεα. Καναμε περιπου 2 βηματα πισω ο ενας απο τον αλλο και ρουφηξαμε για λιγο το θεαμα. Η Κριστυνα ηταν ομορφη στην Κουαλα Λουμπουρ οπου ειχαμε πρωτοσυναντηθει αλλα τωρα πια ειχε εξελιχτει σε θεα. Ηταν πολυ πιο ομορφη απ’ οτι την θυμομουνα και απ’ οτι φαινοταν στις φωτογραφιες.
Μπηκαμε στην Αλφα της και μου ειπε με ψευτο-επισημο υφος οτι εκεινο το βραδυ ημουν αποκλειστικα δικος της και ελπιζε να μην νυσταζα! Την διαβεβαιωσα οτι δεν νυσταζα και με μια αρχοντικη κινηση της προσφερα το δωρο της.
Η Κριστυνα με κοιταξε με ενα ναζι και ειπε Νοooo με ενα υφος “θα σου κανω λιγο την δυσκολη για να μην νομιζεις οτι δεν μου εχουν ξανακανει δωρο αλλα στο τελος θα το παρω και θα πω κι’ ενα τραγουδι” . Εγω της ειπα Υes , προετοιμασμενος για τον ...σκληρο διαλογο που θα επακολουθουσε. Η Κριστυνα ειπε Νοoooo με μεγαλυτερο ναζι και με το βλεμμα ενος 4χρονου κοριτσιου που ντρεπεται. Εγω της ειπα Yes και ακολουθησε μια επαναληψη γυρω στις 20 φορες μεχρι που στο τελος η ...σκληρη και δυσκολη Κριστυνα δεχτηκε το δωρο και αφου αναφωνησε Oh how sweeeeeeeeeet, με ( ξανα) φιλησε και μετα εκανε μπανιο με την κολωνια.
Η Αλφα απομακρυνθηκε σιγα σιγα και παρ’ ολο που μολις ειχα πατησει το ποδι μου στην γη υστερα απο 4ωρη πτηση, ενοιωθα οτι μολις τωρα πετουσα ξανα στα συννεφα.
Μας επιασε και τους δυο μια ακατασχετη λογοδιαρροια, που η Κριστυνα διανθιζε που και που με μικρες γλυκες και τρομαγμενες κραυγες καθως απεφευγε εναν εναν ολους τους οδηγους – δολοφονους που ειχαν βγει εξω παγανια. :shock:
Μια κλεφτη ματια με εκανε να αναστεναξω. Η Κριστυνα φορουσε ενα μινι που καλυπτε με επιτυχια τον ...αφαλο της, ενω τα λεπτα καλογυμνασμενα μπουτακια της ηταν ελευθερα και ωραια. Το ντεκολτε της ηταν τοσο βαθυ, που ηταν αποριας αξιο γιατι φορουσε καν το συγκεκριμενο ρουχο, ενω σε μια στιγμη μου εδωσε στην κυριολεξια τα παπουτσια στο χερι. Μου ζητησε με χαρη και ναζι να της τα βαλω πισω γιατι δεν μπορουσε να οδηγησει με αυτα. Το τακουνακι ηταν στιλετο και μπορουσε να σκοτωσει αμαχο πλυθησμο ετσι και παραπατουσε λιγο το Κριστυνακι...
Καθως οδηγουσε, μεσα στο σκοταδι της αραβικης νυχτας, ενοιωσα την βαθια και πρωτογονη επιθυμια να κανω κατι που μονο ενας σωστος αντρας θελει να κανει σε μια γυναικα... Να της μαθει να οδηγαει σωστα ! Βλεπετε η αυτοματη Αλφα ειχε σειραικο κιβωτιο ταχυτητων αλλα η Κριστυνα δεν πηγε πανω απο τριτη ολο το βραδυ. Σκεφτηκα να της πω οτι ειχε αλλες 2 ακομη ταχυτητες και οτι επισης ο θορυβος που εκανε το αυτοκινητο της ηταν κλασσικο σημαδι οτι ενας κυλινδρος ηταν εκτος λειτουργιας...Τελικα αποφασισα οτι ολα αυτα ηταν πολυ... πεζα και αφεθηκα στην μαγεια της νυχτας.
Οι επομενες 4 περιπου ωρες ηταν μια περιηγηση στο νυχτερινο Ντουμπαι, το οποιο μεσα στο σκοταδι φαινοταν λιγοτερο τερατωδες και περισσοτερο φιλικο. Πηγαμε σε ενα κλαμπακι στο Souk Maddinat οπου γινοταν Ο χαμος, και μετα για μια τσαρκα στην παραλια κοντα στο Burj al Arab, που το ελουζε μια πανδαισια χρωματων, χαρη στην πολυ εξυπνη φωταγωγηση.
Κατα τις μιαμιση το πρωι πηγαμε σε ενα λιβανεζικο εστιατιοριο. Η Κριστυνα εκανε εισοδο, με τις γοβες να σπανε τα πλακακια και με υφος “ I take no prisoners tonight”
. Οι εκφρασεις στα προσωπα των θαμωνων ηταν ενδιαφερουσες. Οι κοπελες κοιτουσαν με εμφανη ζηλια την Κριστυνα ( ελπιζω και λογω της αφεντιας μου ) ενω οι ανδρες με βλεμματα λαγνα και με εμφανη εχθρικη σταση προς εμενα. Καθησαμε κατω ενω ολα τα βλεμματα ηταν πανω μας, αφου η Κριστυνα δεν ηταν και πολυ συντηρητικα ντυμενη. Αφου παραγγειλαμε διαπιστωσαμε οτι η ατμοσφαιρα ειχε γινει βαρια. Μια γρηγορη ματια δεξια και αριστερα μου επιβεβαιωσε οτι οι διαφορες ανδροπαρεες φυσαγανε τον καπνο απο τα sisha τους ( ναργιλεδες ) προς στο μερος μας, σε μια ενδειξη αποδοκιμασιας προς εμας. Ομως αυτο δεν μας πτοησε. Εγω και η γλυκια Τσεχα μιλησαμε επι 1 και πλεον ωρα για ολους και για ολα. Μου ειπε για την οικογενεια της στην Τσεχια, το διαζυγιο των γονιων της, τις σπουδες της, τα ονειρα της τις ελπιδες της, και γενικα μου ανοιξε την καρδια της. Κατι παρ’ ομοιο εκανα και εγω και αισθανθηκα οτι με αυτο το ατομο ηταν σαν να γνωριζομασταν μια ζωη...
Περασμενες 3 πλεον φυγαμε. Η κινηση στους δρομους ειχε κοπασει καπως και η ασημι Αλφα κολλημενη στην τριτη ταχυτητα και με εναν κυλινδρο εκτος λειτουργιας κατευθυνθηκε στην λεοφωρο Sheikh Zayed Road, οπου βρισκεται το φιλοξενο διαμερισμα της Κριστυνας....
fotis
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 04/02/2007
- Μηνύματα
- 1.714
- Likes
- 1
- Περιοχή
- Athens/Munich
- Website
- www.videoart.gr
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- IMP
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- EDDM
Αυτό δεν είναι trip report...
Άρλεκιν είναι!!!
Άρλεκιν είναι!!!
AirNewZealand
V.I.P.-Class-Member
- Εγγραφή
- 09/04/2007
- Μηνύματα
- 1.230
- Likes
- 271
- Περιοχή
- Αθήνα
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- ANZ
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- LGAV
Και εμείς ακόμη περιμένουμε φωτογραφία της Κριστίνα...
Αλήθεια, κουφέτα πότε τρώμε;
Αλήθεια, κουφέτα πότε τρώμε;
fotis
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 04/02/2007
- Μηνύματα
- 1.714
- Likes
- 1
- Περιοχή
- Athens/Munich
- Website
- www.videoart.gr
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- IMP
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- EDDM
AirNewZealand":7jjaidey said:
@6circles:
Προς Θεού, μην το χαλάσεις δημοσιεύοντας φωτογραφία της.
Όλοι μας, διαβάζοντας το trip report, έχουμε φτιάξει την εικόνα της στο μυαλό μας (και πίστεψέ με, είναι υπέροχη).
Clansman
Low-Cost-Class-Member
- Εγγραφή
- 20/12/2007
- Μηνύματα
- 57
- Likes
- 0
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- OAL
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- LGAV
Φοβερο ρεπορτ !! Συμφωνω με τον fotis μην ανεβασεις φωτογραφεια της !!6circles":4i8k42ug said:
απλα μια χαρη θελω.. φωτογραφια με την θεα απο το διαμερισμα γινετε... Εχω ακουσει οτι εκει εχουν θεα καλη οχι την μπογαδα τις απεναντι
Πολύ ενδιαφέρον trip report,περιμένουμε την συνέχεια (τής περιγραφής τού ταξιδιού εννοώ )
Εύγε πάντως,διότι κράτησες χαρακτήρα.Καθ'οδόν γιά την Κριστύνα,σού έτυχε η ξαδέρφη τού boss σου καί παρ'όλα αυτά δέν επωφελήθηκες (που θά μπορούσες να γίνης καί εσύ ξάδερφος τού boss σου ) αλλά επέδειξες συνέπεια καί αφοσίωση.
Πέραν τής πλάκας πάντως,ωραίο πράγμα να μπορής να ταξιδεύης τόσο συχνά,ακόμα και άν πρόκειται γιά δουλειά.Ολο καί κάποιο χρόνο βρίσκεις νά τριγυρίσης καί να δής διάφορα μέρη.
)Εύγε πάντως,διότι κράτησες χαρακτήρα.Καθ'οδόν γιά την Κριστύνα,σού έτυχε η ξαδέρφη τού boss σου καί παρ'όλα αυτά δέν επωφελήθηκες (που θά μπορούσες να γίνης καί εσύ ξάδερφος τού boss σου
) αλλά επέδειξες συνέπεια καί αφοσίωση.Πέραν τής πλάκας πάντως,ωραίο πράγμα να μπορής να ταξιδεύης τόσο συχνά,ακόμα και άν πρόκειται γιά δουλειά.Ολο καί κάποιο χρόνο βρίσκεις νά τριγυρίσης καί να δής διάφορα μέρη.
sotisdiv
Economy-Class-Member
Λατρεύω το διάβασμα των reports σου αλλά πάντα μας κόβεις στο καλύτερο :cry:
vassdel
V.I.P.-Class-Member
- Εγγραφή
- 25/01/2009
- Μηνύματα
- 1.197
- Likes
- 4
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- LGEL
Συμφωνώ απόλυτα με τους προλαλήσαντες. Καταπληκτική περιγραφή, αν και είναι αισθηματικό το έργο η αγωνία θυμίζει θρίλερ. Έχω μείνει άφωνος.
Υ.Γ. Η συνέχεια πότε θα δημοσιευτεί? Νιώθω όπως τότε που ο ΑΝΤ1 έκοψε το Gray's Anatomy χωρίς προειδοποίηση...
Υ.Γ. Η συνέχεια πότε θα δημοσιευτεί? Νιώθω όπως τότε που ο ΑΝΤ1 έκοψε το Gray's Anatomy χωρίς προειδοποίηση...
6circles
First-Class-Member
- Εγγραφή
- 21/09/2006
- Μηνύματα
- 799
- Likes
- 1.615
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- UAE
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- NZAA
Ευχαριστω ολους σας για τα καλα σας λογια. Φοβαμαι οτι την συνεχεια εκεινης της νυχτας θα την αφησω στην φαντασια σας, αφου αλλωστε μερικοι απο σας την εχετε αρκετα ζωηρη!
Πιστευεις πραγματικα φιλε Clansman οτι περασμενες 3 το πρωι στο διαμερισμα της Κristyna εγω θα κοιταζα να δω αν μου αρεσε η θεα εξω;; Και πολυ περισοτερο οτι θα τραβουσα φωτο;;
Δεν θα υπαρξει φωτο της Kristyna οτι και να γινει, φιλε μου. Οπως ισως ξερεις, δεν εκθετουνε ποτε μια δεσποινιδα / κυρια, κλπ κλπ.
Παντως, ετσι για να σε πειραξω λιγο, η κοπελια ειναι στο Facebook μονο που φοραει γυαλια ηλιου...
Εκανα οτι μπορουσα fotis για να προσφερω ενα νεο επιπεδο στα τριπ ριπορτ. Ομως με παρεσυρε το ρεμα....
Clansman":14i4afji said:
Πιστευεις πραγματικα φιλε Clansman οτι περασμενες 3 το πρωι στο διαμερισμα της Κristyna εγω θα κοιταζα να δω αν μου αρεσε η θεα εξω;; Και πολυ περισοτερο οτι θα τραβουσα φωτο;;
AirNewZealand":14i4afji said:
Δεν θα υπαρξει φωτο της Kristyna οτι και να γινει, φιλε μου. Οπως ισως ξερεις, δεν εκθετουνε ποτε μια δεσποινιδα / κυρια, κλπ κλπ.
Παντως, ετσι για να σε πειραξω λιγο, η κοπελια ειναι στο Facebook μονο που φοραει γυαλια ηλιου...
fotis":14i4afji said:
Εκανα οτι μπορουσα fotis για να προσφερω ενα νεο επιπεδο στα τριπ ριπορτ. Ομως με παρεσυρε το ρεμα....