طيران الإماراتTayarān al-Imārāt και 2 γλαροπουλια

[6circles]

Κεφαλαιο 4. Η πιτσα τρωγεται με τα δαχτυλα και η Ρωμη με τα ματια !


Κυριακη απογευμα, 24 Αυγουστου


Ξυπνησα με ενα αισθημα ευφοριας. Το γλυκο, ζεστο φως του απογευματινου ηλιου, και το δροσερο αερακι, που ανεμιζε τις κουρτινες στο ανοιχτο παραθυρο αρχιζαν σιγα σιγα να με συνεφερνουν απο τον βαρυ ληθαργο στον οποιο ειχα πεσει.

Κοιταζα το ταβανι και απολαμβανα το δροσερο αερακι , ενω εφερνα στο νου μου τις πρωτες εικονες της Ρωμης: το ημισκοτεινο και χαοτικο αεροδρομιο, τον ελεεινο σιδηροδρομικο σταθμο στο αεροδρομιο οπου υπηρχαν ατελειωτες ουρες, το τρενο που πιο πολυ παρεπεμπε σε τρενο του ΟΣΕ το ’60 παρα σε ευρωπαικο του 2008, τον κεντρικο Σ.Σ. Τερμινι της Ρωμης οπου γινοταν ΤΟ τζερτζελο, και τους πολυ απροθυμους ταξιτζηδες εξω απο τον σταθμο που διαλεγανε και αυτοι τις κουρσες ( σας θυμιζει κατι αυτο; ).

Στο μυαλο μου ηρθε και η Γιανα, η ομορφη αεροσυνοδος , που ειχαμε δωσει ραντεβου για τις 6. Για τις 6;;;; Αλαφιασμενος σηκωθηκα και κοιταξα την ωρα. 6 παρα 10. Αρπαζω το πορτοφολι μου και παω να φυγω. Μα που πηγαινα; Καταιδρωμενος, τσαλακωμενος και αναμαλλιασμενος, ημουν μια θλιβερη καρικατουρα που θα γελαγαν μαζι του και οι αδεσποτες γατες της πολης.

Γρηγορα γρηγορα ενα ντουζ , πρωτα με νερο μετα με κολωνια, καθαρα ρουχα, τα απαραιτητα γυαλια ηλιου για πιο πολυ στυλ και κατ’ευθειαν εξω. Η Βια ντελ Λαβατορε οπου εμενα ειναι ενα στενο γραφικο δρομακι : ωραιο μεν και με χαρακτηρα αλλα δεν ειναι και ο παραδεισος των ταξι. Ετρεξα μεχρι την Βια ντελ Κορσο και με τα χιλια ζορια βρηκα ενα. Εφτασα στην Πλατεια του Αγ. Πετρου λιγο μετα τις 6.15.

Η πολυκοσμια ηταν το κατι αλλο. Καθε φυλη της γης ηταν εκει. Και να ηταν εκει η Γιανα, που να την εβλεπα; Καθισα ακριβως στην μεση της πλατειας ( εκει που ειναι ο οβελισκος, για τους γνωστες ) και σαρωνα με την ματια μου ολο το πληθος, αλλα τιποτα. Κατα τις 7 αποχωρησα σκεφτικος και στενοχωρημενος :cry: : Την εστησα η με εστησε;; Μηπως ηταν εκει αλλα μεσα στην πολυκοσμια δεν εντοπισαμε ο ενας τον αλλον; Να "ψωνισε" καταμεσης στην Πλατεια του Αγ. Πετρου κανεναν ευκαιριακο Orthodox Believer ??

Σε λιγα λεπτα, ο δυσκολος ταξιτζης με αφησε πισω στο ξενοδοχειο. Πηρα την καμερα και βγηκα μια βολτα. Το θεαμα, που δεν το ειχα προσεξει δεοντως πριν, λογω βιασυνης, τωρα με μαγεψε, ναι με συνεπηρε: 10 μετρα ακριβως απο το ξενοδοχειο μου ηταν μπροστα μου η διασημη και πανεμορφη Φοντανα ντι Τρεβι:

gallery/image_page.php?album_id=58&image_id=15664 ( Το συντριβανι των ερωτευμενων )

gallery/image_page.php?album_id=58&image_id=15666 ( Νυχτερινη αποψη της Φοντανα ντι Τρεβι )

Για πρωτη φορα ενοιωσα να χαλαρωνω και να απολαμβανω την αυρα της Ρωμης . Επομενος – γρηγορος – σταθμος, το Πανθεον.

gallery/image_page.php?album_id=58&image_id=15665


Περιπλανηθηκα γυρω απο τα γραφικα σοκακια, που καταφερναν παρα τα χρονακια τους να αποπνεουν αρχοντια και γοητεια και εφτασα στην Πιατσα Ναβονα.

gallery/image_page.php?album_id=58&image_id=15667

gallery/image_page.php?album_id=58&image_id=15668


Εμεινα εκει μεχρι και το βραδυ. Εξαντλημενος απο τον πυρετο, με εναν λαιμο που πονουσε αποφασισα να κανω αυτο που κανει καθε ανθρωπος οταν θελει να ανεβασει την ψυχολογια του: Ξεσκιστηκα στο φαγητο: αυθεντικη πιτσα μαργκεριτα, μια μακαροναδα με ελαιολαδο, σκορδο και βασιλικο λιγο κρασι και κατα τις 11 ημουν στο κρεβατι για νανακια, κουρασμενος αλλα ευτυχης και χορτασμενος.

Δευτερα, 25 Αυγουστου.

Σημερα αποφασισα να τιμησω την νοτια πλευρα του ιστορικου κεντρου, δηλαδη την Αρχαια Αγορα και το Κολοσσαιο. Για το απογευμα θα πηγαινα στο Καστελ σαντ' Αντζελο και στο Βατικανο.

Πρωτα ομως σειρα ειχε το φαρμακειο οπου πηρα αντιβιοτικα, και μετα για πρωινο σε μια μικρη τρυπιτσα, μια καμαρουλα 2 επι 3 που ομως θα μπορουσα να μεινω εκει για ωρες. Ο καφες ηταν υπεροχος, οτι επρεπε για να με τονωσει. Παρηγγειλα αλλον εναν καφε και τον ηπια αργα αργα, αυτην την φορα απολαμβανοντας τον ενω μασουλουσα το κλασσικο ιταλικο πρωινο: ενα κρουασαν με γεμιση μαρεμελαδας. Για τον δρομο πηρα κι’ ενα μικρο κονολινι ( στριφτο μπισκοτο σαν πουρο με γεμιση κρεμας ) και πηγα να πληρωσω. Το καταπληκτικο αυτο πρωινο, μες στην καρδια της Ρωμης κατα την τουριστικη περιοδο, μου κοστισε το αστρονομικο ποσο των 3,80 ευρω !! Το ακουτε αυτο εσεις εκει περα στην Ελλαδα;

Καθ, οδον για την Αρχαια Αγορα ( Foro Romano ), περασα απο την Πιατσα Βενετσια η οποια ομως ηταν μες στα μπαζα λογω εργασιων για το μετρο της πολης. Ομως το πραγματικο αξιοθεατο εκει ειναι το πελωριο Μνημειο του Vittorio Emmanuele II / Altare di Patria. Αμα σκεφτει καποιος οτι η Ιταλια συνηθως εχανε στους πολεμους της , τοτε το αποτελεσμα ειναι μαλλον υπερβολικο:

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 5131393778

Πισω απο το μνημειο βρισκεται η πλατεια του Καπιτολιου η οποια οπως καθε ρωμαικη πλατεια ειναι ομορφη και φυσικα χωρις καθολου δεντρα, γκαζον, φυτα η γλαστρες:

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 9074455922

Απο εκει και με αλλεπαληλα ζιγκ ζαγκ αναμεσα σε πληθη τουριστων και ελαχιστων Ρωμαιων βρεθηκα στην Βια ντει Φορι Ιμπεριαλι, μια λεοφωρο που περιστοιχιζεται απο την Αρχαια Αγορα και καταληγει στο Κολοσσαιο.

Στην μια απο τις εισοδους για την Αγορα πληρωσα τα 11 ευρω για να μπω και υστερα αφεθηκα στην μαγεια του χωρου.

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 4379321794 ( Αρχαια Αγορα απο ψηλα )

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 7894349666 ( Ιερα Οδος, Αρχαια Αγορα )

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 3078123538 ( Temple of Saturn, Arco di Settimio Severo and the church of S.Luca e Martina, Roman Forum, Rome )

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 5326168274 ( Arco di Settimio Severo and the church of S.Luca e Martina )

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 4712185458 ( Η γοητεια μιας αλλης εποχης ...)

Το απογευμα και αφου ειχα γεμισει το στομαχι μου με πανακριβα και μαλλον ανοστα πανινι :? , πηγα στην αλλη πλευρα του ιστορικου κεντρου, στο Καστελ σαντ' Αντζελο, ενα ενετικο φρουριο στις οχθες του Τιβερη.

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 6007810242 ( Καστελ σεντ' Αντζελο )

Παρ’ ολο που δεν του φαινεται στην αρχη, ειναι αρκετα ψηλο και οσοι εχουν την υπομονη να ανεβουν τα πολλα σκαλια και να μπουν στους δαιδαλωδεις διαδρομους του μεχρι να φτασουν πανω, ανταμειβονται με ενα πολυ ομορφο θεαμα σε αρκετες παραλλαγες:

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 4661521330 ( Στις οχθες του Τιβερη )

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 4294059074 ( Η Ρωμη απο ψηλα - θεα νοτιοανατολικα )

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 2452678290 ( Η θεα προς νοτιοδυτικα - κοντινο πλανο )

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 7617923586 ( Θεα προς Βατικανο - Καπελα Σιστινα )

Ο ηλιος ειχε πλεον αρχισει να χαμηλωνει αισθητα στον οριζοντα κι’ ετσι ετρεξα για να προλαβω να δω και το Βατικανο και κυριως την Πλατεια του Αγ. Πετρου. Φτανοντας εκει δεν μπορεσα να μην νοιωσω δεος για το αρχιτεκτονικο αριστουργημα που εβλεπα μπροστα μου. Το ειδα και χτες οταν εψαχνα την Γιανα, αλλα το μυαλο μου ηταν αλλου. Σημερα ομως μπορουσα να το απολαυσω:

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 9067871682 ( Αγ.Πετρος & Καπελα Σιστινα )

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 1900695618 ( Αγ. Πετρος & Καπελα Σιστινα μαζι με το απαραιτητο για την Ρωμη ...συντριβανι )

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 6643349426 ( Πλατεια Αγ. Πετρου - Βατικανο )

Κατακοπος γυρισα στο ξενοδοχειο κατα τις 10. Η γλυκια ρεσεψιονιστ με την γκαροφωναρα της προσεξε οτι μιλουσα ψιθυριστα. Οταν εμαθε οτι ημουν γριπωμενος και ειχα χασει την φωνη μου μου ειπε να παω αμεσως εξω και να φαω ... τζελατο. Την κοιταξα σαν να ειναι τρελλη αλλα εκεινη επεμενε, οποτε πηγα και εφαγα τζελατο. Ενα τριπλο χωνι με διαφορους τυπους σοκολατας. Πιστεψτε με, μεσα σε μια ωρα ειχα πισω την φωνη μου, που την ειχα χασει ολη εκεινη την ημερα!

Προτου πεσω για υπνο, καθησα εκει μπροστα στην Φοντανα ντι Τρεβι και αφησα την μαγεια και τον ρομαντισμο αυτου του υπεροχου αξιοθεατου να με χαλαρωσει.
Επεσα για υπνο λιγο μετα τα μεσανυχτα. Τα ονειρα στην Ρωμη ειναι πολυ γλυκα.

Τριτη 26 Αυγουστου

Ξυπνησα για πρωτη φορα χωρις πυρετο μετα απο 36 ωρες. Κεφατος επαναλαβα την ιεροτελεστια του πρωινου, ξαναπληρωνοντας 3,80 ευρω. Τς τς τς, μα τι αισχροκερδεια!!!


Σημερα , ειπα να κανω κατι το διαφορετικο. Αφησα την καμερα ησυχη το πρωι και εβγαλα εξω το θυληκο που ολοι οι αντρες κρυβουμε μεσα μας: Πηγα για shopping. Να μην σας κουρασω με λεπτομερειες αλλωστε το shopping στην Ρωμη δεν ειναι και τοσο διαφορετικο απο αυτο της Αθηνας ουτε σε ποικιλια ουτε και σε τιμες. Παντως καταφερα να με ντυσω καλα ενω μπορεσα να βρω και ωραια δωρα για συγγενεις και φιλους.

Δεν ξερω γιατι αλλα κουραστηκα πολυ και προς ντροπη μου γυρισα πισω στο ξενοδοχειο οπου και ξανακοιμηθηκα για περιπου 2 ωριτσες.

Κατα τις 5 βγηκα παλι εξω οπλισμενος με την καμερα και εκανα εναν περιπατο μεχρι την Πιατσα ντι Σπανια.
Το ποσο κοσμος υπηρχε εκει καθισμενος στα σκαλια ηταν το κατι αλλο. Ο κοσμος δεν εκανε κατι το ιδιαιτερο, απλως καθοταν στα σκαλια κατα παρεες και μιλουσαν, γελουσαν, φιλιοντουσαν...

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 7209839666

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 7256489234 ( Χωρις συντριβανι δεν μπορουμε! )

Ηταν ενα υπεροχο θεαμα γιατι μου τονιζε οτι μερικα απο τα πιο ομορφα πραγματα στην ζωη ειναι τοσο απλα αλλα και δωρεαν. Ποσο κοστζει αραγε να κατσεις εκει στα σκαλοπατια με μια παρεα η μια καλη φιλη και να τα πειτε, να φατε ενα τζελατο και να κοψετε κινηση; Κι’ ομως μερικες φορες κυνηγαμε τα ανουσια, τα στερεοτυπα, π.χ. αποχαυνωση μπροστα στην ΤV, μπροστα απο το Playstation , η στο ιντερνετ , και εχουμε ξεχασει την μαγεια του να βγεις εξω με ενα αγαπημενο σου προσωπο και να θαυμασεις ενα ωραιο ηλιοβασιλεμα π.χ. στο Σουνιο, η να πλατσουρισεις τα ποδια σου στην θαλασσα...

Ζητω συγγνωμη για την πολυλογια αλλα η στιγμη και ο χωρος ηταν οτι επρεπε για συλλογισμους και υπαρξιακες αναζητησεις !

Επομενος σταθμος στην Πιατσα Ρεπουμπλικα. Τιποτα το ιδιαιτερο, απλως μια μεγαλη κυκλικη πλατεια με το – απαραιτητο – συντρβανι και την παντελη ελλειψη πρασιναδας, που ομως δεν χαλαει κανεναν.

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 4908227426 ( Πλατεια Δημοκρατιας )

Μακαρι και μεις να ειχαμε τετοιες πλατειες και στην Αθηνα μας . Ξερετε οι Ιταλοι εχουν πανω κατω τα ιδια ελλατωματα με τους Ελληνες, μερικες φορες και χειροτερα, ομως πως καταφερνουν ( ανομοια με μας ) να ειναι τοσο παραγωγικοι και ευρηματικοι ως λαος και ταυτοχρονα τοσο αριστουργηματικοι καλλιτεχνες και πολεοδομοι ειναι κατι που δεν μπορω να το εξηγησω. Εσεις;
Μαγεμενος απο την ομορφη βραδυα εκανα μια μικρη περιπλανηση χωρις καποιο προορισμο «ρουφωντας» την μαγεια της νυχτερινης ρωμαικης ατμοσφαιρας.

Λιγες ωρες αργοτερα, αφου πρωτα για καλο και για κακο εφαγα περιπου μισο λιτρο τζελατο με γευση σοκολατα – φυσικα! - για να μην μου ξανακλεισει ο λαιμος, ξαπλωσα στο κρεβατι μου ευτυχισμενος. Ευτυχισμενος γιατι ημουν στην Ρωμη αλλα και γιατι την αλλη νυχτα θα ημουν στην Αθηνα, στα φτερα των περιφημων γλαρων.


Τεταρτη 27 Αυγουστου

Καφες , κρουασαν και γραμμη για το Παλατσο Κουιριναλε. Τι ειναι αυτο; Το Προεδρικο Μεγαρο φυσικα, οπως εμαθα αργοτερα.

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 6824705826

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 0694384098 ( Προεδρικο Μεγαρο - Παλατσο Κουιριναλε )

Σειρα ειχε το κτιριο της βουλης:

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 8903015138 ( Ιταλικη Βουλη - Παλατσο Μοντετσιτοριο )

Μετα μια βολτα στις οχθες του Τιβερη οπου καπου εκει δεσποζει και το επιβλητικο Μεγαρο του Υπουργειου Δικαιοσυνης:

http://picasaweb.google.com.au/ek4eva/R ... 4899057026 ( Παλατσο ντι Τζουστιτσια )


Η ωρα πλησιαζε 2 και αρχισα και παλι να σουλατσαρω μεσα στα πλακοστρωτα γραφικα δρομακια της πολης προσπαθωντας να αποτυπωσω στην μνημη μου και στην καμερα μου, ολα οσα κανουν Αιωνια αυτην την πολη. Και οντως ειναι τοσα πολλα.


Καπου εκει, ονειροπολωντας, επαθα και το μικρο ατυχημα μου οταν το τριωροφο χωνι με διαφορετικες γευσεις σοκολατας δεν κατεληξε στο στομα μου αλλα στην μπλουζα μου . Πισω στο ξενοδοχειο και αλλαγη σε κατι λιγο πιο καθαρο. Επρεπε αλλωστε να δειχνω και πολιτισμενος αφου σε λιγο θα ταξιδευα με την πολιτισμενη ελληνικη αεροπορικη εταιρια !

Στις πεντε η ωρα ημουν μεσα στο μπεζ Φιατ Μουλτιπλα, οπου ειχα μια πολυ ωραια κουβεντουλα με τον νεαρο, ομιλητικο ταξιτζη. Αν σκεφτει κανεις οτι εγω δεν ξερω ιταλικα ουτε εκεινος ηξερε αγγλικα η ελληνικα, τοτε οντως ηταν αποριας αξιο τι ακριβως λεγαμε επι 40 περιπου λεπτα, μεχρι να φτασουμε στο Φιουμιτσινο. Το σιγουρο ειναι οτι με ξεναγουσε σε διαφορα αξιοθεατα που περνουσαμε εδω και εκει κανοντας μου μαθηματα ιταλικης πατριδογνωσιας και πολυ ψυχραιμης οδηγησης με 150 χλμ την ωρα αναμεσα σε αλλους ιταλους – με ολα οσα σημαινει αυτο - οδηγους.

40 λεπτα και 48 ευρω αργοτερα ημασταν σωοι και αβλαβεις στον οροφο των αναχωρησεων του αεροδρομιου. Κρατουσα στο χερι το μαγικο χαρτακι της καρτας επιβιβασης που ειχα κανει on – line και σε λιγο θα ειχα το προνομιο να ζησω την αυθεντικη εμπειρια του ελληνικου αεροπορικου πολιτισμου.

Ladies and Gentlemen welcome aboard Aegean Flight 653 from Rome to Athens !!!

( Τις εμπειριες και τις συγκινησεις αυτης της πτησης θα τις μοιραστω συντομα μαζι σας. )

 

[aakunz]

Πάνω στο καλύτερο μας έκοψες!
(Ασφαλώς και αστειεύομαι, μην το πάρεις τοις μετρητοίς...)

Συγχαρητήρια για το φοβερό τριπ ρηπόρτ.

 

[flying Doc]

Καταρχήν ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Πάρα, μα πάρα πολύ καλό trip report. Κρίμα που δε σου βγήκε το ραντεβού με τη Γιάννα
Εύχομαι καλύτερη τύχη σε κάποιο άλλο ταξίδι σου.

Αν και πέρασε πολύς καιρός από τότε, μήπως θυμάσαι το όνομα του ξενοδοχείου σου και του μικρού cafe που έπερνες το πρωϊνό σου?

Και πάλι καλή χρονιά και πολλά ταξίδια

 

[6circles]

Κρίμα που δε σου βγήκε το ραντεβού με τη Γιάννα
Εύχομαι καλύτερη τύχη σε κάποιο άλλο ταξίδι σου.

Πιστεψε με φιλε flying Doc, δεν το πηρα και τοσο κατακαρδα.

Αν και πέρασε πολύς καιρός από τότε, μήπως θυμάσαι το όνομα του ξενοδοχείου σου και του μικρού cafe που έπερνες το πρωϊνό σου?

Βεβαιως, ουτε πολυς καιρος περασε απο τοτε, ουτε τοσο χαλια μνημη εχω ! . Το ξενοδοχειο που εμεινα ηταν το Relais Fontana di Trevi επι της via del Lavatore 44. Τιμη: 100 ευρω την μερα, με πρωινο. Καθαρο και "τιμιο " ξενοδοχειο, το οποιο επελεξα για την πολυ καλη τοποθεσια του, αφου σε ενα χιλιομετρο η λιγοτερο βρισκεσαι σε ολα σχεδον τα αξιοθεατα.

Το πρωινο το επαιρνα σε ενα μικρο cafe στην πλατεια Pazza Colonna. Το δρομακι στην πλατεια πανω ειναι η via della Colonna Antonina ( γωνια με via del Corso ). Απλως να θυμασαι οτι στην Ιταλια τα καφε δεν ειναι ελληνικη καφετερια που ξεροσταλιαζεις με εναν φρεντο για 2 ωρες. Εκει εισαι στα ορθια και σε 5 λεπτα τελειωσες. ( Ονομα cafe δεν προσεξα ).

Πάνω στο καλύτερο μας έκοψες!

Φιλε aakunz, θα συμφωνησεις οτι οποιος γραφει κατι ειτε το θετικο ειτε το αρνητικο για ΟΑ η Α3 σ'αυτο το forum, πρεπει να ειναι πολυ γενναιος . Υπομονη, να παρω λιγο θαρρος και τα λεμε σε λιγο.

 

[6circles]

Κεφαλαιο 5. Η Αγαθουλα, το Σκασμενο, η Αορατη και η Μακελαρισα.

Ημ/νια: Τεταρτη, 27 Αυγουστου
Εταιρια: Aegean Airlines ( Aεροπορια Αιγαιου Α.Ε. )
Πτηση: Α3 653
Απο : FCO ( Rome - Fiumicino )
Προς: ATH ( Athens - Eleftherios Venizelos )
Α/φος : A320-200 ( SX-DVN )
Ωρα Αναχωρησης: 20.20 τοπικη
Θεση: 29A
================


Η διαδικασια της παραδοσης των αποσκευων ηταν τελεια, αν σκεφτεις οτι το ολο σκηνικο ηταν οργανωμενο απο Ελληνες και Ιταλους . Μονο μιση ωρα περιπου αναμονη ( ημουν δευτερος στην σειρα ), κοιταζοντας σε ενα αδειο γκιζε οπου δεν υπηρχε ουτε μια ταμπελα η ενα τοσο δα σηματακι το οποιο να παραπεμπει σε Aegean.

Τα πραγματα ομως αρχισαν να μπαινουν σε μια ταξη οταν μετα απο μισαωρο 3 κοπελες ηρθαν και λαβανε τις θεσεις τους πισω απο τα γκιζε και αρχισαν να ετοιμαζονται να μας εξυπηρετησουν: λιγο κραγιον και πασπατεμα στα χειλη για σωστη εφαρμογη του, ενω μια απο αυτες εβαλε τις τελευταιες πινελιες του μεικ απ στο προσωπο της, που δεν το ελεγες και εργο τεχνης... :?

Παρεδωσα την αποσκευη μου, πηρα την καρτα επιβιβασης και σκεφτηκα οτι η ελληνοιταλικη συμμαχια στην επιγεια εξυπηρετηση ( Air One & Aegean ) απεδωσε καρπους, εστω και λιγο ξινους.

Ειχα την ατυχια τωρα να εχω να σκοτωσω σχεδον 2 ωρες στο Φιουμιτσινο, και αυτο δεν ειναι και απο τις εμπειριες που τιμουν την Ιταλια. Σε μερικα σημεια του το αεροδρομιο θυμιζει Ελληνικο, με σκοτεινους χωρους, γυμνο, καταθλιπτικο μπετον, και υποτυπωδης εξυπηρετηση απο τους υπαλληλους οι οποιοι δεν εχουν ιδεα απο αγγλικα. :shock:

Μετα απο μια συντομη περιηγηση πηγα για τα τελευταια duty free οπου πολλοι συνταξιδιωτες Ελληνες κυριως κανανε την παρουσια τους αισθητη. Μην παει ο νους σας στο κακο, οι ανθρωποι μια χαρα ητανε, απλως σου δινανε την εντυπωση οτι στην Ελλαδα ειμαστε ακομη υπο γερμανο – ιταλικη κατοχη και ψωνιζαν το λιγοτερο απο 5 σακουλες ο καθενας μια και στην Ελλαδα δεν εχει ας πουμε ουισκια και κολωνιες. Σκεφτομουν το καημενο το Α320 να χρειαζεται και τα 4 χιλιομετρα διαδρομου για να απογειωθει το κακομοιρο, με μενα να ειμαι θαμμενος στο καθισμα μου κατω απο ενα σωρο απο κουτια και σακουλες των συνεπιβατων μου.

Με αυτα κι’ αυτα ηρθε και η απαραιτητη αλλαγη θυρας απο Β4 σε Β3, το απαραιτητο σουσουρο, με αναφωνητα τυπου: "τρεξε Βαγγελη να παρουμε σειρα", "ma porca miseria", κλπ, κλπ, και το απαραιτητο τρεχαλητο μην τυχον και φυγει το αεροπλανο χωρις εμας.

Η επιβιβαση ηταν αψογη, αν σκεφτεις οτι η πελατεια αποψε ηταν επι το πλειστον ελληνες και ιταλοι. Οι αγκωνιες και τα σπρωξιματα ηταν ανυπαρκτα ενω σε μια συγκινητικη, ειναι η αληθεια, στιγμη ενας νεαρος εκανε νευμα σε μια γιαγια να περασει πριν απο εκεινον μεσα στην φυσουνα.

Το καθετο σταθερο του αεροσκαφους μας ισα που φαινοταν πισω απο τον ογκο της φυσουνας, αλλα οι ακρωτηριασμενοι γλαροι πανω του, εδειχναν καθαρα οτι οντως ειχε ερθει ενα Α320, οπως ηταν το προγραμμα.

Περπατησα με ενα μεγαλο αισθημα αναμονης μεσα στην φυσουνα, ξερετε, αυτο το αισθημα οτι κατι πολυ ξεχωριστο και ειδικο προκειται να συμβει. Μεσα απο τα τζαμια ειδα στην δεξια πλευρα το νηολογιο SX-DVN που παρεπεμπε σε αεροσκαφος μολις 3 με 4 μηνων, ενω στα αριστερα μου εβλεπα ξεκαθαρα τον κυβερνητη να δουλευει με το λαπι τοπ πανω στο τραπεζακι σημα κατατεθεν των κοκπιτ της Airbus.

H υποδοχη απο το πληρωμα ηταν φιλικη. Στην εισοδο του αεροσκαφους υπηρχε μια μονο αεροσυνοδος, χαμογελαστη αλλα και καπως χαμενη στον κοσμο της. ( Ηταν αυτη που αργοτερα ονομασα Μακελαρισα ) .

Το αεροσκαφος, μυριζε καινουργιλα, και ο διακοσμος της καμπινας της Aegean απεπνεε μια αρχοντια που πολλες γνωστες εταιριες δεν την εχουν . Με ευχαριστα συναισθηματα περασα απο πανω, απο κατω και πλαγιως ολους τους συνεπιβατες μου που χωρις καποιο λογο μπλοκαρανε τον διαδρομο και θρονιαστηκα στην 29 Α, που για τους μη γνωστες ειναι ακριβως στην τελευταια σειρα.

gallery/image_page.php?album_id=58&image_id=15706 ( Το εσωτερικο του Α320 SX-DVN ).

Τα μελη του πληρωματος ( που ηταν 4 γυναικες ), ειχαν σε εκεινη την φαση ελαχιστη συμμετοχη στα τεκταινομενα της επιβιβασης, χωρις ομως να δινουν την εντυπωση οτι ηταν αδιαφορες η απροσιτες. Παρακολουθουσαν μοναχα, αλλα κυριως τακτοποιουσαν μεσα στα galleys διαφορα πραγματα. Μοναχα καποια στιγμη ηρθε μια κοπελια και πολυ ευγενικα μου ζητησε να βγαλω την χειραποσκευη μου αν γινοταν απο το ντουλαπακι πανω απο την θεση μου και να την βαλω αλλου. Το εκανα αυτο αμεσως και μετα την ειδα να τοποθετει μια σακουλα αρκετα μεγαλη, με ψωμακια μεσα στο ντουλαπακι που μου ζητησε να αδειασω προηγουμενως!

Ο κυβερνητης μας καλοσωρισε με ελληνικα που δεν ακουστηκαν σαν ελληνικα και με αγγλικα που δεν ακουστηκαν ακριβως σαν αγγλικα , αλλα φανηκε να τα πηγαινει καλυτερα μ’ αυτα παρα με τα ελληνικα. Να ‘χει και ξενους πιλοτους η Aegean; Ταυτοχρονα το πληρωμα μας προσεφερε αυτες τις μικρες στρογγυλες καραμελες για την απογειωση. Nice touch.

Το push back εγινε ακριβως στην ωρα του, δηλαδη στις 20.20 τοπικη. Ευγε στην Aegean και εδω. Επιδειξη των σωστικων μεσων στους 100 περιπου επιβατες, εκκινηση κινητηρων, τα απαραιτητα τεστ των πηδαλιων κλισης κ.α. και με ενα ελαφρο τρανταγμα αρχισαμε να τροχοδρομουμε. Ημουν αρκετα ανετα στην θεση μου αφου ειχα και τις 3 θεσεις για μενα ενω ακριβως απο την αλλη πλευρα του διαδρομου, ηταν ενας ελληναρας με αρκετη δοση χιουμορ, και καναμε καλη παρεα καθ’ ολη την πτηση.

Συσκοτιση καμπινας , και αναμονη λιγο πριν την εισοδο για τον διαδρομο, για να δωσουμε προτεραιοτητα στις Air China και Korean Air για απογειωση, οι οποιες συμπτωματικα ειναι οι 2 απο τις 3 εταιριες τις οποιες εχω “βαφτισει” Φτανουμε – δεν φτανουμε Αιρλαινς . Με μια δοση μακαβριου χιουμορ αποχαιρετησα τους επιβατες των πτησεων αυτων τους οποιους επισης εχω “βαφτισει” Μελλοθανατους, κουνωντας τους το χερι μου.

Εισοδος στον διαδρομο 25 μετα απο 10 περιπου λεπτα ενω πισω μας αφηναμε στην αναμονη ενα Α321 της Aer Lingus. Συντομη σταση και μετα απο 5 περιπου δευτερολεπτα, οι ΙΑΕ V2500 τα δωσανε ολα, προσπαθωντας να καλυψουν με την βοη τους, την δυνατη φωνη των αεροσυνοδων πισω απο μενα στο galley, που λεγανε τα δικα τους.

Η απαγκιστρωση ηρθε αρκετα γρηγορα και το –DVN πηρε εντονη ανοδικη κλιση ενω αρχισε να ψιλοκουνιεται απο καποιες αναταραξεις. Η πορεια μας ηταν δυτικη για περιπου ενα λεπτο, προτου μετα στριψουμε αριστερα και ξεκινησουμε νοτια πορεια, συμφωνα με την ακτογραμμη.

Περιπου 20 λεπτα μετα την απογειωση αρχισε το σερβιρισμα ποτων, αναψυκτικων και του φαγητου. Η πιο ομορφη απο τις αεροσυνοδους ξεκινησε πρωτη να εξυπηρετει πρσφεροντας αναψυκτικα και ποτα απο το trolley. Μου εκανε εντυπωση το γεγονος οτι δεν αφησε καθισμα για καθισμα το οποιο να μην το χτυπησει με το trolley (καποιος να μου πει πως λεγεται στα ελληνικα). Δεν μιλαμε για απλα σκουντηματα αλλα για κανονικα χτυπηματα που τρανταζανε τοσο το καθισμα οσο και τον –ατυχη- επιβατη :shock: . Αυτο το εκανε καθε φορα που ανεβαινε απο πισω προς τα εμπρος στην καμπινα και ειχε να κανει με το οτι μαλλον ειχε πιο πολλη δυναμη στο ενα χερι της απο το αλλο και ετσι τραβουσε ασυμετρικα το trolley με αποτελεσμα τις πολλες προσκρουσεις. Επειδη ηταν θεμα χρονου να θρηνησουμε αμαχο πλυθησμο, την κοπελια την βαφτισα προκαταβολικα Μακελαρισα.

Μετα τα ποτα σειρα ειχε το φαγητο. Ηταν δειγμα απο ταλιατελες με καποιο ειδος κρεατος, με δειγμα σος πανω του, και λιγο ζαμπον επισης. Δεν ηταν κακο, και σε τελικη αναλυση, αλλες εταιριες σου πετανε για παρομοια πτηση ενα ξερο μπισκοτο και μισο μπουκαλακι νερο, και σε χρεωνουν κιολας. Αρα οχι απλως δεν παραπονιεμαι αλλα λεω και παλι καλα.

Το φαγητο το σερβιραν κυριως οι οι 2 αλλες κοπελιες οι οποιες ειχαν παρει θεση μετα την ...Μακελαρισα. Η μια κοπελα, αδιαφορη εμφανισιακα αλλα με ακρως επαγγελματικο look, εκανε τα απολυτως απαραιτητα στον τομεα της επικοινωνιας με τους επιβατες. Κατι σαν ψεκαστε, σκουπιστε, τελειωσατε.

Η συναδελφος της, ενα μελαχροινο κοριτσι με πεταχτα αυτια με κερδισε αμεσως με την ευγενεια της .Ειχε ενα χαμογελο φυσικο και πλατυ για ολους και ενω δεν νομιζω πως ηταν ομορφη, ηταν πολυ ελκυστικη. Μιλουσε παντα ευγενικα και πολιτισμενα τοσο στις συναδελφους της οσο και στους επιβατες, γι’ αυτο και την ονομασα Αγαθουλα ( οχι με την υποτιμητικη εννοια αλλα μαλλον με την υποκοριστικη ).

Οταν ηρθαν στην σειρα πριν την δικη μου, ενας επιβατης, μαλλον Ιταλος, ζητησε 2 μπουκαλακια κρασι. Του τα δωσανε, ομως αυτος γυρισε το ενα και ζητησε κατι αλλο. Κανενας ακριβως δεν καταλαβαινε τι ηθελε, και μεχρι εδω καλα. Αυτο ομως που μου προξενησε κακιστη εντυπωση ηταν οτι η συναδελφος της ...Αγαθουλας αρχισε να φερεται εντελως αγενως στον επιβατη :? , και αφου του εδειξε ολα τα διαθεσιμα μπουκαλακια με κρασι που ειχε τσιριζοντας "you want this ? you want this ? " καθε φορα, στο τελος κοιταζει μια εμενα και μια τον αλλον συνεπιβατη τον ελληναρα που καθοταν απεναντι μου και μας φωναζει φανερα ενοχλημενη: "Τι θελει αυτος ρε παιδια, μηπως τον καταλαβαινει κανεις; Ωωωω, θα μας τρελανει στο τελος ! " :shock:
Αυτην την βαφτισα το Σκασμενο.

Η Αγαθουλα κοκκινισε πιο πολυ και απο το κοκκινο κραγιον της και με εμφανη την αμηχανια για τους τροπους του Σκασμενου προχωρησαν για να σερβιρουν εμας. Η Αγαθουλα εδωσε και σε μας ρεσιταλ εξυπηρετησης και ευγενειας ενω το Σκασμενο σχολιαζε ακομη τον ατυχο ιταλο μπροστα μας, που ειχε την πολυ κακη ιδεα να ζητησει 2 μπουκαλακια κρασι απο τον λαθος ανθρωπο την λαθος στιγμη.

Αφου φαγαμε, ειδαμε την Μακελαρισα να περνει το trolley και μετα ακουσαμε τα γνωστα ντουπ ντουπ απο τα χτυπηματα που καταφερνε στα καθισματα, ενω αυτη την φορα εχασε και την ισορροπια της μια δυο φορες δινωντας ετσι μερικες αγκωνιες σε καποιους ατυχους επιβατες. Οι σκηνες ειχαν γινει πλεον ρουτινα και ετσι εγω συνεχισα την κουβεντα μου με τον ελληνα απο την αλλη πλευρα του διαδρομου ο οποιος τα εχωνε γερα (αλλα πισωπλατα) στο πληρωμα.

Σε λιγο η Μακελαρισα εφτασε και στην σειρα 28, μια σειρα πριν απο εμενα. Εκει ηταν που εδωσε μια με το trolley και χτυπησε εναν αλλο Ιταλο επιβατη στο γονατο :shock: . Ζουσαμε στιγμες του επους του ’40, οπου οι Ελληνες καταφερναν συντριπτικα χτυπηματα εναντιον του Ιταλου εχθρου . Η συγκρουση ηταν σφοδρη. Ο ιταλος εσκουξε ενω ταυτοχρονα το χτυπημενο του γονατο χτυπησε με την σειρα του το τραπεζακι με το φαγητο και το κρασι του. Αυτα πεταχτηκαν στον αερα και ξαναπεσανε κατω οπως – οπως ενω ταυτοχρονα λουστηκε το κοκκινο κρασι πανω του. Η Μακελαρισα εβαλε τα χερια της στο στομα της , τα ματια της ανοιξαν διαπλατα και του ειπε 3 – 4 φορες "I will bring you ice, I will bring you ice" . Σπρωχνοντας το trolley οπως οπως και κοπανωντας οτι εβρισκε μπροστα της μ’ αυτο πηγε πισω στην κουζινα και αρχισε με μανια να ανοιγοκλεινει ντουλαπια.

Ο ιταλος βρηκε την ψυχραιμια του ενω και εγω σηκωθηκα και του εδωσα κατι χαρτοπετσετες να σκουπιστει ο ανθρωπος. Ηταν για λυπηση αν και ηταν πολυ ψυχραιμος και αξιοπρεπης, παρ’ ολο που ειχε γινει χαλια απο το κρασι.

Μετα απο 5 λεπτα και ενω η Μακελαρισα δεν ελεγε να εμφανιστει για να βοηθησει τον ανθρωπο, πηγα εγω στην κουζινα. Η Μακελαρισα ηταν στα γονατα και κατι τακτοποιουσε σε ενα ντουλαπι ενω μολις με ειδε μου ειπε σχεδον βουρκωμενη: "Παει, τον σκοτωσα τον ανθρωπο. Ετσι και μου κανει καμια αναφορα, την εχασα την δουλεια μου".
Την λυπηθηκα ετσι ομορφη και βουρκωμενη οπως ηταν και της εδωσα το ονομα μου για να με επικαλεστει εαν χρειαζοταν.

Πηρα μερικες παραπανισιες πετσετες και λιγο νερο και επεστρεψα στον Ιταλο ενω κοντα του ηταν και η Αγαθουλα. Καπως ετσι το συμβαν εληξε αν και μεταξυ μας εχω την εντυπωση οτι ο συγκεκριμενος επιβατης δεν θα βιαστει να ξαναχρησιμοποιησει την Aegean.

Η καθοδος μας ειχε πλεον αρχισει και ο τρισδιαστατος χαρτης στις οθονες μας εδειχνε οτι σε λιγο θα περναγαμε πανω απο την Τριπολη με πορεια προς την Υδρα. Εκει ηταν που το Σκασμενο εμφανιστηκε και καθως προχωρουσε μονολογουσε δυνατα και με ενα κακιασμενο χαμογελο ελεγε: "Χα χα πως το ευχαριστηθηκα, οι γαυροι ειναι ακομη στο μηδεν μηδεν ", αναφερομενη προφανως στο ματς Ολυμπιακου - Ανορθωσης.

"Κριμα" ειπα και εγω δυνατα στον συνεπιβατη μου απεναντι. Τι ηθελα και το ειπα;; Το Σκασμενο με το κακιασμενο χαμογελο, προφανως νομιζε οτι ηταν ακομη δεκαπενταχρονο κοριτσακι στο προαυλιο του σχολειου του. "Γαυρακι, γαυρακι; " μου εκανε λες και με ηξερε απο χθες. Ναι, της ειπα, αποφασισμενος να δω το ολο θεμα με χιουμορ. Ξεκινησε ενα πενταλεπτο με λογιδρυο εκ μερους της περι Παναθηναικαρας, που στην Ευρωπη δεν εχουν αντιπαλο κλπ κλπ, ενω ο Κοκκαλης τους εχει λαδωσει ολους κλπ κλπ. Με εσωσε ο Κυβερνητης που ζητησε απο το πληρωμα να λαβει τις θεσεις του για προσγειωση.

Καπου εκει αντιληφθηκα οτι ο δισκος τοσο ο δικος μου οσο και του νεαρου απεναντι ηταν ακομη μαζι μας, μιας και δεν τον ειχαν μαζεψει . Με ενα ειρωνικο βλεμμα σηκωθηκα και πηγα πισω στο Σκασμενο και πριν εκεινη προλαβει να μου πει να ξανακατσω της πεταξα ενα "Ξεχασαμε κατι μηπως μικρο μου βαζελακι;" :twisted:

Σηκωθηκε και της δωσαμε τους δισκους μας ενω ταυτοχρονα της ειπα οτι αν μιλουσε λιγοτερο για ποδοσφαιρο θα ειχε κανει και τον σχετικο ελεγχο για τους δισκους, για το αν φορουσαμε τις ζωνες μας και για τις πλατες των καθισματων μας.

Ημασταν πλεον πανω απο τον Σαρωνικο, και ετοιμαζομασταν για την δεξια στροφη που θα μας ευθυγραμιζε με το ILS του 03R του Βενιζελου. Η δεξια στροφη πραγματοποιηθηκε και τα νοτια προαστεια της Αθηνας μας υποδεχτηκαν με τα λαμπερα κιτρινο-πορτοκαλι φωτα τους. Οι αναταραξεις που μας συνοδευαν απο την αρχη της καθ’οδου τωρα ειχαν γινει αρκετα εντονες, προφανως απο το mountain wave των γυρω ορεινων ογκων.
Το Α320 θυμιζε πιο πολυ μπεκρουλιακα που προσπαθουσε να περπατησει, αλλα περιπου 2 λεπτα αργοτερα το –DVN ακουμπησε μαλακα στον 3 δεξια ενω οι επιβατες ξεσπουσαν σε ζωηρα χειροκροτηματα. Ηταν η ανακουφιση επειδη ειμασταν και παλι στο εδαφος υστερα απο την ενδιαφερουσα προσεγγιση; Ηταν οτι ειχαν σωθει απο την Μακελαρισα με τo drinks trolley; Παντως καιρο ειχα να ακουσω τετοιο αυθορμητο ξεσπασμα ανακουφισης σε προσγειωση.

Μαζεμα spoilers και flaps πριν καν εκκενωσουμε τον διαδρομο και γρηγορη τροχοδρομηση σε remote stand διπλα σε αλλα αεροσκαφη της Aegean.

Καθως ημουν ετοιμος να αποβιβαστω απο την πισω πορτα, ζητησα αν γινοταν να βγαλω μια φωτο μεσα στο πιλοτηριο. Η Αγαθουλα προθυμοποιηθηκε να παει να ρωτησει αλλα την σταματησε το Σκασμενο . " Οχι οχι απαγορευεται απο τους κανονισμους "ειπε. Η Αγαθουλα, τοτε μου ψελλισε, " Μηπως θα ηθελε ο κυριος να βγει μια αναμνηστικη φωτογραφια με μας;;" .Και παλι το σκασμενο παρενεβηκε αν και μεταξυ μας εγω ηθελα μονο μια φωτο απο το πιλοτηριο.

Κατεβηκα απο τις σκαλες και τοτε θυμηθηκα οτι ειχα αφησει πισω μου τα duty free μου. Γρηγορα ανεβηκα ξανα στο αεροσκαφος ενω με ενα σαχλο γελακι το Σκασμενο μου πεταγε ενα : "Τελικα δεν μπορειτε χωρις εμας κυριε ". :twisted:

Δεν απαντησα, απλως πηγα και πηρα τα πραγματα μου και τοτε προσεξα για πρωτη φορα το τεταρτο μελος του πληρωματος. Μια εμφανισιμη γυναικα που ειχε το υφος το αυστηρα επαγγελματικο που οφειλει ( ; ) να εχει μια προισταμενη καμπινας. Δεν ειχε εμφανιστει καθολου, καθως μαλλον ειχε αναλαβει την Business Class. Πιστος στις παραδοσεις μου , αυτην την βαφτισα στα γρηγορα Αορατη και (ξανα)αποβιβαστηκα.

Mετα απο 1 ωρα και 40 λεπτα πτησης ημουν στην πολη των παιδικων μου χρονων
Κοιταξα το εδαφος βουρκωμενος και σχεδον ετοιμαστηκα να πεσω στα γονατα και να το φιλησω, σαν τον Παπα . Πιο ψυχραιμες σκεψεις με απετρεψαν απο το να γινω θεαμα και απλως μπηκα στο λεοφωρειο.

Αφιξη στην Αθηνα στις 23.17 τοπικη.


( Σε λιγες εβδομαδες ακολουθει το ταξιδι της επιστροφης και οι τελικες εντυπωσεις μου για Emirates, Aegean, Nτουμπαι και Ρωμη ).

 

[seven4seven]

με το trolley (καποιος να μου πει πως λεγεται στα ελληνικα).

"Χειραμαξιδιο τροφοδοσιας"... Τρεχα γυρευε!

Ωραιο ρηπορτ!

 

[flightnumber]

Πολύ καλό τριπ ριπόρτ μπράβο!!! Λίγο αυστηρός με τα γλαρόπουλα, τα ψιλοξεπουπούλιασες! :twisted: (αλλά θα έχεις τους λόγους σου)
Κρίμα με τη Γιάννα! Το έστησες το κορίτσι!
Και γω δίνω συχνά ονόματα στους ανθρώπους τριγύρω! Λες να ήμαστε λίγο τρελοί? Η αδυναμία μου είναι η τύπου "πετραλιά".

 

[JFK]

Πραγματικά το καλύτερο trip report που εχς διαβάσει εδώ και πολύ καιρο!
Πέρασαν απο μπροστά μου χαρακτήρες ολόκληρης ταινίας ( ή μάλλον τριλογίας μιας και είναι στην μόδα!) καθώς και η Μάγια Τσόκλη του Ντουμπάι , Ρώμης και των συναφών αξιοθεάτων.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ , περιμένουμε με αγωνία τη συνέχεια.

ΥΓ : κρίμα για τη Γιάννα... συμπάσχω μαζί σου!

 

[6circles]

Πολύ καλό τριπ ριπόρτ μπράβο!!! Λίγο αυστηρός με τα γλαρόπουλα, τα ψιλοξεπουπούλιασες! :twisted: (αλλά θα έχεις τους λόγους σου)
Κρίμα με τη Γιάννα! Το έστησες το κορίτσι!
Και γω δίνω συχνά ονόματα στους ανθρώπους τριγύρω! Λες να ήμαστε λίγο τρελοί? Η αδυναμία μου είναι η τύπου "πετραλιά".

Κρίμα με τη Γιάννα! Το έστησες το κορίτσι!

ΥΓ : κρίμα για τη Γιάννα... συμπάσχω μαζί σου!

Πιστεψτε με την ξεπερασα την απωλεια !

Ευχαριστω για τα καλα σας λογια. Οσο για την Αιγαιου, πραγματικα δεν με χαλασε σαν εταιρια. Αλλωστε ηταν μονο μια πτηση 1 ωρας και 40 λεπτων, και απο μονη της δεν αρκει για να με κανει να κατασταλαξω ειτε θετικα ειτε αρνητικα. Μια εντυπωση μου εδωσε μονο, αλλα ουτως η αλλως τον Αυγουστο παλι θα ξαναπεταξω μαζι της και ετσι θα εχω πιο σωστη αντιληψη για τα ...γλαροπουλια.

Μάγια Τσόκλη του Ντουμπάι , Ρώμης και των συναφών αξιοθεάτων

Ποια ειναι η δεσποινις;;

 

[JFK]

Η Μάγια Τσόκλη είναι μία από τις πιο γνωστές δημοσιογράφους τουριστικών - περιηγητικών εκπομπών και ντοκιμαντέρ με πολλά χρόνια παρουσίας στην Ελληνική (δημόσια κυρίως) τηλεόραση.
Μην ανησυχείς , κοπλιμέντο ήταν!

Το ξεχωριστό πάντως σε αυτό το trip report είναι το πηγαίο χιούμορ σου! Πάντα τέτοια σου εύχομαι!