Στο αεροδρόμιο λοιπόν ο BILLYKRAN30 έτρεχε στην κυριολεξία για να φτάσει απ τους πρώτους στο counter για το περιβόητο παράθυρο. Τι το θελες και ζήτησες “F”;;; Μ αρέσει που κακολογείτε την κοπέλα στο check in. “F” ζήτησε και “F” πήρε... Πάντως μέσα στο αεροπλάνο έγινε ένας ψιλοπανικός αφού δεν ήταν λίγοι οι επιβάτες που διαμαρτυρήθηκαν στο προσωπικό καμπίνας ότι κάθονται χωριστά από την παρέα τους. Μεταξύ αυτών και τα παιδιά παραπάνω όπως διαβάσατε. Πάντως η θέση μου στο παράθυρο, έγινε τουριστική attraction αφού κατά τη διάρκεια του ταξιδιού είχα συχνές επισκέψεις από τους υπόλοιπους για να απολαύσουν τη μαγική θέα του φτερού του 330 και του κινητήρα με το απέραντο γαλάζιο του ωκεανού από κάτω μας.
Η πτήση των 8 και πλέον ωρών κύλησε μπορώ να πω ομαλά και ευχάριστα. Κάτι η ευχάριστη διάθεση, κάτι η καλή παρέα βοήθησαν σε συνδυασμό με το IFE να περάσει σχετικά γρήγορα η ώρα. Από φαγητό δεν θα έλεγα ότι το ευχαριστήθηκα κι ολας, αφού το μενού είχε ψάρι και κοτόπουλο. Το κόκκινο γαλλικό κρασί όμως, το τίμησα δεόντως όπως επίσης και το ρόφημα σοκολάτας πριν την προσγείωση. Να φανταστείτε η σύζυγος, δεν άγγιξε τίποτα –αν και παμφάγο αλλά στυλάκι– σε αντίθεση με εμένα που τα πήγα καλά αν και ιδιότροπος στα γεύματα, φτάνοντάς τη σε σημείο να μου πει: «άνθρωπέ μου, αν είναι να τρως τα πάντα μέσα σε αεροπλάνο να σου αγοράσω ένα και αν σου μαγειρεύω εκεί μέσα»!
Στα μισά της πτήσης το In flight shopping άνοιξε στη μέση της καμπίνας. Πρώτος πελάτης ο GP707 και δεύτερος ο BILLYKRAN30. Τρίτη μια Γαλλίδα που ήθελε ένα άρωμα και τέταρτος εγώ. Οι δυο πρώτοι «σήκωσαν» το αεροπλάνο και εξαφάνισαν τα στατικά μοντέλα του Α330 της Air Caraibbe. Εγώ και ο VasMad πήραμε
… κάτι άλλο.
Και μετά επισκέφθηκα την υπόλοιπη παρέα στο πίσω τμήμα του αεροσκάφους. Ε ναι… η αλήθεια είναι ότι επικρατούσε ….ψόφος!!!! Σε σημείο τέτοιο που τις κάλτσες τις είχαν φορέσει στα χέρια για γάντια. Ούτε καν η ένδειξη της θερμοκρασίας στον τόπο προορισμού (29) δεν τους ζέστανε! Ειδικά ο BILLYKRAN30 ήταν εξοργισμένος με τη γαλλίδα που είχε καθίσει στο παράθυρο δίπλα και είχε βάλει τη μάσκα του ύπνου στα μάτια, είχε κλείσει και το σκιάδιο του παραθύρου και κοιμόταν του καλού καιρού. Μετά το μπινελίκι που έφαγε στα ελληνικά φωναχτά απ όλους –αφού πιστεύαμε ότι δεν καταλάβαινε Ελληνικά – το ταξίδι συνεχίστηκε με εμένα, τον Akis και τον VASMAD1 στο πίσω μέρος του αεροσκάφους να απολαμβάνουμε στο όρθιο καφεδάκι (για τη Γαλλίδα στην τουαλέτα που της κάναμε καμάκι δε λέω τίποτα
).
Και σε λίγο, ξεκίνησε η κάθοδος και βρισκόμασταν στην τελική του 10. Από το παράθυρό μου είδα το Sunset Beach Bar στο οποίο βρεθήκαμε σε λιγότερο από μια ώρα για να φωτογραφίσουμε το αεροσκάφος που μας έφερε στον παράδεισο. Η σφραγιδούλα στο διαβατήριο μπήκε, βαλίτσες ανά χείρας και βουρρρ για τη παραλία στη Μάχο….
Μετά την πρώτη γεύση που πήραμε από το χώρο, ξενοδοχείο για ένα γρήγορο ντους (η σύζηγος έκανε και δεύτερη φορά λίγο αργότερα για να βγει η μισή άμμος της Maho που είχε κολήσει επάνω της απο το blast του MD), βερμούδα, σαγιονάρα, πετσετούλα και μπανάκι στην πισίνα. Το βραδινό μας το πήραμε στην κυριολεξία εκεί που σκάει το κύμα, δίπλα στον ωκεανό, σε μια εξαιρετική πιτσαρία – βάρκα
. Η πίτσα χειροποίητη αλλά με πολύ πολύ πολύ πιπέρι για να….kατεβάζεις πολλέεεςςςς μπύρες!!!!
Σας ζηλεύω 
Σωστό το winglet, να τα βλέπουν αυτοί που τυπώνουν διαφημιστικά στο... μισό αεροπλάνο μόνο (πιθανότατα το καλύτερο fit στην ιστορία της έκφρασης oti-vlepei-i-pethera 
) και εγινε 2 φορες μαλιστα μετα απο 2 ωρες μπηκαμε σε δικο μας..Ενα ντους κ βερμουδες για παραλια ,μπυριτσα κ τι αλλο..φωτογραφιση..Η χειροποιητη πιτσα με αρκετο πιπερι κ ριγανι ηταν απιθανη μετα απο 9 ωρο ταξιδι..
