Όπως έχω πεί πολλές φορές (ίσως περισσότερες απ΄όσο χρειάζεται), έχω στην κυριολεξία διαβάσει 100άδες πορίσματα επιτροπών διερεύνησης ατυχημάτων. Είναι το μακάβριο χόμπυ μου.
Ομολογώ όμως, ότι τέτοιου είδους κείμενο, σαν και αυτό που συνέταξε η Κυπριακή Επιτροπή, δεν είχα ξαναδιαβάσει. Είναι πρωτότυπο από πολλές πλευρές.
1) Αφενός, είναι προφανές ότι η
σύσταση της επιτροπής, απ'ευθείας από την κυβέρνηση, έχει ένα και μόνο σκοπό. Να κατευνάσει κατά το δυνατό τον πόνο ενός ολόκληρου νησιού. Και αυτή η προσπάθεια, κράτησε 6 χρόνια. Θα φανταζόταν κανείς, ότι ένα τόσο εμπεριστατωμένο πόρισμα, θα βοηθούσε επίσης τη δικογραφία και την ποινική δίωξη τυχόν υπεθύνων (αμ' δέ)
2) Είναι μία παμπόνηρη επιτροπή, που λόγω της νομικής της προέλευσης, αυτοπροστατεύθηκε από διάφορες κακοτοπιές (και καλά έκανε κατ'εμέ) και μάλιστα δεν το έκρυψε. Τρανό παράδειγμα (ένα και ενδεικτικό, υπάρχουν και άλλα), η συλλογιστική της ΜΗ κλήσης του Τσολάκη να καταθέσει. Ένας ανίδεος νομικά θα έλεγε ότι εξυπακούεται ότι ο Τσολάκης θα ήταν χρήσιμος μάρτυρας. Όμως οι νομικοί, βλέπουν με άλλα μάτια από ότι εμείς. Η μαρτυρία του Τσολάκη, ήταν
το ίδιο το πόρισμα της ΕΔΑΑΠ. Τέλος. Εάν ο Τσολάκης, πάνω στη συζήτηση και τις ερωταπαντήσεις με τους δικηγόρους των κατηγορουμένων, έλεγε έστω και το παραμικρό (έστω και εκ παραδρομής) που να ερχόταν σε αντίθεση με το πόρισμα της ΕΔΑΑΠ, όλο το πόρισμα θα τελούσε πλέον σε καθεστώς αμφιβολίας και αναξιοπιστίας. Τους βγάζω το καπέλο και δεν ειρωνεύομαι (ώς συνήθως).
3) Το κείμενο αυτό μας έδειξε γιατί τα πραγματικά αεροπορικά πορίσματα βάζουν όρια στο τί αποκαλύπτουν. Άσχετα του τί είναι αλήθεια και τί ψέματα, η δημοσιοποίηση όλου του ιστορικού του Κ2 (χειριστικού αλλά κυρίως του ψυχολογικού), ήταν γροθιά στο στομάχι. Με έκανε να νοιώθω πολύ άβολα διαβάζοντάς το, ειδικά όταν ο συγκεκριμμένος άνθρωπος είναι νεκρός. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι τα αμιγώς αεροπορικά πορίσματα που όντως λειτουργούν με την αρχή του need to know basis, καλά κάνουν.
4) Η Κύπρος, σαν μιά άλλη μικρότερη ψωροκώσταινα, μας αποκαλύπτει (ή τουλάχιστον σε όσους δεν ήξεραν) πώς λειτουργούν οι υπόγειες διαδρομές. Οι διαδρομές που περνάνε από πολιτικά, κυβερνητικά και δημόσια γραφεία και υπήρεσίες, στα επιχειρηματικά συμφέροντα, οικογενειακούς φίλους και κουμπάρους, και πώς οι διαδρομές αυτές καταλήγουν στην καλύτερη περίπτωση στην διασπάθιση δημοσίου χρήματος και βλάβη στη δημόσια εικόνα του κράτους, εώς την χειρότερη, που είναι η απώλεια ζωής αθώων ανθρώπων.
5) Τέλος, γεννάται η μεγάλη απορία. Λάθος κατάλαβε ο φίλος πιό πάνω ότι το δικαστήριο δεν ήταν σε γνώση αυτού του νομικού πορίσματος. Βεβαίως και ήταν. Απλά το πόρισμα αυτό, είχε αποφασισθεί να μήν δημοσιευθεί πρίν ή κατά τη διάρκεια της δίκης, ώστε να μήν οξύνει περαιτέρω το κλίμα του δικαστηρίου. Όταν λέει ότι δεν δημοσιεύθηκε, εννοούσε στο πλατύ κοινό, όχι στους δικαστές! Το νομικό πόρισμα είναι κόλαφος. Και για τους κατά νόμο υπεύθυνους της Ήλιος αλλά και κατά δημοσίων υπαλλήλων πολλών βαθμίδων του ΤΠΑ (Κυπριακή ΥΠΑ). Και μάλιστα το νομικό πόρισμα, κάνει και πολλά βήματα παραπάνω από το πόρισμα της ΕΔΑΑΠ. Δείχνει και ποιές ποινικές ευθύνες βαρύνουν τους κατηγορουμένους.
Τώρα πώς όλα αυτά το δικαστήριο τα παράβλεψε, μόνο διαβάζοντας πλήρως το σκεπτικό της απόφασης θα μπορούσαμε νε ξέρουμε. Δια γυμνού οφθαλμού, είναι....ανεξήγητο, τουλάχιστον για μία ευνομούμενη χώρα (λέμε τώρα!)
Και ένα ακόμα που διαβάζω συχνά και είναι παραννόηση:
Hastaroth":gdb3kcno said:
northwest dc10":gdb3kcno said:
ΔΕν άκουσα τίποτε για τον μηχανικό που ξέχασε τον περιστροφικό επιλογέα στο manual αν ενεργούσε με checking list τελευταία ενέργεια θα ήταν cabin pressure to auto
Ούτε εγώ άκουσα κάτι γι'αυτό...
Υπάρχει λόγος που δεν ακούσατε τίποτα γι'αυτό. Ο λόγος είναι ότι δε στέκει κατηγορία νομικά. Το πόρισμα της ΕΔΑΑΠ, δεν αφήνει περιθώρια παραννόησης σε αυτό το θέμα.
Με απλά λόγια, τα εγχειρίδια των μηχανικών (γραμμένα από την Boeing), έλεγαν ότι μετά το πέρας της δοκιμής συμπίεσης, ο μηχανικός πρέπει να αφήσει το αεροπλάνο στην "αρχική κατάσταση". Όμως, δεν την αναλύει περαιτέρω αλλά δίνει τρείς ζωτικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν. Καμμία δεν έλεγε για επιστροφή του διακόπτη συμπίεσης στο AUTO (σελίδα 128 του πορίσματος). Και υπήρχε λόγος γι'αυτό.
Ο κατασκευαστής, όταν γράφει μία διαδικασία, δεν μπορεί να ξέρει σε ποιά χρονική περίοδο θα γίνει ή πόσο πρίν ή μετά από μία πτήση. Αρκετές εταιρείες, μέχρι εκείνη την εποχή, είχαν στάνταρντ διαδικασία να επιλέγουν τη θέση MANUAL και να κλείνουν την βαλβίδα εκφυγής αέρα, για να μήν την κάνουν φωλιά τα πουλιά (είναι αρκετά μεγάλη "πόρτα"). Έτσι, δεν μπορούσε να συμπεριλάβει μιά τέτοια ενέργεια στο τσεκλίστ, μιάς που για αρκετές εταιρείες, η αρχική κατάσταση ήταν διαφορετική για την κάθε μιά.
Για μένα προσωπικά, και το έχω ξαναπεί, οι μηχανικοί δεν φέρουν ευθύνη, και γι'αυτό το νομικό πόρισμα ούτε που τους ακούμπησε. Δεν ευσταθούσε νομικά καμμία μομφή.