Thanasis_U2
V.I.P.-Class-Member
- Εγγραφή
- 19/03/2006
- Μηνύματα
- 1.193
- Likes
- 0
- Περιοχή
- Krakow
- Website
- taxidiarapsyxh.wordpress.com
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- WZZ
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- EPKK
- YAHOO
- thanasis172003@yahoo.gr
Η πτήση ΒΤ461, θα γινόταν σε 2 ώρες, άρα είχα αρκετό χρόνο για να χαζέψω το αεροδρόμιο. Το αεροδρόμιο τα τελευταία χρόνια έχει πάρει τα πάνω του. Το 2008 τελείωσε η επέκταση του τέρμιναλ κι το 2008 ξεκίνησε η κατασκευή του 2 διαδρόμου, νέου πύργου ελέγχου κι της γραμμής του τραμ με την πόλη. Η ίδια η airBaltic, σε ψηφοφορία που έβαλε στο blog της, μας άφησε να διαλέξουμε πως θα είναι το νέο τερμιναλ της μέχρι το 2014.
Σήμερα το αεροδρόμιο, βρίσκετε το hub της airBaltic, με την οποία μπορεί κανείς να ταξιδέψει από την Ευρώπη, σε σχεδόν όλη την πρώην ΕΣΣΔ, αλλά κι με τις παμπόλες πτήσεις της Ryanair.
Άμα σας ενδιαφέρει να αγοράσετε κάτι από τα Duty Free, καλό είναι να κάνετε ένα έρευνα στα duty free, μιας κι μπορείτε να βρείτε μεγάλες διαφορές στις τιμές. Πχ, ήθελα να αγοράσω το διάσημο ποτό Rīgas Melnais balzams (βότκα με βότανα), για δώρο στους συγγενείς μου, κι με αρκετό ψάξιμο το βρήκα σε ένα μικρο μαγαζάκι, 4 Ls λιγότερα.
Αγοράζοντας τα «σουβενίρ» μου, είπα να πάω κι στην airBaltic Business Lounge. Μπαίνοντας μέσα, επιτόπου κατευθύνθηκαν προς σε μένα ο υπεύθυνος κι ο securitας (λογικό είναι, μπαίνει ένας μαντράχαλος, με μπλουζάκι Žalgiris, καπελάκι αλλά Φιντέλ Κάστρο, μποτάκια κι μπουφάν), κι με ρωτάνε τι κάνω εδώ. Με όλο χαρά τους δείχνω το εισιτήριο μου, κι με κάτι μούτρα με καλώς ορίζουν στο lounge. Εκεί τα ίδια. Οι ψωνισμένοι Bussinesman/woman με κοίταζαν, λες κι είχα λέπρα. Μπαίνω μέσα, έκανα το ντουζάκι μου, πείρα το πρωινό μου, κι κάθισα στα καθίσματά, με θέα το αεροδρόμιο. Από spotting? Δε έλεγε κι πολλά, τίποτα Β738 της FR, Β735 ΒΤ κι στο τσακίρ κεφι κάνα Ε145 της Β2.
Η ώρα πέρναγε ευχάριστα (κι το φαΐ επίσης), μέχρι που ακούστηκε το όνομα μου κι άλλα δύο, για να πάμε στην ρεσεψιόν. Εκεί μας ανακοίνωσαν ότι η πτήση θα είναι έτοιμη σε 45 λεπτά, κι να τον ακολουθήσουμε. Φτάσαμε στην έξοδο του αεροδρομίου, κι εκεί μας περίμενε το mini bus για το αεροπλάνο. Φτάσαμε στο παλιό YL-BAW, στην πρώτη μου πτήση με F50. Οι γλυκύτατες αεροσυνοδοί, μας επέτρεψαν να μείνουμε μερικά λεπτά έξω από το αεροπλάνο να φωτογραφίσουμε το υπέροχο Ту-134 της SU (axxxx) κι μετά να μπούμε στο αεροπλάνο. Από μέσα το Φοκεράκι, έδειχνε τα χρονάκια του, παλία κουμπάκια για το φως, για να καλέσεις την αεροσυνοδό αλλά το seat pitch απλά υπέροχο, αρκετό για να παίξεις μπαλίτσα. Η υπέροχη Laimis μας πρόσφερε από ένα ποτηράκι σαμπάνια, κι μας βοήθησε με τα πράγματά μας. Μετά από λίγο έφτασε κι το επόμενο πουλμανάκι με τους υπόλοιπους επιβάτες. Σε 20 λεπτά ήμασταν έτοιμοι, κι οι πιλότοι τελείωναν το briefing τους. Η Laimis κι η συνάδελφός της, μας ξανά καλώς όριζαν στην πτήση, όταν σιγά σιγά ξεκινήσαμε την τροχοδρόμηση προς τον διάδρομο 36. Με το τέλος της επίδειξης, κι το cabin crew ready for take off, το μικρό φοκεράκι πίρε την άνοδο. Μέσα σε λίγα λεπτά ήμασταν στο αέρα, κι παίρναμε κατεύθυνση για Λιθουανία. Σε λίγο οι αεροσυνοδοί κλείνουν την κουρτινούλα, κι άρχισε το service.
To γεύμα? Από τα καλύτερα! Για starter μας δώσανε Χωριάτικη σαλάτα (Greek Salad), μαζί με καπνιστό σολομό με σως teriyaki. Κυρίως πιάτο σαλατούλα με ροστ μπιφ κι μικρές ντοματούλες κι για επιδόρπιο τάρτα με βατόμουρα, παρέα πάντα με ένα υπέροχο ποτήρι κόκκινο κρασάκι.
Στα μέσα της διαδρομής, ο πιλότος μας καλώς όρισε από το cockpit κι μας έδωσε θέση μας, ότι μόλις τώρα πέρασαν τα σύνορα Λιθουανία/Πολώνια, κι σε μερικά λεπτά θα ξεκινήσουμε τις διαδικασίες προσγείωσης. Μετά από μερικά λεπτά, φάνηκε από το παράθυρο ο Βιστούλας, κι τότε άναψε η ένδειξη προσδεθείτε. Μέσα σε 20 λεπτά, πατήσαμε μαλακά μαλακά το αεροδρόμιο Chopin της Βαρσοβίας.
Βγαίνουμε από το αεροπλάνο, κι τι βλέπουμε? Το EW-259TG της Genex να τροχοδρομεί ακριβώς μπροστά μας, κι σε λίγο το Πολωνικής κατασκευής PZL M28 (1000 συγνώμη για τις άθλιες φωτογραφίες, άλλα δε ήμουν σε ετοιμότητα τότε, από εκείνη την στιγμή, έχω την μηχανή μου σε stand by επιλογή μόλις βγαίνω από το αεροπλάνο :Ρ ).
Αποχαιρετάμε για τελευταία φορά το YL-BAW, κι παίρνουμε το λεωφορείο για το Τερμιναλ. Περιμένοντας την θεία μου για να πάμε για lunch , δε έχοντας τίποτα άλλο να κάνω, κάθισα κι έκανα υπέροχο plane spotting, στο τέλος του τέρμιναλ Β της Βαρσοβίας
ERJ 170 LOT Polish Airlines
B737-55D LOT Polish Airlines
YAK-40 Polish Air Force
B737-330 Lufthansa
A330-200 Air China
Μετά από λίγο ήρθε η θεία μου, πήγαμε για lunch, κι επιστροφή με τρένο προς την Κρακοβία. Ένα υπέροχο ταξίδι έλαβε τέλος.
Τι να πω για την Λετονία? Για τις υπέροχες Λετονές? Για τα πελμένι? Την ακόμα μη τουριστική πόλη (όχι όπως το Ταλίν)?
Απλά υπέροχη η πόλη. την λάτρεψα. Μια πόλη που συνδυάζει παλιές εποχές με το κομουνιστικό στυλ. Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα, είναι η δύσκολη μεταφορά. Μόνο με λεωφορεία ή αεροπλάνα, μιας κι τρένα δυστυχώς είναι σε χάλια κατάσταση.
Ελπίζω στο μέλλον να ξαναμπορέσω να πάω Λετονία, έστω να πάρω το νυχτερινό τρένο για Μόσχα.
Σήμερα το αεροδρόμιο, βρίσκετε το hub της airBaltic, με την οποία μπορεί κανείς να ταξιδέψει από την Ευρώπη, σε σχεδόν όλη την πρώην ΕΣΣΔ, αλλά κι με τις παμπόλες πτήσεις της Ryanair.
Άμα σας ενδιαφέρει να αγοράσετε κάτι από τα Duty Free, καλό είναι να κάνετε ένα έρευνα στα duty free, μιας κι μπορείτε να βρείτε μεγάλες διαφορές στις τιμές. Πχ, ήθελα να αγοράσω το διάσημο ποτό Rīgas Melnais balzams (βότκα με βότανα), για δώρο στους συγγενείς μου, κι με αρκετό ψάξιμο το βρήκα σε ένα μικρο μαγαζάκι, 4 Ls λιγότερα.
Αγοράζοντας τα «σουβενίρ» μου, είπα να πάω κι στην airBaltic Business Lounge. Μπαίνοντας μέσα, επιτόπου κατευθύνθηκαν προς σε μένα ο υπεύθυνος κι ο securitας (λογικό είναι, μπαίνει ένας μαντράχαλος, με μπλουζάκι Žalgiris, καπελάκι αλλά Φιντέλ Κάστρο, μποτάκια κι μπουφάν), κι με ρωτάνε τι κάνω εδώ. Με όλο χαρά τους δείχνω το εισιτήριο μου, κι με κάτι μούτρα με καλώς ορίζουν στο lounge. Εκεί τα ίδια. Οι ψωνισμένοι Bussinesman/woman με κοίταζαν, λες κι είχα λέπρα. Μπαίνω μέσα, έκανα το ντουζάκι μου, πείρα το πρωινό μου, κι κάθισα στα καθίσματά, με θέα το αεροδρόμιο. Από spotting? Δε έλεγε κι πολλά, τίποτα Β738 της FR, Β735 ΒΤ κι στο τσακίρ κεφι κάνα Ε145 της Β2.
Η ώρα πέρναγε ευχάριστα (κι το φαΐ επίσης), μέχρι που ακούστηκε το όνομα μου κι άλλα δύο, για να πάμε στην ρεσεψιόν. Εκεί μας ανακοίνωσαν ότι η πτήση θα είναι έτοιμη σε 45 λεπτά, κι να τον ακολουθήσουμε. Φτάσαμε στην έξοδο του αεροδρομίου, κι εκεί μας περίμενε το mini bus για το αεροπλάνο. Φτάσαμε στο παλιό YL-BAW, στην πρώτη μου πτήση με F50. Οι γλυκύτατες αεροσυνοδοί, μας επέτρεψαν να μείνουμε μερικά λεπτά έξω από το αεροπλάνο να φωτογραφίσουμε το υπέροχο Ту-134 της SU (axxxx) κι μετά να μπούμε στο αεροπλάνο. Από μέσα το Φοκεράκι, έδειχνε τα χρονάκια του, παλία κουμπάκια για το φως, για να καλέσεις την αεροσυνοδό αλλά το seat pitch απλά υπέροχο, αρκετό για να παίξεις μπαλίτσα. Η υπέροχη Laimis μας πρόσφερε από ένα ποτηράκι σαμπάνια, κι μας βοήθησε με τα πράγματά μας. Μετά από λίγο έφτασε κι το επόμενο πουλμανάκι με τους υπόλοιπους επιβάτες. Σε 20 λεπτά ήμασταν έτοιμοι, κι οι πιλότοι τελείωναν το briefing τους. Η Laimis κι η συνάδελφός της, μας ξανά καλώς όριζαν στην πτήση, όταν σιγά σιγά ξεκινήσαμε την τροχοδρόμηση προς τον διάδρομο 36. Με το τέλος της επίδειξης, κι το cabin crew ready for take off, το μικρό φοκεράκι πίρε την άνοδο. Μέσα σε λίγα λεπτά ήμασταν στο αέρα, κι παίρναμε κατεύθυνση για Λιθουανία. Σε λίγο οι αεροσυνοδοί κλείνουν την κουρτινούλα, κι άρχισε το service.
To γεύμα? Από τα καλύτερα! Για starter μας δώσανε Χωριάτικη σαλάτα (Greek Salad), μαζί με καπνιστό σολομό με σως teriyaki. Κυρίως πιάτο σαλατούλα με ροστ μπιφ κι μικρές ντοματούλες κι για επιδόρπιο τάρτα με βατόμουρα, παρέα πάντα με ένα υπέροχο ποτήρι κόκκινο κρασάκι.
Στα μέσα της διαδρομής, ο πιλότος μας καλώς όρισε από το cockpit κι μας έδωσε θέση μας, ότι μόλις τώρα πέρασαν τα σύνορα Λιθουανία/Πολώνια, κι σε μερικά λεπτά θα ξεκινήσουμε τις διαδικασίες προσγείωσης. Μετά από μερικά λεπτά, φάνηκε από το παράθυρο ο Βιστούλας, κι τότε άναψε η ένδειξη προσδεθείτε. Μέσα σε 20 λεπτά, πατήσαμε μαλακά μαλακά το αεροδρόμιο Chopin της Βαρσοβίας.
Βγαίνουμε από το αεροπλάνο, κι τι βλέπουμε? Το EW-259TG της Genex να τροχοδρομεί ακριβώς μπροστά μας, κι σε λίγο το Πολωνικής κατασκευής PZL M28 (1000 συγνώμη για τις άθλιες φωτογραφίες, άλλα δε ήμουν σε ετοιμότητα τότε, από εκείνη την στιγμή, έχω την μηχανή μου σε stand by επιλογή μόλις βγαίνω από το αεροπλάνο :Ρ ).
Αποχαιρετάμε για τελευταία φορά το YL-BAW, κι παίρνουμε το λεωφορείο για το Τερμιναλ. Περιμένοντας την θεία μου για να πάμε για lunch , δε έχοντας τίποτα άλλο να κάνω, κάθισα κι έκανα υπέροχο plane spotting, στο τέλος του τέρμιναλ Β της Βαρσοβίας
ERJ 170 LOT Polish Airlines
B737-55D LOT Polish Airlines
YAK-40 Polish Air Force
B737-330 Lufthansa
A330-200 Air China
Μετά από λίγο ήρθε η θεία μου, πήγαμε για lunch, κι επιστροφή με τρένο προς την Κρακοβία. Ένα υπέροχο ταξίδι έλαβε τέλος.
Τι να πω για την Λετονία? Για τις υπέροχες Λετονές? Για τα πελμένι? Την ακόμα μη τουριστική πόλη (όχι όπως το Ταλίν)?
Απλά υπέροχη η πόλη. την λάτρεψα. Μια πόλη που συνδυάζει παλιές εποχές με το κομουνιστικό στυλ. Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα, είναι η δύσκολη μεταφορά. Μόνο με λεωφορεία ή αεροπλάνα, μιας κι τρένα δυστυχώς είναι σε χάλια κατάσταση.
Ελπίζω στο μέλλον να ξαναμπορέσω να πάω Λετονία, έστω να πάρω το νυχτερινό τρένο για Μόσχα.
