SXM 2011: Στη Maho αδέλφια, στη Maho!!!

[GP707]

H προετοιμασία:

Κατά τον Ιανουάριο του 2010 υπέπεσε στην αντίληψή μου η έναρξη πτήσεων της Air Caraibes από ORY για SXM κατευθείαν, με Α333. Και, ωωωωω, η τιμή ήταν δελεαστικότατη . Μόλις 630 ευρώ, τη στιγμή που ΚL & AF το έδιναν γύρω στα διπλάσια.

«Βρε, μήπως ήρθε η ώρα να ξαναπάμε;» σκέφτηκα πονηρά . Ο Σύλλογος «Απογείωση» (του οποίου είχα και έχω την τιμή να... προεδρεύω) μου έδειχνε ότι διψούσε για ένα τέτοιο ταξιδάκι. Και από τα μέλη που δεν είχαν πάει το 2006 αλλά και από αυτούς που είχαν ξαναβιώσει τότε την απόλυτη αεροπορική ηδονή του SXM. Σε μια μίνι συμμάζωξη και μετά από μια random δημοσκόπηση, αποφάσισα να αναλάβω προσωπικά την επανάληψη του προσκυνήματος στο SXM, 5 χρόνια μετά την πρώτη μας φορά, σαν επίσημη δραστηριότητα του Συλλόγου.

Η πρώτη κίνηση ήταν το αίτημα του Συλλόγου προς την Air Caraibes για group ticket, περίπου 25 ατόμων. Η απάντηση δεν άργησε να έρθει. Η εταιρία μας έδινε όσα εισιτήρια επιθυμούσαμε στη φθηνότερη τιμή τους (περί των 640 ευρώ). Αυτό που χρειαζόταν ήταν μια προκαταβολή 75 ευρώ ανά άτομο με διορία 6 μήνες πριν το ταξίδι, για να εξασφαλιστούν οι θέσεις. Τα υπόλοιπα θα εξοφλούνταν 2 μήνες πριν, όταν θα έπρεπε να κατασταλάξουμε στον τελικό αριθμό επιβατών. Η ημερομηνία ορίστηκε για 5-12 Μαρτίου 2011, το οποίο σήμαινε άφιξη στο Παρίσι μια μέρα πριν ώστε να πάρουμε την Air Caraibes το Σαββάτο πρωί στις 09.20. Η επιστροφή του Α333 ήταν μέσω FDF (Μαρτινίκα)!!!

Οι δηλώσεις συμμετοχής άρχισαν να πέφτουν βροχή, οι περισσότεροι βάζοντας και τα χρήματα της προκαταβολής. Ενδεικτικά αναφέρω Xristos, Jerry, Flying Doc, Computerise, Aakunz, George, Paneful tales, Fotis, noisete κλπ κλπ. Σύντομα καλύφθηκε το όριο των 25 συμμετοχών και όλα έδειχναν ότι θα σπάγαμε το ρεκόρ των 25 ατόμων που είχαμε πάει το 2006.

Και τότε έσκασε η κρίση , τα σενάρια χρεωκοπίας της Ελλάδας, το ΔΝΤ, οι μειώσεις μισθών, οι απολύσεις κλπ. Μέσα στο καλοκαίρι ο ένας μετά τον άλλον ακύρωναν το ταξίδι φοβούμενοι την ανασφάλεια του προσεχούς μέλλοντος. Όταν ήρθε η ώρα να στείλω την τελική λίστα στην εταιρία, είχαμε μείνει 12 ήρωες, αποφασισμένοι να μην κάνουμε πίσω σε αυτό το ultimate spotting trip. Ανάμεσά τους ο γράφων (GP707), Akis, Socrates (+ έτερον ήμισυ), VASMAD1, Vasilis και BILLYKRAN30.

Μετά το Σεπτέμβριο, ξεκίνησα το κλείσιμο ξενοδοχείων στο Παρίσι αλλά και στο SXM, τη διοργάνωση των τοπικών εκδρομών και γενικά ότι άλλο εκκρεμούσε. Δε σας κρύβω ότι πολλές φορές μου έπεσε πολύ βαρύ το να οργανώσω μόνος μου ένα τέτοιο ταξίδι για 12 άτομα. Και υπήρξαν φορές που το μετάνιωσα. Τελικά όμως, όλα κατέληξαν ομαλά.

Ξενοδοχείο στο Παρίσι, δίπλα στο ORY, για έναν ύπνο (25-30 ευρώ ανά άτομο). Στο SXM ήμουν τυχερός γιατί έπεσα σε μια καταπληκτική προσφορά -50% στο Sonesta Maho (5άστερο) η οποία έτρεχε μόνο για 3-4 μέρες on line. Και φυσικά έπεσε σύρμα και την αρπάξαμε.
Φυσικά ο καθένας ανέλαβε τη μετάβαση του στο Παρίσι και αυτό έγινε με ποικίλους τρόπους (Aegean, Swiss, Lufthansa, Air Berlin, Olympic Air,κλπ). Οι τελευταίες προσωπικές μου κινήσεις ήταν το κλείσιμο πτήσης με το Twin Otter της Winair για Saba και η μετάβαση μας στο St. Barthelemy.
Τα χρήματα συγκεντρώθηκαν, τα εισιτήρια μου στάλθηκαν, οι επιβεβαιώσεις της διαμονής ok, χαρτιά- διαβατήρια checked και όλα ήταν έτοιμα για το μεγάλο ταξίδι.


Ακολουθεί: Η μετάβαση στο Παρίσι και η αναχώρηση μας από την Πόλη του Φωτός (ο Θεός να την κάνει με αυτή τη μπίχλα που επικρατεί).

 

[Thanasis_U2]

ζηλεύωωωωωωω,
τότε είχα τα σημαντικότερα μαθήματα της εξεταστικής κι σεις λιώνατε κάτω απο Β747 κι Α330 :evil:

σας μισώ!

 

[aakunz]

Εγώ τι να πω που είχα κλείσει με το MD11 της KLM και το ακύρωσα το Δεκέμβρη...

(Με μισώ)

 

[Socrates]

Το οποίο ήρθε την Παρασκευή λίιιιγο πριν φύγουμε

 

[Akis]

Αχ ρε aakunz... τι να σου πω. Ότι και να πω δεν αρκεί. Και το MD11 όχι μόνο ήρθε αλλά έκανα και μια φανταστική απογείωση

Πριν αρχίσουμε να πω εγώ ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους που ήταν εκεί και φυσικά στον Πρόεδρο που έκανε την οργάνωση. Ελπίζω όσοι δεν κατάφεραν αυτή την φορά να είμαι μαζί μας να το καταφέρουν την επόμενη φορά. Ήταν φανταστικές οι μέρες που περάσαμε. Πάμε λοιπόν σιγά-σιγά τώρα στο trip report.

 

[Akis]

Η ώρα είναι 10.26 το πρωί. Το ημερολόγιο γράφει 13.03.2011. Είμαι στο Paris Gare du Nord και περιμένω το thalys που θα με μεταφέρει πίσω στο σπιτάκι μου. Το ταξίδι SXM φτάνει στο τέλος του και το trip report αρχίζει εδώ και τώρα. Πάμε λοιπόν.

Παρασκευή 04.03.2011
Η μέρα μου άρχισε με ένα μικρό σοκ. :shock: Οι εργαζόμενοι της Deutsche Bahn ανακοίνωσαν τρίωρη στάση εργασίας από 8.30 ως και 11.30. Με αναστάτωσαν λίγο, μιας και θα έπαιρνα το τρένο στις 12.00 ώστε να είμαι επιβάτης της πτήσης της air berlin για το Paris Orly. Τελικά αγχώθηκα αδικαιολόγητα. Η μεταφορά μου στο DUS έγινε ontime και χωρίς το ίχνος ενός προβλήματος.

Έτσι στις 13.15 ήμουν στο counter τις air berlin και έδινα την βαλίτσα μου. Είχα ήδη τσεκάρει μέσω κινητού (και όχι μέσω παιχνιδομηχανής ... ) και είχα την θέση 12Α με θέα τα σκέλη του αεροσκάφους. Στο security check με έλεγξαν πολύ σοβαρά. Τώρα που το σκέφτομαι, περισσότερο η φωτογραφική μου ελέγχθηκε παρά εγώ. Τελικά κατάλαβαν ότι είμαι απλά ένα κακόμοιρος επιβάτης που έχει βάλει στόχο να κατακτήσει το SXM μαζί με άλλους εφτά τρελούς (+ 4 άτομα bonus).

Για να μην πολυλογώ, διότι η ιστορία είναι μεγάλη και δεν θέλω να κουραστείτε από τώρα, επιβίβαση (νομίζω) ontime και όλα οκ. Κάπου έχω και ένα βίντεο της προσγείωσης στο ORY το οποίο θα ανεβάσω.Η πτήση, η πρώτη μου με Dash Q400, ήταν χωρίς απρόοπτα. Όποιος ξέρει την air berlin, ξέρει τι θα συναντήσει. Έτσι λοιπόν, μια μπάρα δημητριακών και έναν χυμό αργότερα, φτάναμε στο ORY.

Αφού πήρα την αποσκευή μου είπα να περπατήσω τα περίπου 5 χλμ. ως το ξενοδοχείο μας, το Air Plus Hotel. Τον δρόμο τον είχα τσεκάρει στο σπίτι στο google maps και έτσι δεν δυσκολεύτηκα και πολύ να το βρω.

Λίγο πριν τις 6 το απόγευμα έφτασα στο ξενοδοχείο και έμαθα ότι το δωμάτιό μας ήταν το ... δεν το θυμάμαι πλέον. Ας το ονομάσουμε 123 Ανέβηκα λοιπόν και χτύπησα την πόρτα και ... ανταπόκριση δεν βρήκα. Τι κάνουμε τώρα; Μα φυσικά καλούμε τον VASMAD1 να μάθουμε που είναι. Δυστυχώς η κλήση μου έμεινε αναπάντητη. Έτσι κατέβηκα πάλι κάτω πήρα ένα αναψυκτικό και έκατσα λίγο στο internet. Λίγο αργότερα ήχησε το κινητό μου και ο VASMAD1 με ενημέρωσε πως η παρέα ήταν στο Παρίσι σε ένα ποταμόπλοιο. Μάλιστα. Τι κάνω εγώ τώρα σκέφτηκα;

Ρωτάω στο check-in αν μου δώσει ένα κλειδί για το δωμάτιο 123. Ο τύπος δεν μιλούσε αγγλικά (βασικά δεν σας λέω κάτι νέο ... Γαλλία εδώ) αλλά τελικά τον έπεισα ότι δεν είμαι ούτε κλέφτης, ούτε κακός, αλλά μόνο ένας spotter που θέλει να μπει στο δωμάτιο που θα κάνει share με άλλους δύο παλαβούς.

Κάπου μετά τις 8 το απόγευμα ήρθαν VASMAD1 και Vasilis. Οι συγκάτοικοί μου για τις επόμενες ... μέρες. Για να γνωριστούμε καλύτερα κατεβήκαμε λίγο αργότερα για μια γαλλική μπύρα. Αυτή η μπύρα έμελλε να γίνει η χειρότερη μπύρα αυτών των ημερών.

Τέλος πάντων κάπως έτσι έκλεισε το βράδυ και πέσαμε για ύπνο. Κάποιος φυσικά αγχώθηκε κάπως εκείνο το βράδυ, αλλά ας μιλήσει αυτός

Τα ρολόγια ρυθμίστηκαν για τις 6 το πρωί. Καλή μας νύχτα λοιπόν.

 

[Socrates]

Έφτασε λοιπόν η ώρα της αναχώρησης για τον επίγειο παράδεισο, το SXM . Οι τελευταίες 20 μέρες συγκεκριμένα, φάνηκαν να μην περνούν με τίποτα! Με εξαίρεση την τελευταία (3/3) την οποία – αφού ήταν μέρα δουλειάς – ο διευθυντής μου με έκανε να τρέχω με ταχύτητα Concorde αφού σκεφτόταν από μέσα του, «εγώ τόσα χρόνια δεν πήγα πουθενά και εσύ θα πας και στην…Καραβαϊκή – (και όχι Καραϊβική)». Αφού λοιπόν σχόλασα στις 2030 – συνήθως τελειώνω κατά τις 1900- πηγαίνω σπίτι κομματιασμένος να βάλω τα τελευταία πράγματα στη βαλίτσα για το μεγάλο ταξίδι.

Το έτερον ήμισυ έχει ετοιμάσει ήδη βαλίτσα και την έχει ξαπλάρει για έναν μίνι ύπνο αφού το μαρτύριο της SWISS και της LX1851 απο SKG-ZHR πλησιάζει! Δε λέω, η πτήση είναι ιδανική για ταξίδια αφού είσαι στη Ζυρίχη τα ξημερώματα και ανοίξουν όλοι οι προορισμοί, αλλά το 04:40 αναχώρηση από το υπερhub της Θεσσαλονίκης είναι σκότωμα!
Αφού ξεκινήσαμε με τη σύζυγο στη 1:30 τα ξημερώματα της 4/3 για Θεσ/νικη, φτάνω στην Πυλαία να παρκάρω το αυτοκίνητό σε συγγενικό πρόσωπο αφού οι τιμές του παρκινγκ στο SKG είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΕΣ (γι αυτό στο FlightMemory το μαυρίζω συνέχεια το αεροδρόμιο με ένα αστέρι).

Άφιξη στο SKG στις 330, έχω κάνει ήδη ηλεκτρονικό check in και παραδίδω αποσκευές στο Business Class Counter όπως λέει το boarding pass μου. Προσπερνάω επιτυχώς το γκρουπ ενός ταξιδιωτικού πρακτορείου, που είχε κάνει με τις φωνές του το αεροδρόμιο να θυμίζει 2 η ώρα το μεσημέρι, και κατευθύνομαι προς το gate. Επιβίβαση On time και αναχώρηση για ZRH στις 04:55 ενώ ο οργανισμός μου ήδη μου έλεγε: «Που πα ρε Καραμήτρο;;; Νομίζεις ότι θα τη βγάλεις καθαρή ένα 24ωρο στο Παρίσι με τους άλλους τους παλαβούς της «Απογείωσης»?

Κάθισμα 9α στο Α320 της Edelweiss και για σνακ ένα κρουασανάκι ζεστό, η γνωστή πεντανόστιμη Ελβετική σοκολατίτσα και ο γνωστός καφές «μπόμπα χαρακίρι» τον οποίο πίνεις και τσιτώνεται ο οργανισμός για τουλάχιστον 3 ώρες! Μετά από δυο ώρες καλής πτήσης, άφιξη στη Ζυρίχη και μέχρι να αναχωρήσουμε για CDG στις 9, ένα cappuccino στο τέρμιναλ με υπέροχη θέα κρίθηκε απαραίτητος.

Μετά από 3 ώρες, ήρθε και η ώρα της επιβίβασης στο A319 της Swiss για το CDG και στις 1015 πατήσαμε Paris. Μετά από ανέβα κατέβα και πέρα δώθε στους κυλιόμενους του De Gaulle αναμονή αποσκευών στον ιμάντα, αφού έχει κατέβει μαζί μου και όλη η Ν. Αφρική και φορτώνουν στα καρότσια όλη την…. οικοσκευή! Και εκεί που περιμένουμε, τσουπ…..βλέπω έναν κύριο με καπέλο και γυαλιά, με περασμένο «χιαστή» επάνω του έναν τρίποδα, τσαντάκι μέσης και ένα χαμόγελο μέχρι την…. Ελλάδα! Ήταν ο BILLYKRAN30, ο οποίος έφτασε με τους «Γερμανούς» από την Αθήνα μισή ώρα μετά από μένα και πήρε και βαλίτσες (βύσμααα).

Αναχώρηση μετά την παραλαβή αποσκευών οι τρεις μας για το ξενοδοχείο που βρίσκεται δίπλα στο ORY. Μετά την ουρά για εισιτήριο, φτάνουμε ORY, και;;; Αμ δε…..Αγγλικά; Ούτε για δείγμα οι Γάλλοι! Το ταξί δεν σε παίρνει γιατί η απόσταση είναι μικρή , με τα πόδια δεν πηγαίνεις γιατί μεσολαβεί αυτοκινητόδρομος :| και το Shuttle bus του ξενοδοχείου έχει διάλειμμα από τις 12 μέχρι τις 4 τρομάρα του :evil: :evil: (σιγά τον κόσμο που είχε και κουράστηκαν).

Η ώρα περνά βασανιστικά, Lockers για να αφήσουμε βαλίτσες και να δούμε τα Ιλίσια Πεδία πουθενά και τα νεύρα και η κούραση δεν αργούν να έρθουν δυστυχώς. Ο αγαπητός BILLYKRAN30, αποφασίζει να μην ασχοληθεί πλέον με εμένα τον γκρινιάρη –που αποφάσισα ότι πάω ξενοδοχείο- και με τη βαλίτσα του κατεβαίνει στα Παρίσια και συναντά όσους είχαν προσγειωθεί μέχρι εκείνη την ώρα.

Μετά από το δεκάλεπτο τηλεφώνημα στο ξενοδοχείο στις 1600 μέχρι να συνεννοηθώ για να έρθει το shuttle bus , αφού ο …Γάλλος γρι Αγγλικά, τελικά φτάνουμε στο παράπηγμα-ξενοδοχείο ORLY Superior Hotel (τρομάρα του - http://www.orlysuperior.com/anglaisindex.htm) για έναν ύπνο. Έκανα το λάθος να ζητήσω και φαγητό γιατί συμπλήρωνα ήδη 24 ώρες άυπνος και η απάντηση ήταν μια κίνηση του χεριού με ένα φυλλάδιο μιας τοπικής πιτσαρίας. Πάλι καλά όταν λες «One Margarita and Sparkling Water please» οι Γάλλοι καταλαβαίνουν μόνο την πίτσα . Την κακή μου διάθεση και την κούραση μου δεν τη βελτίωσε ούτε καν η θέα ενός Concorde και μιας Caravel σε ένα ιδιωτικό μουσείο (http://museedelta.free.fr/) απέναντι ακριβώς από το ξενοδοχείο.

Όλα τα ξέχασα όταν την επόμενη τα ξημερώματα συνάντησα τα μισά μέλη της «Αεροπορικής Αποστολής» στο SXM στη ρεσεψιόν (GP707, BILLYKRAN30) +2 bonus. Η διάθεση ανεβασμένη και η όρεξη με τα αστεία στα ύψη. Η παρέα «έδεσε» στο τέρμιναλ του ORY όταν είδα και τα υπόλοιπα μέλη, Akis, VASMAD1, Vasilis και με την παράδοση των αποσκευών και τα boarding pass στο χέρι….το ταξίδι για τον παράδεισο ξεκινά.
Η συνέχεια οσονούπω

 

[GP707]

Το πρωί της Παρασκευής, εγώ και ο συνταξιδιώτης μου, 10 η ώρα νταν στο LGAV με τα boarding passes ανά χείρας, τις βαλίτσες μας και τη τσάντα της Canon στον ώμο. Περιέργως τα counter της Α3 ήταν άδεια (σε σημείο ανησυχητικό) αλλά όλα ήταν οκ. Βλέπεται, η ανησυχία μας μέχρι να έρθει η μέρα της αναχώρησης ήταν μην πέσουμε σε καμμιά απεργία, το οποίο θα σήμαινε "byebye SXM" :shock: .

Μετά τις αποσκευές, γραμμή για το Lounge της A3. Καφέδες της προκοπής, σαντουιτσάκια, μάφινς, φρούτα, χυμοί, σαμπάνιες ,αλμυρά, γλυκά. Βρε του δώσαμε και κατάλαβε σας λέω . Η ώρα της αναχώρησης δεν άργησε να έρθει όταν και είδαμε το SX-DVW να στέκεται στην άκρη της φυσούνας. Φυσικά είχα επιλέξει θέσεις στην emergency exit καθ ότι και οι δύο συνταξιδιώτες ήμαστε ολίγον τι ψηλότεροι του μέσου όρου και το seat pitch στις 11 και 12 είναι ιδανικό.

Απογείωση από τον 03R με μια πτήση να είναι καθ' όλα ήρεμη, όπως και την περίμενα. Ωραίο πρωινό (ναι, ξαναφάγαμε μετά τον άμπακο του lounge), πολύ καλή αλλά ελαφρώς καταθλιπτική (για το mood του ταξιδιού που ξεκινούσε) ταινία: It’s a kind of funny story με τον Γαλυφιανάκη να δίνει ρέστα, 2-3 μπούρδες να περάσει η ώρα και τσουπ, πριν καλά-καλά το καταλάβουμε αρχίσαμε την κάθοδο στο CDG.

Μετά την παραλαβή των αποσκευών, κατευθυνθήκαμε προς το σημείο που υποδεικνύει το site των Παριζιάνικων αεροδρομίων, για να πάρουμε το τρένο που σε πάει από το CDG στο ORY. Η τιμή των 18.55 ευρώ ανά άτομο για μια διαδρομή σ' ένα πανβρώμικο ΜΜΜ, δεν μπορώ να πω ότι μας χαροποίησε ιδιαίτερα. Με τις βαλίτσες ανά χείρας και όντας ήδη μέσα στο ελεεινό και μέσα στη μπίχλα γαλλικό μετρό, χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν ο BILLYKRAN30 μέσα στα τρελά νεύρα με τους Γάλλους, τη Γαλλία και όλες τις Γαλλικές αποικίες ανά τον κόσμο :evil: , να μας ενημερώσει να μην πάμε στο ORY λόγω των θεμάτων που ανέφερε ο Socrates από πάνω. Έτσι, δώσαμε ραντεβού στη στάση Luxembourg. Βόλτα στο κοντινό πάρκο και περπάτημα (πάντα με όλα τα μπαγκάζια ανά χείρας) στη Notre Dame όπου συναντήσαμε VASMAD1 και Vasilis. H βόλτα συνεχίστηκε με ένα boat trip στο Σηκουάνα (13 ευρώ) και τελείωσε με ένα γεύμα σε ένα ελληνικό γυράδικο που βρήκαμε εύκαιρο (μιας και ως γνωστόν στη Γαλλία και δεν θα βρεις τίποτα της προκοπής να φας αλλά και θα το πληρώσεις χρυσό).

Τρένο για το Orly και τηλέφωνο να έρθει το λεωφορειάκι του ξενοδοχείου να μας πάρει. Εκεί χρειάστηκε να επιστρατεύσω τα μέτρια Γαλλικά μου για να βγάλουμε άκρη! Το ξενοδοχείο, όντως, πολύ μέτριο αλλά ούτως ή άλλως για έναν ύπνο ήταν. Από το παράθυρο, πέραν του Concorde και της Καραβέλας, έστεκε περήφανο και ένα Mercure 100 που δεν είχα ξαναδεί live. Δυστυχώς φωτογραφίες δεν βγάλαμε καθώς πήγαμε στο ξενοδοχείο βράδυ και φύγαμε την άλλη μέρα πριν ξημερώσει.

Το ραντεβού δόθηκε το επόμενο πρωί στη reception και με όλους τους υπόλοιπους στο gate της Air Caraibes!!!

gallery/image_page.php?album_id=280&image_id=21430 Σηκουάνας 1
gallery/image_page.php?album_id=280&image_id=21431 Σηκουάνας 2
gallery/image_page.php?album_id=280&image_id=21432 Σηκουάνας 3
gallery/image_page.php?album_id=280&image_id=21433 Ο Άιφελ από το καραβάκι (Sorry για την πλαγιαστή πόζα αλλά το gallery μπερδεύεται με τις "όρθιες") .

 

[thange]

Αν το ήξερα θα μπορούσα να είχα βοηθήσει αρκετά και να σας είχα γλιτώσει από διάφορα ευτράπελα που συμβαίνουν στους περισσότερους τουρίστες στην Γαλλική πρωτεύουσα...Την επόμενη φορά

 

[GIANNIS ATL]

Άφιξη στο SKG στις 330, έχω κάνει ήδη ηλεκτρονικό check in και παραδίδω αποσκευές στο Business Class Counter όπως λέει το boarding pass μου. Προσπερνάω επιτυχώς το γκρουπ ενός ταξιδιωτικού πρακτορείου, που είχε κάνει με τις φωνές του το αεροδρόμιο να θυμίζει 2 η ώρα το μεσημέρι, και κατευθύνομαι προς το gate.

Ένα από τα μέλη του γκρουπ ήμουν κι εγώ και και γι'αυτό οφείλω να ζητήσω συγνώμη για κάθε ενόχληση, εκ μέρους όλων των συμμαθητών μου, μιας και πηγαίναμε εκδρομή στο Όσλο με το σχολείο!