Tι Τατόι τι Ανόι... στη στοργική αγκαλιά του θείου Χο...

  • Thread starter Thread starter COMPUTERISE
  • Ημερομηνία δημιουργίας Ημερομηνία δημιουργίας
Η οθόνη της αυτόματης έκδοσης των εισιτηρίων του προαστιακού έδειχνε 8€… μπα μάλλον λάθος θα είναι σκέφτηκα και ξαναπροσπάθησα… εις μάτην… το 8€ παρέμενε πεισματικά ίδιο στην οθόνη… τι να κάνω, τα κατέθεσα βρίζοντας και κατέβηκα νωχελικά τα σκαλιά της αποβάθρας του νεόδμητου σταθμού των Αγ.Αναργύρων στις 13.02 ακριβώς… οι σύντροφοι ήταν ήδη εκεί και σχολίαζαν το ίδιο θέμα, πως τα πέντε κάτι ευρά του προαστιακού προς αεροδρόμιο έγιναν μέσα σε μια νύχτα οκτώ… ρουφιάνα καπιτα-ληστρική κρίση μας πίνεις το αίμα… το τρένο όμως, πώς να το πω το ψέμα, έφτασε στην ώρα του, 13.06 ακριβώς και δώδεκα λεπτά αργότερα αποβίβαζε όλο τον λαό στο υπερhub των Άνω Λιοσίων… κάπου εκεί διαδραματίστηκε ένα πρωτοποριακό σουρεαλιστικό σκηνικό… τα μεγάφωνα του σταθμού ούρλιαζαν Κιάτο – Κιάτο και η μεγάλη πλειοψηφία των αλλοφρόνων επιβατών επαναλάμβανε υστερικά Κιάτο – Κιάτο… προς στιγμήν πανικοβληθήκαμε νομίζοντας πως όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Κιάτο αλλά ησυχάσαμε όταν από στόμα σε στόμα, μια που πίνακας ανακοινώσεων στα εξωτικά Άνω Λιόσια δεν υπάρχει, πληροφορηθήκαμε πως το airport express θα αναχωρούσε από την ίδια σιδηροτροχιά πέντε λεπτά μετά την υπερταχεία για το λαοφιλές Κιάτο… και όντως τα πράγματα έγιναν έτσι… χαιρετήσαμε με συγκίνηση τον λαό που διάλεξε να περάσει τις άγιες μέρες του Πάσχα στο κοσμοπολίτικο Κιάτο κι εμείς πήραμε το δρόμο της ξενιτιάς πως το Βενιζέλος…

Στο γκισέ της LOT επικρατούσε ηρεμία… ουρά δεν υπήρχε παρά μόνο ένα ζευγάρι Πολωνών που επέστρεφε στην πατρίδα του…

- Σύντροφοι αφήστε εμένα να χειριστώ την κατάσταση είπα στην ομήγυρη και πλησίασα το γκισέ όπου και κατοικοέδρευε μια εκπάγλου καλλονής Ελληνοπολωνέζα…

- Συντρόφισσα, της είπα με στεντόρεια φωνή, εκτελούμε κομματική αποστολή, θα ταξιδέψουμε στην Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ, τσέκαρε σε παρακαλώ τα εισιτήρια μας για Hanoi…

Mε κοίταξε με σπινθηροβόλο βλέμμα αγελάδας υποθέτοντας ότι ή της έκανα πλάκα ή ότι τα είχα χάσει εντελώς… οι σύντροφοι πίσω μου συνηγορούσαν σιωπηλά και ο Captain jumbo συμπλήρωσε με στόμφο…

- Τα εισιτήρια έχουν εκδοθεί από τον υπερπράχτορα συντρόφισσα, η πρωτεύουσα της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Βιετνάμ δεν μπορεί να περιμένει άλλο…

Εδώ πρέπει να συμπληρώσω πως η υπερεταιρία που ακούει στο όνομα LOT δεν προβλέπει ηλεκτρονικό check in από την Αθήνα… το μόνο που μας επέτρεπε να κάνουμε ήταν να διαλέξουμε μόνοι μας τις θέσεις μας και να επιλέξουμε το τι γεύμα θέλαμε… η επιλογή γεύματος τους μάρανε... μοιραία έπρεπε υποχρεωτικά να περάσουμε από τα γκισέ της και να δώσουμε ένα ανεπανάληπτο σόου που σίγουρα θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη των τσεκινατζούδων της Goldair που είχαν υπηρεσία εκείνο το μεσημέρι…

Το εκπάγλου καλλονής αστέρι μας βραχυκύκλωσε και κάλεσε ενισχύσεις από την προϊσταμένη που βρίσκονταν στο διπλανό γκισέ… και κάπου εκεί ο σουρεαλισμός κορυφώθηκε… επανέλαβα πως αναχωρούμε για την Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ για να εκτελέσουμε εμπιστευτική αποστολή… η προϊσταμένη δεν μάσησε και ζήτησε τα εισιτήρια μας… ο σύντροφος Jerry της υπενθύμισε πως εισιτήρια δεν υπάρχουν παρά μόνο κομματικές κρατήσεις… συμφώνησε… σκεφτική ζήτησε τα διαβατήρια μας ενώ εγώ της επισήμανα πως τα εισιτήρια εκδόθηκαν από τον υπερπράχτορα που κατά σατανική σύμπτωση έφευγε την ίδια σχεδόν ώρα για Κύθηρα… ανακουφισμένη απευθύνθηκε προς αυτόν μπας και βγάλει άκρη… ο υπερπράχτορας την διαβεβαίωσε όσο πιο σοβαρά μπορούσε πως όντως θα πετάγαμε για το Hanoi και αποχώρισε εν μέσω φωνών και χαχάνων των συντρόφων… η προϊσταμένη φανερά πανικοβλημένη μας δήλωσε πως έπρεπε να τσεκάρει ότι τα διαβατήρια μας είχαν τουλάχιστον εξάμηνη ισχύ πριν μας δώσει τις πολυπόθητες κάρτες επιβίβασης… κόλλησε σε αυτό του Captain jumbo… μέτραγε και ξαναμέτραγε τους μήνες και τόλμησε να μας πει πως ο σύντροφος είχε πρόβλημα… ο σύντροφος είχε χάσει το χρώμα του…

- Αίσχος… προβοκάτσια των ιμπεριαλιστών ούρλιαξα, ενώ ο σύντροφος Jerry πιο πρακτικός της εξήγησε πως έστω και οριακά το διαβατήριο του συντρόφου ήταν σε ισχύ… αυτή άρχισε ξανά τους υπολογισμούς και διαπίστωσε πως όντως οριακά το εξάμηνο τηρούνταν για μία ημέρα…

- Ξεμπροστιάστηκε ο ταξικός εχθρός, φώναξα και συμπλήρωσα πως στο Hanoi θα πάμε με τον τσαμπουκά…
Χαμογέλασε αμήχανα και άρχισε να τυπώνει τις κάρτες μας… κάπου εκεί ξανακόλλησε και άρχισε να απολογείται λέγοντας ότι επειδή η πτήσεις είναι γεμάτες θα ταξιδεύαμε σε διαφορετικές θέσεις… που να ήξερε…

- Όχι συντρόφισσα της είπε ο αναγεννημένος Captain Jumbo που είχε ξαναβρεί το χρώμα και την λαλιά του μετά το φιάσκο της προβοκάτσιας του διαβατηρίου… Eμείς, επίτηδες έχουμε διαλέξει διαφορετικές θέσεις για να ελέγχουμε τυχόν δολιοφθορά του αεροσκάφους μας από πράχτορες του εχθρού…

Που να ήξερε η φουκαριάρα ότι για να επιλέξουμε τις συγκεκριμένες θέσεις είχαμε κάνει συσκέψεις επί συσκέψεων…στο τέλος μάλλον αποφάσισε ότι δεν έβγαζε άκρη με μας, μας παρέδωσε τις φρεσκοτυπωμένες κάρτες επιβίβασης για Βαρσοβία και Ανόι και μας ευχήθηκε γελώντας καλό ταξίδι…

Η περιπέτεια του check in μόλις είχε τελειώσει… η περιπέτεια της αποστολής μας μόλις άρχιζε…
 
Πριν το ταξίδι
Είχα ενδοιασμούς για την αποστολή. Κυρίως για τη LOT. Μα γιατί να μην πηγαίναμε με μία άλλη εταιρεία πιο ιντριγκαδόρικη; ( :idea: Η LOT και η Aeroflot είναι οι μόνες δυτικές εταιρείες που πετάνε HAN). Πριν το ταξίδι, πήρα το δρόμο για το γραφείο του υπερπράκτορα. Όταν με είδε τρόμαξε, σα να υποψιαζόταν το λόγο της επίσκεψής μου.
-"Μα τι κάνεις εδώ; Δε θα έπρεπε να μελετάς βιετναμέζικα;"
-"Δε μπορώ να κάνω τίποτα υπερπράκτορα. Σκέψεις με ταλανίζουν γαρ."
-"Φοβάσαι για την αποστολή; Εσύ; Ο ατρόμητος Ιέρρειος;"
-"Όχι για την αποστολή. Η LOT είναι που με φοβίζει. Τα 767 είναι παλιά και χωρίς IFE."
Ο υπερπράκτορας κοντοστάθηκε. Κάθησε στο γραφείο του και άνοιξε το netbook. Πάτησε μερικά πλήκτρα και μου εξομολογήθηκε :
-"Υπήρχε και η Aeroflot. ( :idea: στα 535 ευρώ σταθερά με 333 στο SVO-HAN). Αλλά δε μπορούσαμε να την κλείσουμε γιατί ήταν αυτό ακριβώς που περίμενε ο εχθρός. Άσε που στην επιστροφή είχε διανυκτέρευση στη Μόσχα. Πως θα τα πληρώσει όλα αυτά η υπηρεσία Ιέρρειε; Το ξέρεις ότι πετάτε μόνο με λαικές εταιρείες. Μήπως θα ήθελες να σε στείλω και με Singapore με stopover στη SIN να κάνεις και το spotting σου και τις βολτούλες σου; ( :idea: 900 ευρώ με 772 στο SIN-HAN)
-"Μα και αυτή στη Star Alliance είναι σα τη LOT", αναφώνησα μονομιάς.
-"ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ". Τα γέλια του υπερπράκτορα γέμισαν το δωμάτιο. "Και η Egyptair είναι στη Star Alliance να σου θυμίσω Ιέρρειε".
-"Δηλαδή για Vietnam να μη ρωτήσω καν ε;" είπα δειλά-δειλά
-"Όχι." ( :idea: Vietnam από CDG σταθερά πάνω 1000). "Με τη LOT θα πάτε όλοι, τέρμα και τελείωσε. Φτηνά και λαικά." και έκλεισε το netbook του. "Θα φάτε καλά", συμπλήρωσε. Εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα πως το εννοούσε μόνο μεταφορικά.

1ο σκέλος
ATH-WAW 16APR2011 LO604
DEP : 1540, ARR : 1720
A/C : E70, REG : SPLIN


Το βραζιλιάνικο θαύμα εκ Βαρσοβίας θα αφικνούτο στην ώρα του στο υπερhub μας. Ο captainjumbo καθόταν στη 5Α και περίμενε ζεστό γεύμα, ο COMPUTERISE καθόταν στην 20D και περίμενε vegetarian. Εγώ καθόμουν στη 18D και δεν περίμενα απολύτως τίποτα (σύνδεσμος στην ενδοαεροπλανική επικοινωνία οι ξέμπαρκοι πράκτροες του ταξιδιού στις 19C,19D που ματαίως περίμεναν το kosher).

Η υπηρεσία φρόντισε να μας στείλει το brad-new SP-LIN (παραλαβή στις 23/9/2010) μάλλον γιατί ήθελε να μας αποπροσανατολίσει από το τι θα ακολουθούσε. Η ηγουμένη μας ήταν μία πληθωρική φιγούρα (σε ηλικία, ύψος, πλάτος και εμφάνιση) που στα νιάτα της είχε πετάξει με τα IL62 της LOT και τώρα κατήντησε στα τοπικά της Βαρσοβίας. Στις 15.43 ακριβώς τροχοδρομούσαμε για τον 03L και στις 15.53 απογειωθήκαμε. Άλλη μία αποστολή ξεκινούσε. Η καινουργίλα του Embraer είναι αρκετή για να ξεχαστείς αλλά δεν έφτανε. Το service ξεκινούσε γρήγορα από τα 2 κορίτσια. Μαντηλάκι πρώτα κόκκινο και μετά ένα σάντουιτς και ένα σοκολατάκι (το σοκολατάκι ωραίο, το σάντουιτς ψυχρό έως αδιάφορο). Φάτε το με μία χαψιά μας πρόσταξε η αυταρχική ηγουμένη και πώς να αρνηθείς. Άλλωστε δεν ήταν και δύσκολο. Μετά το τύπου-γεύμα ήρθε και το bar service. Νερό, αναψυκτικά, καφές, τσάι και αλκοολούχα. Ναι ναι αλκοολούχα. Κρατήστε αυτή τη λεπτομέρεια για μελλοντική αναφορά. Μετά το τύπου γεύμα ο captainjumbo διέσχισε τη καμπίνα (από τη σειρά 5 έως τη 18) για να μας πει αφενός πως μπροστά έκανε κρύο και αφετέρου να μοιραστεί μαζί μας την ανησυχία του για κάποιον πράχτορα του εχθρού που ήταν στην πτήση. Φωτογράφισε τη καμπίνα με τη μηχανή μου και ησύχασε. Στις 17.15 τοπική πιάναμε στο διάδρομο 33 του Okecie (ή Frederic Chopin όπως ονομάστηκε από τους καπιταλιστές). Το θέαμα μοναδικό : το SPLPG αναχωρούσε για ΝΥ ενώ το SPLPC ανέμενε σε μία φυσσούνα. Και παρότι καθόμασταν όλοι αλλού, κάναμε την ίδια σκέψη ταυτόχρονα. “Θα πάμε με το Τσσσσάρλι…”.

Έπειτα από τροχοδρόμηση στο μισό αεροδρόμιο σταθμεύσαμε στη φυσούνα και αποβιβαστήκαμε. Είχαμε παραπάνω από 5 ώρες μέχρι τις 22.40 που πετούσε η LO085. Και τώρα τι θα κάνουμε ρώτησα τον COMPUTERISE. Μου χαμογέλασε και μου είπε πως είναι όλα κανονισμένα από την υπηρεσία.
 
Με συγχωρείται αλλα με το φτωχό μου το μυαλό δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι ο captain Jumbo ?

Θυμάμαι me nostalgia την κολασμένh προσφορα για Ανόι apo tin LOT αλλα ως συνήθως δεν τόλμησα. :(

Ελπίζω να περάσατε καλά!
 
COMPUTERISE":3qlt6wlr said:
Η οθόνη της αυτόματης έκδοσης των εισιτηρίων του προαστιακού έδειχνε 8€… μπα μάλλον λάθος θα είναι σκέφτηκα και ξαναπροσπάθησα… εις μάτην… το 8€ παρέμενε πεισματικά ίδιο στην οθόνη… τι να κάνω, τα κατέθεσα βρίζοντας και κατέβηκα νωχελικά τα σκαλιά της αποβάθρας του νεόδμητου σταθμού των Αγ.Αναργύρων στις 13.02 ακριβώς… οι σύντροφοι ήταν ήδη εκεί και σχολίαζαν το ίδιο θέμα, πως τα πέντε κάτι ευρά του προαστιακού προς αεροδρόμιο έγιναν μέσα σε μια νύχτα οκτώ… ρουφιάνα καπιτα-ληστρική κρίση μας πίνεις το αίμα… το τρένο όμως, πώς να το πω το ψέμα, έφτασε στην ώρα του, 13.06 ακριβώς και δώδεκα λεπτά αργότερα αποβίβαζε όλο τον λαό στο υπερhub των Άνω Λιοσίων… κάπου εκεί διαδραματίστηκε ένα πρωτοποριακό σουρεαλιστικό σκηνικό… τα μεγάφωνα του σταθμού ούρλιαζαν Κιάτο – Κιάτο και η μεγάλη πλειοψηφία των αλλοφρόνων επιβατών επαναλάμβανε υστερικά Κιάτο – Κιάτο… προς στιγμήν πανικοβληθήκαμε νομίζοντας πως όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Κιάτο αλλά ησυχάσαμε όταν από στόμα σε στόμα, μια που πίνακας ανακοινώσεων στα εξωτικά Άνω Λιόσια δεν υπάρχει, πληροφορηθήκαμε πως το airport express θα αναχωρούσε από την ίδια σιδηροτροχιά πέντε λεπτά μετά την υπερταχεία για το λαοφιλές Κιάτο… και όντως τα πράγματα έγιναν έτσι… χαιρετήσαμε με συγκίνηση τον λαό που διάλεξε να περάσει τις άγιες μέρες του Πάσχα στο κοσμοπολίτικο Κιάτο κι εμείς πήραμε το δρόμο της ξενιτιάς πως το Βενιζέλος…

Σύντροφε γραμματεύ,την θεσπέσια σκηνή που περιγράφεις την ζώ καθ'εκάστην πρωίαν μεταβαίνων εις την εργασίαν μου με τον προαστειακόν (εκ τού αστείος,διότι μόνο ώς αστείο μπορεί να εκληφθή προαστιακός ευρωπαϊκής πρωτευούσης με αναχωρήσεις ανά ώραν...) εις Μαγούλαν,οπότε εμβαίνω από τόν έναν συρμό στον άλλο.Μήν σέ παραξενεύη λοιπόν το γεγονός.Ο δέ σταθμός τών Αγίων Αναργύρων δέν είναι δά και τόσο νεόδμητος-άλλωστε ακόμα υπό κατασκευήν είναι...

COMPUTERISE":3qlt6wlr said:
Στο γκισέ της LOT επικρατούσε ηρεμία… ουρά δεν υπήρχε παρά μόνο ένα ζευγάρι Πολωνών που επέστρεφε στην πατρίδα του…

- Σύντροφοι αφήστε εμένα να χειριστώ την κατάσταση είπα στην ομήγυρη και πλησίασα το γκισέ όπου και κατοικοέδρευε μια εκπάγλου καλλονής Ελληνοπολωνέζα…

- Συντρόφισσα, της είπα με στεντόρεια φωνή, εκτελούμε κομματική αποστολή, θα ταξιδέψουμε στην Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ, τσέκαρε σε παρακαλώ τα εισιτήρια μας για Hanoi…

Mε κοίταξε με σπινθηροβόλο βλέμμα αγελάδας υποθέτοντας ότι ή της έκανα πλάκα ή ότι τα είχα χάσει εντελώς… οι σύντροφοι πίσω μου συνηγορούσαν σιωπηλά και ο Captain jumbo συμπλήρωσε με στόμφο…

- Τα εισιτήρια έχουν εκδοθεί από τον υπερπράχτορα συντρόφισσα, η πρωτεύουσα της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Βιετνάμ δεν μπορεί να περιμένει άλλο…

Εδώ πρέπει να συμπληρώσω πως η υπερεταιρία που ακούει στο όνομα LOT δεν προβλέπει ηλεκτρονικό check in από την Αθήνα… το μόνο που μας επέτρεπε να κάνουμε ήταν να διαλέξουμε μόνοι μας τις θέσεις μας και να επιλέξουμε το τι γεύμα θέλαμε… η επιλογή γεύματος τους μάρανε... μοιραία έπρεπε υποχρεωτικά να περάσουμε από τα γκισέ της και να δώσουμε ένα ανεπανάληπτο σόου που σίγουρα θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη των τσεκινατζούδων της Goldair που είχαν υπηρεσία εκείνο το μεσημέρι…

Το εκπάγλου καλλονής αστέρι μας βραχυκύκλωσε και κάλεσε ενισχύσεις από την προϊσταμένη που βρίσκονταν στο διπλανό γκισέ… και κάπου εκεί ο σουρεαλισμός κορυφώθηκε… επανέλαβα πως αναχωρούμε για την Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ για να εκτελέσουμε εμπιστευτική αποστολή… η προϊσταμένη δεν μάσησε και ζήτησε τα εισιτήρια μας… ο σύντροφος Jerry της υπενθύμισε πως εισιτήρια δεν υπάρχουν παρά μόνο κομματικές κρατήσεις… συμφώνησε… σκεφτική ζήτησε τα διαβατήρια μας ενώ εγώ της επισήμανα πως τα εισιτήρια εκδόθηκαν από τον υπερπράχτορα που κατά σατανική σύμπτωση έφευγε την ίδια σχεδόν ώρα για Κύθηρα… ανακουφισμένη απευθύνθηκε προς αυτόν μπας και βγάλει άκρη… ο υπερπράχτορας την διαβεβαίωσε όσο πιο σοβαρά μπορούσε πως όντως θα πετάγαμε για το Hanoi και αποχώρισε εν μέσω φωνών και χαχάνων των συντρόφων… η προϊσταμένη φανερά πανικοβλημένη μας δήλωσε πως έπρεπε να τσεκάρει ότι τα διαβατήρια μας είχαν τουλάχιστον εξάμηνη ισχύ πριν μας δώσει τις πολυπόθητες κάρτες επιβίβασης… κόλλησε σε αυτό του Captain jumbo… μέτραγε και ξαναμέτραγε τους μήνες και τόλμησε να μας πει πως ο σύντροφος είχε πρόβλημα… ο σύντροφος είχε χάσει το χρώμα του…

- Αίσχος… προβοκάτσια των ιμπεριαλιστών ούρλιαξα, ενώ ο σύντροφος Jerry πιο πρακτικός της εξήγησε πως έστω και οριακά το διαβατήριο του συντρόφου ήταν σε ισχύ… αυτή άρχισε ξανά τους υπολογισμούς και διαπίστωσε πως όντως οριακά το εξάμηνο τηρούνταν για μία ημέρα…

- Ξεμπροστιάστηκε ο ταξικός εχθρός, φώναξα και συμπλήρωσα πως στο Hanoi θα πάμε με τον τσαμπουκά…
Χαμογέλασε αμήχανα και άρχισε να τυπώνει τις κάρτες μας… κάπου εκεί ξανακόλλησε και άρχισε να απολογείται λέγοντας ότι επειδή η πτήσεις είναι γεμάτες θα ταξιδεύαμε σε διαφορετικές θέσεις… που να ήξερε…

- Όχι συντρόφισσα της είπε ο αναγεννημένος Captain Jumbo που είχε ξαναβρεί το χρώμα και την λαλιά του μετά το φιάσκο της προβοκάτσιας του διαβατηρίου… Eμείς, επίτηδες έχουμε διαλέξει διαφορετικές θέσεις για να ελέγχουμε τυχόν δολιοφθορά του αεροσκάφους μας από πράχτορες του εχθρού…

Που να ήξερε η φουκαριάρα ότι για να επιλέξουμε τις συγκεκριμένες θέσεις είχαμε κάνει συσκέψεις επί συσκέψεων…στο τέλος μάλλον αποφάσισε ότι δεν έβγαζε άκρη με μας, μας παρέδωσε τις φρεσκοτυπωμένες κάρτες επιβίβασης για Βαρσοβία και Ανόι και μας ευχήθηκε γελώντας καλό ταξίδι…

Η περιπέτεια του check in μόλις είχε τελειώσει… η περιπέτεια της αποστολής μας μόλις άρχιζε…
Πόση ώρα κράτησε όλο αυτό το σκηνικό;Ευτυχώς που δέν υπήρχε ουρά,αλλιώς θα ακούγατε και τα σχετικά "πολωνικά" σας.Πάλι σάς έσωσε ο σύντροφος υπερπράχτορας,είχε το σχέδιό του που βρέθηκε εκεί,τίποτε δέν είναι τυχαίο στον κόσμο αυτόν....

Πάντως μ'αυτό που σάς έδωσαν γιά γεύμα στο ATH-WAW ούτε μηρμύγκι δέν θα χόρταινε.Δέν παίρνατε μαζί σας καμμιά μακαρονάδα από το σπίτι,καλού-κακού;

Αναμένουμε (εμείς και η Λιλ...φτού,πάλι μπερδεύτηκα,η Λολίτα) την συνέχεια....

ΥΓ.Μά όνομα που έχεις δώσει κι'εσύ στην σκύλα σου,σύντροφε υπερπράχτωρ...άκου κεί "Λολίτα".Χάθηκαν τα ωραία ονόματα;(π.χ.Αφροξυλάνθη)....
 
Δεν ξέρω τι λέτε για Τατόι, Ανόι, θείο Χο, LOT, αποστολές και πράσινα άλογα...
αλλά έχω την εντύπωση ότι ο τίτλος θα έπρεπε να είναι
"Στα Ανώγεια... στη στοργική αγκαλιά της κυρά Μαριάννας"
 
Εκείνο το μεσημέρι, βρέθηκα κι εγώ στο check-in της LOT. Αν ο ΑΙΑ έδινε βραβείο για το πιο αργό check-in, η LOT το είχε σίγουρο. Οι κοπέλες τα είχαν ψιλοπαίξει, βλέποντας 5 πράχτορες κι έναν υπερπράχτορα μαζεμένους στα γκισέ τους. Η όλη ιστορία έδειχνε ότι υπήρχε ένα θεματάκι με τις βίζες των συντρόφων, αφού δεν υπήρχε πρεσβεία του Βιετνάμ στην Ελλάδα. Βασικά το θέμα δεν ήταν με τις βίζες, αλλά με την πηγή πληροφοριών που συμβουλεύονταν οι υπάλληλοι της LOT, αναφορικά με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για ταξίδι προς Βιετνάμ, προκειμένου να προχωρήσουν σε check-in. Παρά το ότι το κόμμα είχε φροντίσει να εφοδιάσει τα μέλη με όλα τις απαραίτητες εγγυήσεις για βίζες στην άφιξη (vouchers, invitation letters κλπ), οι κοπέλες ανακοίνωσαν στον captain ότι δε θα μπορούσε να ταξιδέψει λόγω του ότι υπολείπονταν μέρες από το 6μηνο μετά την άφιξη, ασχέτως με το αν οι βιετναμέζοι είχαν δώσει το ΟΚ, αφού είχαν ελέγξει τα πάντα. Στη συνέχεια με ύφος δασκάλας, η κοπέλα με ενημέρωσε ότι όφειλα να είχα ενημερώσει τον καπετάν Τζάμπο ότι δε θα μπορούσε να ταξιδέψει. Οι δύο πολωνοί πίσω πρέπει να είχαν σαλτάρει, καθ'ότι το τσεκ-ιν διήρκεσε περί τα 30 λεπτά, ενώ κανείς δεν βρισκόταν στο γκισέ της μπίζνες για να εξυπηρετήσει τους υπολοίπους που περίμεναν στωικά και αδιαμαρτύρητα.

Το επόμενο σουρρεαλιστικό που συνέβη ήταν το ότι τα μίλια του captainJumbo περάστηκαν μόνο στην κάρτα επιβίβασης από Αθήνα για Βαρσοβία. Για το Βαρσοβία-Ανόι, το προσωπικό δήλωσε αναρμόδιο και είπε ότι είναι θέμα της Βαρσοβίας και ότι εκεί θα έπρεπε να απευθυνθεί, γιατί εκεί χρησιμοποιούν άλλο σύστημα. Το μέλος computerise είχε δώσει σε εμένα την κάρτα από πριν και είχα ενημερώσει ολόκληρη την κράτησή του με το σωστό τρόπο. Άγνωστο γιατί η ίδια η εταιρεία δεν μπορούσε να το κάνει αυτό για τον captain.

Αν ο Alpha έκανε το γενναίο βήμα να προβάλλει, τη real life σειρά "Αεροπορικές Ιστορίες", το καστ θα είχε ως εξής:

-Computerise: (νομίζει ότι) ηγείται της αποστολής στο Βιετνάμ και μισεί τη Λολίτα
-Captainjumbo:- έχει αλλάξει το seating πάνω από 15 φορές κι έχει φρακάρει το Amadeus
-Jerry: Παρα λίγο να πάει στο Ανόι με την Αεροφλότ
-Κώστας: Του έχουν παραγγείλει γεύμα Kosher αλλά δεν το ξέρει (και μάλλον δε θα το μάθει)
-Ρούλης: μεταφέρει τη μικρότερη αποσκευή από όλους. Συγκεκριμένα, πήρε μόνο το αποσμητικό του
-aakunz: παρακολουθεί τo checkin-παρωδία. Σε λίγο πετάει για Κύθηρα
-Bolek, Lolek & Krysztyna: περιμένουν 30 λεπτά για τη σειρά τους να κάνουν τσεκ-ιν

Την ώρα που το Embraer έκανε το rotation του στον Ελβενιζέλ, το SX-OBE έκανε πανηγυρικό touchdown στο μπουτίκ-αεροδρόμιο των Κυθήρων, του νησιού των γλυκών μυστικών και των γιορτών της καρδιάς (Charles Beaudelaire).
 
Η καθυστέρηση στο checkin οφείλεται καταρχάς στην ανικανότητα της πρώτης υπαλλήλου να διεκπεραιώσει τα καθήκοντά της. Νομίζω πως δεν κατάλαβε καν ποιος είναι ο τελικός μας προορισμός και είπε στην προισταμένη πως δεν της έβγαλε boarding pass για το δεύτερο σκέλος. Εάν η προισταμένη δεν είχε κάνει την κίνηση MAT να μας αναλάβει αυτή στο business checkin, νομίζω πως δε θα είχαμε προλάβει την πτήση.
Επιπροσθέτως, παρότι η προισταμένη προσπάθησε να κάνει τη δουλειά της και να ελέγξει τα απαραίτητα (που η πηγή πληροφοριών της έλεγε πως πρέπει (α) να υπάρχει βίζα, (β) διαβατήριο με ισχύ > 6 μήνες και (γ) εισιτήριο επιστροφής), εντούτοις υπέπεσε σε διάφορα σφάλματα όπως : για άγνωστους λόγους καθυστέρησε τον έλεγχο των διαβατηρίων ενώ το όλο πράγμα κόλλησε ακόμα περισσότερο στο ότι είχαμε letter of approval για visa on arrival στο Vietnam και όχι την ίδια τη βίζα. Ε μετά, όταν άρχισε να μας ζητάει τα εισιτήρια της επιστροφής (ενώ γνώριζε πολύ καλά πως ζούμε στην ηλεκτρονική εποχή και τα χαρτάκια έχουν καταργηθεί), τότε φάνηκε πως κάτι δεν πήγαινε καλά... Από τη στιγμή που είναι δουλειά της, θα έπρεπε να είχαν συστηματοποιηθεί καλύτερα.

Όσον αφορά στα μίλια, το πρόβλημα δεν υπήρχε στον captainjumbo αλλά σε όλους και συγκεκριμένα η προισταμένη checkin μας είπε πως δε μπορούσε να δει αν είχαν περαστεί ή όχι στο σκέλος WAW-HAN ("επειδή η Βαρσοβία έχει άλλο σύστημα"). Μας είπε πως το πιθανότερο είναι ότι έχουν περαστεί (αλλά δε μπορεί να το δει αυτή από Αθήνα) και να το επιβεβαιώσουμε στη Βαρσοβία. Τελικά, δεν υπήρχε πρόβλημα με κανέναν μας.
 
Πέντε μέρες νωρίτερα στην Κρακοβία, ο σύντροφος και εκκολαπτόμενος πράκτορας Thanasis_U2 ετοιμαζόταν για το ετήσιο εκπαιδευτικό ταξίδι της σχολής του… πρόπερσι η σχολή είχε οργανώσει για τους μαθητευόμενους πράχτορες εκπαιδευτική εκδρομή σε γκουλάκ της Σιβηρίας με YAK-42, πέρσι ένα ένδοξο TU-134 τους οδήγησε στο ηρωικό Τιράσπολ της Υπερδνηστερίας, φέτος ήταν η σειρά της Λευκορωσίας… ο σύντροφος ετοίμαζε τις τελευταίες λεπτομέρειες του ταξιδιού του, που αυτή την φορά λόγω οικονομικής δυσπραγίας θα γίνονταν με τρένο, όταν έλαβε ένα κωδικοποιημένο email από την Αθήνα… με συγκίνηση το άνοιξε και διάβασε… να ήταν αλήθεια, θα ήταν η πρώτη του αποστολή!! Ο Thanasis_U2 δεν ήταν τυχαίος… το επαναστατικό ποιόν του ήταν γνωστό… από μεγάλη λαϊκή και πρακτορική οικογένεια, γαλουχημένος στα επαναστατικά ιδεώδη… στο περιστύλιο της σχολής του στην Κρακοβία θρυλείται πως έχει στενούς οικογενειακούς δεσμούς με τον Πολωνό πρύτανη της Δημοκρατίας Στρατηγό Γιαρουζέλσκι πράγμα το οποίο δεν επιβεβαιώνεται μεν αλλά και δεν διαψεύδεται δε…

Από τότε που η LOT έκανε δεξιά οπορτουνιστική στροφή και ξεπούλησε μαζί με τα σοσιαλιστικά ιδεώδη και τα τελευταία της Tupolev, την αποφεύγω συστηματικά… ειλικρινά απορώ πως η υπηρεσία διάλεξε να πετάξουμε με αυτούς τους ξεπουλημένους… η απάντηση πως μόνο αυτοί και η μαμά Aeroflot πετάει στο ένδοξο Hanoi με άφησε παγερά αδιάφορο… τι να κάνω όμως, όταν τα κεντρικά αποφασίζουν και διατάσουν εμείς οι απλοί πράχτορες σωπαίνουμε… κατά βάθος ήξερα πως ήταν πολιτική απόφαση και σε αυτή μεγάλο ρόλο έπαιξε η γνώμη του βδελυρού υπερπράχτορα με το κωλόσκυλο…
Γνώριζα πολύ καλά πως στην έξοδο μας από το ηρωικό Okęcie, που κάποιοι ανιστόρητοι μετονόμασαν αβασάνιστα σε Chopin , θα μας περίμενε κάποιος σύνδεσμος της υπηρεσίας αλλά δεν το είχα αποκαλύψει στους υπόλοιπους συντρόφους και δεν είχα καν ιδέα ποιος θα ήταν και πως θα μας αναγνώριζε… είχαμε κάτι παραπάνω από πέντε ώρες να σκοτώσουμε στην Βαρσοβία και η υπηρεσία αποφάσισε πως έπρεπε να βγούμε στην πόλη…

Ανήσυχοι λοιπόν και με δειλά βήματα ψάχναμε αυτό το κάτι που θα μας έκανε να αναγνωρίσουμε τον σύνδεσμό μας… ένα χαμόγελο ευτυχίας σχηματίστηκε στα χείλη μας βλέποντας έναν νεαρό να κρατάει μια μεγάλη φωτογραφία του μεγάλου λαϊκού ηγέτη Κιμ Ιλ Σουνγκ και δεκάδες λακέδες της πλουτοκρατίας να τον κοιτούν με μισό μάτι… ο Thanasis_U2 μας περίμενε… μετά τις πρώτες συστάσεις μας μοίρασε τα εισιτήρια του λαϊκού λεωφορείου για την Βαρσοβία και μας ανακοίνωσε το σύντομο πρόγραμμα μας … πρώτα απόλα θα μας πήγαινε να θαυμάσουμε το απαράμιλλης αισθητικής αρχιτεκτόνημα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και δώρο του Πατερούλη Στάλιν προς τον φίλο λαό της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας το Palace of Culture and Science… μετά αν η ψυχολογική μας κατάσταση το επέτρεπε θα πηγαίναμε σε ένα λαϊκό εστιατόριο να χορταίναμε την πείνα μας πριν το μεγάλο ταξίδι στην ένδοξη πατρίδα του θείου Χο…

Η απόσταση από το αεροδρόμιο στο κέντρο της πόλης είναι δεν είναι μισή ωρίτσα… στην μικρή αυτή διαδρομή διαπιστώσαμε όλοι το αίσχος που έχει διαπραχθεί… η Βαρσοβία που ξέραμε έχει καταστραφεί ολοσχερώς από τον ιμπεριαλισμό… παντού γιγαντοαφίσες που διαφήμιζαν ανερυθρίαστα καπιταλιστικά προϊόντα , δυτικά αυτοκίνητα να μποτιλιάρονται κατά δεκάδες στις φαρδιές λεωφόρους – κατάκτηση του φίλου Πολωνικού λαού και χιλιάδες κόσμος να προδίδει αξίες και ιδεώδη φορώντας αναίσχυντα ενδύματα και να τρώει σε αηδή καπιταλιστικά ταχυφαγεία… δυστυχώς η πανούκλα του καπιταλισμού κατέστρεψε την πάλαι ποτέ πόλη μοντέλο του υπαρκτού σοσιαλισμού… όταν είδα από μακριά το φαντασμαγορικό Παλάτι της Κουλτούρας και των Επιστημών σκούπισα κρυφά ένα δάκρυ και παρατήρησα πως όλοι οι σύντροφοι ήταν το ίδιο βουρκωμένοι… το λαμπρό αυτό αρχιτεκτόνημα μένει σχεδόν μόνο στην πόλη να φυλάει σοσιαλιστικές Θερμοπύλες… το φωτογραφίσαμε και μετά, πραγματικά ανθρώπινα ράκη, συρθήκαμε μέχρι το παραδοσιακό εστιατόριο που είχε διαλέξει ο σύντροφος για την διατροφή μας…

Ο τόπος εστίασης που μας οδήγησε ο σύντροφος Thanasis_U2 ήταν συμπαθέστατος… ρέπλικα παραδοσιακού Πολωνικού εστιατορίου του δεκάτου ενάτου αιώνα… ο σύντροφος μάς πληροφόρησε ότι οι γευστικές επιλογές είναι όλες του συντρόφου υπερπράχτορα, ξέρετε αυτού με το κωλόσκυλο, πράγμα που μας εξέπληξε αλλά το δεχτήκαμε στωικά… που να φανταστούμε πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η εκδικητική μανία αυτού του ουτιδανού… το πάτημα της ουράς της Λιλίκας και το βρόντηγμα μιας πόρτας μας στοίχησε ένα γευστικό Βατερλό… πρώτη φορά στην ζωή μου τυχαίνει αυτό το πράγμα… να σου φέρνουν δέκα πιάτα και τα δέκα να είναι αίσχος… αν και πεινούσαμε μάς ήταν αδύνατον να κατεβάσουμε μπουκιά… φωτεινή εξαίρεση κομματικής πειθαρχίας ο σύντροφος Thanasis_U2 που επιτελώντας κομματική αγγαρεία καταβρόχθισε και τα δέκα σχεδόν πιάτα… εύγε σύντροφε και φτου σου πουλάκι μου που κάθε μέρα τρως τέτοια ή παρόμοια ξεράσματα…

Η ώρα της αναχώρησης είχε φτάσει… πήραμε το ίδιο λαϊκό λεωφορείο για το Okęcie και φτάσαμε μιάμιση ώρα πριν την μεγάλη αναχώρηση… με φανερή συγκίνηση ευχαριστήσαμε και αποχαιρετήσαμε τον σύντροφο Thanasis_U2 παίρνοντας την άγουσα προς τα ενδότερα του αεροδρομίου… η ώρα της επιβίβασης είχε φτάσει…
 
Σύντροφε γραμματεύ,μήπως ο σύντροφος λάτρης τών U2 σάς συνέστησε να φάτε και ζαπιεκάνκι;

Τό είχε δοκιμάσει κάποτε ένας φίλος μου και ακόμα έχει διάρροια.......
 
Top