Οι μεγάλοι ταξιδιωτικοί οργανισμοί του εξωτερικού αγοράζουν αεροπλάνα. Στην Ελλάδα απλώς παραπονιούνται στις εφημερίδες.
Θα περίμενε κανείς ότι σε μία χώρα που πουλά (κυρίως) τουρισμό οι ασχολούμενοι με τον τουρισμό θα ήταν δυναμικές επιχειρήσεις που δεν θα περίμεναν τον πελάτη να φτάσει στη χώρα για να του κουνήσουν ταμπέλες ρουμζ-ρουμζ αλλά θα έκαναν τα πάντα να τον φέρουν, να τον φιλοξενήσουν, να τον ταϊσουν, να τον ποτίσουν, να τον βάλουν στο αεροπλάνο ΤΟΥΣ και να του πάρουν τα ωραία του λεφτά. Όμως οοοχι. Στην Ελλάδα οι επιχειρηματίες του τουρισμού κατηγορούν πάντα κάποιον άλλο. Το κράτος, το Ελ. Βεν, τον καιρό, το τσουνάμι, τον Παπαχρόνη, την κακούργα κοινωνία.
Βλέπετε ο καθένας θέλει το μαγαζάκι του. Συνεταιρισμός, συνεργασία για να γίνει μια μεγάλη εταιρία είναι άγνωστες λέξεις. Ένας υπάλληλος και ένα PC και έχεις ταξιδιωτικό γραφείο. Πέντε δωμάτια και μία καμαριέρα και έχεις ξενοδοχείο. Και αποκτάς αυτόματα το δικαίωμα να διαμαρτύρεσαι για το Ελ. Βεν.
Πρόταση: Να ενωθούν όλα τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία της Ελλάδας, να ανοίξουν και υποκαταστήματα στην Ευρώπη και να εξασφαλίσουν διακίνηση τουριστών προς και από την Ελλάδα. Να κάνουν συμφωνίες με εταιρίες τσάρτερ και αργότερα (γιατί όχι) να έχουν αεροσκάφη στα δικά τους χρώματα (όπως Thomas Cook). To σενάριο είναι απόλυτα εφικτό αν σκεφτείτε πόσοι Έλληνες ταξιδεύουν στο εξωτερικό με ξένες εταιρίες και πόσοι ξένοι έρχονται κάθε χρόνο σε διάφορους ελληνικούς προορισμούς. Φυσικά δεν θα πάρουμε όλους τους Ολλανδούς της Martinair αλλά όλο και κάποιο μερίδιο θα υπάρχει για εκμετάλλευση.
Εσείς πώς τα βλέπετε όλα αυτά? (Αν λέω βλακείες πείτε μου το ευγενικά και θα αποσύρω την πρόταση ως εξωπραγματική).
Θα περίμενε κανείς ότι σε μία χώρα που πουλά (κυρίως) τουρισμό οι ασχολούμενοι με τον τουρισμό θα ήταν δυναμικές επιχειρήσεις που δεν θα περίμεναν τον πελάτη να φτάσει στη χώρα για να του κουνήσουν ταμπέλες ρουμζ-ρουμζ αλλά θα έκαναν τα πάντα να τον φέρουν, να τον φιλοξενήσουν, να τον ταϊσουν, να τον ποτίσουν, να τον βάλουν στο αεροπλάνο ΤΟΥΣ και να του πάρουν τα ωραία του λεφτά. Όμως οοοχι. Στην Ελλάδα οι επιχειρηματίες του τουρισμού κατηγορούν πάντα κάποιον άλλο. Το κράτος, το Ελ. Βεν, τον καιρό, το τσουνάμι, τον Παπαχρόνη, την κακούργα κοινωνία.
Βλέπετε ο καθένας θέλει το μαγαζάκι του. Συνεταιρισμός, συνεργασία για να γίνει μια μεγάλη εταιρία είναι άγνωστες λέξεις. Ένας υπάλληλος και ένα PC και έχεις ταξιδιωτικό γραφείο. Πέντε δωμάτια και μία καμαριέρα και έχεις ξενοδοχείο. Και αποκτάς αυτόματα το δικαίωμα να διαμαρτύρεσαι για το Ελ. Βεν.
Πρόταση: Να ενωθούν όλα τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία της Ελλάδας, να ανοίξουν και υποκαταστήματα στην Ευρώπη και να εξασφαλίσουν διακίνηση τουριστών προς και από την Ελλάδα. Να κάνουν συμφωνίες με εταιρίες τσάρτερ και αργότερα (γιατί όχι) να έχουν αεροσκάφη στα δικά τους χρώματα (όπως Thomas Cook). To σενάριο είναι απόλυτα εφικτό αν σκεφτείτε πόσοι Έλληνες ταξιδεύουν στο εξωτερικό με ξένες εταιρίες και πόσοι ξένοι έρχονται κάθε χρόνο σε διάφορους ελληνικούς προορισμούς. Φυσικά δεν θα πάρουμε όλους τους Ολλανδούς της Martinair αλλά όλο και κάποιο μερίδιο θα υπάρχει για εκμετάλλευση.
Εσείς πώς τα βλέπετε όλα αυτά? (Αν λέω βλακείες πείτε μου το ευγενικά και θα αποσύρω την πρόταση ως εξωπραγματική).