niogr
Economy-Class-Member
- Εγγραφή
- 20/09/2007
- Μηνύματα
- 178
- Likes
- 5
Επειδή είναι η πρώτη φορά που γράφω trip report στο site (τόσο καιρό μόνο διάβαζα), θα ζητήσω την κατανόησή σας.
Αποφάσισα λοιπόν να σας γράψω για την εμπειρία μου με τις Σκανδιναβικές Αερογραμμές όταν ταξίδεψα από το Όσλο στο αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ όπου βρίσκεται το βορειότερο Terminal του κόσμου.
Αναχώρηση, πρωί Πέμπτης στις 09.55. Προβλεπόμενη άφιξη στις 13.55. Πήγαμε περίπου μια ώρα νωρίτερα στο αεροδρόμιο του Όσλο, το οποίο είναι πανέμορφο και χαοτικό, έχοντας κάνει ήδη ηλεκτρονικό check-in, αλλά έπρεπε να παραδώσουμε τις αποσκευές, και γενικά η γνώμη μου είναι όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα. Αφού παραδώσαμε τις αποσκευές, ο υπάλληλος στο check-in μας ζήτησε να ακουμπήσουμε κάπου το δάχτυλό μας και το κάναμε, και μας είπε ότι κατά την επιβίβαση δεν θα χρειαστεί να δείξουμε ούτε διαβατήριο ούτε το χαρτί που εκτύπωσα για check-in χθες, και ότι στην πύλη θα δείξω μόνο το αποτύπωμά μου και θα επιβιβαστώ! Παιδιά πολύ προχωρημένα πράγματα!!! Βλέποντας την ουρά για τον έλεγχο στο χώρο αναχωρήσεων μου ήρθε ζαλάδα, μια ουρά χιλιομέτρων να περιμένει!! Τελικά μέσα σε 4 λεπτά ξεμπερδέψαμε. Χτύπησε το κουδουνάκι ότι και καλά ήμουν επικίνδυνος και ο υπάλληλος ασφαλείας μου ζήτησε να πατήσω κάπου με τις μπότες μου. Μεγάλη η άνεση αυτού του μηχανήματος, να μη χρειάζεται να βγάζεις και να βάζεις τις μπότες εκατό ώρες! Και αφού πήρα το ΟΚ από το μηχάνημα, πήρα τα πράγματά μου και πήγα προς την πύλη.
Στην επιβίβαση βάζω το δάχτυλό μου εκεί που το έβαζαν όλοι και πέρασα μέσα. Κατευθύνθηκα προς την 19F, του Boeing 737-800 και τότε κατάλαβα πόσο δίκιο είχα τόσα χρόνια που απέφευγα το φτερό συνέχεια. Εκτός του ότι σου κρύβει όλη τη θέα, κάνουν και φασαρία τα φτερά όταν ο πιλότος τα ανοιγοκλείνει στην απογείωση και την προσγείωση.
Και μια παρένθεση για τις θέσεις τώρα. Κατηγορούν όλοι τις lowcost για στενά καθίσματα, όπως τη Ryanair που έχει στριμώξει 189 θέσεις στα 737-800, και δεν έχω ακούσει κανέναν να λέει τίποτα για την Scandinavian Αirlines που έχει βάλει 186 θέσεις στο ίδιο αεροσκάφος. Η μόνη τους διαφορά είναι ότι η SAS δεν έβαλε τις 3 θέσεις μπροστά στην είσοδο, όπως έκανε η Ryanair.
Τέλος πάντων, οι οδηγίες ασφαλείας έγιναν χωρίς οθόνες, μόνο από τις συνοδούς και τους φροντιστές κάτι που με ξάφνιασε τελείως!!
Η πληρότητα της πτήσης έτσι όπως την έκοψα με το μάτι ήταν γύρω στο 30%. Ο φίλος μου που πετούσαμε μαζί κάθισε ξεχωριστά από εμένα, κ έτσι στην σειρά 19 ήμουν μόνος μου, και στη 18 ήταν άλλο ένα άτομο. Η δε σειρά 17 ήταν τελείως άδεια!! Μετά την απογείωση, επειδή το παράθυρο δεν με βόλευε (είχα δύο παράθυρα, το ένα υπερβολικά μπροστά και το άλλο υπερβολικά πίσω), άρχισα να αλλάζω συνεχώς θέσεις στο αεροπλάνο για να βρω την καλύτερη.
Το προσωπικό ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟ και ΕΞΥΠΗΡΕΤΙΚΟΤΑΤΟΙ. Βέβαια, ο φροντιστής με ρώτησε το «Θέλετε να πιείτε ή να φάτε κάτι;» στην αρχή στα Νορβηγικά, οπότε έπρεπε να του πω «In english please». Δυστυχώς όμως, το μόνο που έδιναν δωρεάν ήταν καφές η τσάι. Για τα υπόλοιπα έπρεπε να πληρώσεις! Εννοείται ότι δεν είχα καμία διάθεση να πληρώσω. Ενδεικτικά σας αναφέρω μερικές τιμές, το μπουκαλάκι με το νερό έκανε γύρω στα 7 ευρώ και το σαντουιτσάκι περίπου 5,5 ευρώ (Δεν θυμάμαι ακριβώς πόσο γιατί οι τιμές ήταν σε κορώνες Νορβηγίας). Δεδομένου ότι το Όσλο είναι η ακριβότερη πόλη του κόσμου για το 2009, η τιμή του σάντουιτς μπορεί να θεωρηθεί απολύτως φυσιολογική, δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο και για το νερό, το οποίο μπορείτε να το αγοράσετε στο Όσλο οπουδήποτε στην τιμή ΜΟΝΟ των 3 ευρώ (και όχι 7 όπως το έδινε η SAS).
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης οι οθόνες παρέμειναν ερμητικά κλειστές. Δεν μας έβαλαν να δούμε τίποτα! Απαράδεκτοι!
Η πτήση γινόταν μέσω Tromso, οπότε είχαμε περίπου μισή ώρα στάση εκεί, μέχρι να κατέβουν κάποιοι και να ανέβουν κάποιοι άλλοι. Σηκώθηκα λίγο να ξεπιαστώ, αλλά ενώ κατευθυνόμουν προς τις μπροστινές σειρές, ένας φροντιστής μου λέει με άπταιστα νορβηγικά «alfruaadlgkjrogitovefaoprgiuarargkjahaorgjarlkgjar!». Καλά ρε παιδιά, τόσο πολύ σας μοιάζω για Νορβηγός? Αυτό το είχα πάθει και την πρώτη φορά που πήγα στην ελληνική εκκλησία του Όσλο, και όλοι οι Έλληνες ομογενείς μου μιλούσαν με αγγλικά ή νορβηγικά! Του απαντώ «in english please?» και μου λέει «Please go to your seat because dgòlrkjgorigjajsdg…». Τέλος πάντων, έκανα πως κατάλαβα τι μου είπε και κάθισα στη θέση μου. Πάλι άδειο το αεροπλάνο, και συνεχίσαμε για τον τελικό σταθμό! Πάλι περνούσαν για καφέ ή τσάι, βέβαια κάποια κορόιδα αγόραζαν και διάφορα! Η οθόνη συνέχισε να παραμένει ερμητικά κλειστή, και μετά από κάμποση ώρα προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του Λονγιαρμπίεν. Η προσγείωση μου φάνηκε αρκετά περίεργη, δεδομένου ότι όλος ο διάδρομος προσγείωσης ήταν καλυμμένος από πάγο! Φτάσαμε λίγο νωρίτερα από την προβλεπόμενη ώρα άφιξης, πήραμε τις αποσκευές και πήγαμε στον ξενώνα που θα μέναμε με το λεωφορείο της Scandinavian Airlines. Το λεωφορείο το οδηγούσε μια πανέμορφη ξανθιά οπότε δεν καταλάβαινες πόσο γρήγορα πέρασαν τα 10 λεπτά διαδρομής. Το εισιτήριο ήταν γύρω στα 5,5 ευρώ και το φοιτητικό 3,5.
Αφού λοιπόν είδαμε διάφορα πράγματα στο πολικό νησί, και το βόρειο σέλλας ανάμεσα σε αυτά (κατά τη γνώμη μου ένα από τα ομορφότερα πράγματα στον κόσμο), ετοιμαστήκαμε για την πτήση της επιστροφής…
Αυτή τη φορά κάναμε κανονικό Check-in και έδειξα το διαβατήριο, και μπορούσα να έχω είτε χάρτινη κάρτα επιβίβασης είτε επιβίβαση με δαχτυλικό αποτύπωμα πάλι. Αφού διαπραγματευόμασταν με την υπάλληλο περί τα 5 λεπτά σε ποια θέση να καθίσω (δεν είχαν μείνει και πολλές άδειες προφανώς, όλοι θα έκαναν check-in μέσω ίντερνετ ή κινητού τηλεφώνου), οπότε και πήραμε τις θέσεις 14Α και 14Β. Ούτε λόγος βέβαια για να ανοίξουν τις οθόνες πάλι. Το προσωπικό μας περίμενε στην είσοδο και μας υποδεχόταν με ένα χαμόγελο πάντα! Η πληρότητα ήταν καλύτερη, αυτή τη φορά γύρω στο 50% μέχρι το Tromso. Εκεί μας κατέβασαν εντελώς από το αεροπλάνο, γιατί λένε ότι η πτήση από το αεροδρόμιο του Λονγκιαρμπίεν αναγνωρίζεται ως πτήση εξωτερικού, άσχετα από το γεγονός ότι ανήκει στο κράτος του Βασιλείου της Νορβηγίας. Στο Τρόμσο λοιπόν πήραμε τις αποσκευές από τον ιμάντα του αεροδρομίου και τις ξανα-παραδώσαμε για να μας τις φέρουν στο Όσλο… Το αεροσκάφος ήταν φουλ στην πτήση της επιστροφής με πληρότητα 95-98%, και όλοι πρόθυμοι να ξετινάξουν όλο το μενού της SAS! Το πανηγύρι των πιστωτικών άρχισε. Εγώ βέβαια βολεύτηκα με τον δωρεάν καφέ και με κάτι πατατάκια που αγόρασα 2,5 ευρώ από το σούπερ μάρκετ! Οι 3 κυρίες-φιλενάδες στις θέσεις 14D-E-F αγόρασαν η καθεμία από ένα μπουκαλάκι κρασί, ένα κουτάκι σόδα και ένα σακουλάκι ξηρούς καρπούς, και πλήρωσαν περίπου 15 ευρώ έκαστη. Φτάσαμε on-time εννοείται, και το πλήρωμα μας αποχαιρέτισε πάλι ευγενικά με ένα χαμόγελο!!
Βαθμολογίες:
Τιμή εισιτηρίου: 9/10 (1700 Νορβηγικές κορώνες (περίπου 200 ευρώ), αρκετά καλή τιμή για 4 ώρες πτήση με επιστροφή, και τα πετύχαμε σε προσφορά, γιατί λίγο καιρό αργότερα η τιμή διπλασιάστηκε)
Πλήρωμα: 10/10
Αεροσκάφος: 8/10 (Καινούργιο, η άνεση των καθισμάτων όπως περίπου και στις υπόλοιπες αεροπορικές)
Αποφάσισα λοιπόν να σας γράψω για την εμπειρία μου με τις Σκανδιναβικές Αερογραμμές όταν ταξίδεψα από το Όσλο στο αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ όπου βρίσκεται το βορειότερο Terminal του κόσμου.
Αναχώρηση, πρωί Πέμπτης στις 09.55. Προβλεπόμενη άφιξη στις 13.55. Πήγαμε περίπου μια ώρα νωρίτερα στο αεροδρόμιο του Όσλο, το οποίο είναι πανέμορφο και χαοτικό, έχοντας κάνει ήδη ηλεκτρονικό check-in, αλλά έπρεπε να παραδώσουμε τις αποσκευές, και γενικά η γνώμη μου είναι όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα. Αφού παραδώσαμε τις αποσκευές, ο υπάλληλος στο check-in μας ζήτησε να ακουμπήσουμε κάπου το δάχτυλό μας και το κάναμε, και μας είπε ότι κατά την επιβίβαση δεν θα χρειαστεί να δείξουμε ούτε διαβατήριο ούτε το χαρτί που εκτύπωσα για check-in χθες, και ότι στην πύλη θα δείξω μόνο το αποτύπωμά μου και θα επιβιβαστώ! Παιδιά πολύ προχωρημένα πράγματα!!! Βλέποντας την ουρά για τον έλεγχο στο χώρο αναχωρήσεων μου ήρθε ζαλάδα, μια ουρά χιλιομέτρων να περιμένει!! Τελικά μέσα σε 4 λεπτά ξεμπερδέψαμε. Χτύπησε το κουδουνάκι ότι και καλά ήμουν επικίνδυνος και ο υπάλληλος ασφαλείας μου ζήτησε να πατήσω κάπου με τις μπότες μου. Μεγάλη η άνεση αυτού του μηχανήματος, να μη χρειάζεται να βγάζεις και να βάζεις τις μπότες εκατό ώρες! Και αφού πήρα το ΟΚ από το μηχάνημα, πήρα τα πράγματά μου και πήγα προς την πύλη.
Στην επιβίβαση βάζω το δάχτυλό μου εκεί που το έβαζαν όλοι και πέρασα μέσα. Κατευθύνθηκα προς την 19F, του Boeing 737-800 και τότε κατάλαβα πόσο δίκιο είχα τόσα χρόνια που απέφευγα το φτερό συνέχεια. Εκτός του ότι σου κρύβει όλη τη θέα, κάνουν και φασαρία τα φτερά όταν ο πιλότος τα ανοιγοκλείνει στην απογείωση και την προσγείωση.
Και μια παρένθεση για τις θέσεις τώρα. Κατηγορούν όλοι τις lowcost για στενά καθίσματα, όπως τη Ryanair που έχει στριμώξει 189 θέσεις στα 737-800, και δεν έχω ακούσει κανέναν να λέει τίποτα για την Scandinavian Αirlines που έχει βάλει 186 θέσεις στο ίδιο αεροσκάφος. Η μόνη τους διαφορά είναι ότι η SAS δεν έβαλε τις 3 θέσεις μπροστά στην είσοδο, όπως έκανε η Ryanair.
Τέλος πάντων, οι οδηγίες ασφαλείας έγιναν χωρίς οθόνες, μόνο από τις συνοδούς και τους φροντιστές κάτι που με ξάφνιασε τελείως!!
Η πληρότητα της πτήσης έτσι όπως την έκοψα με το μάτι ήταν γύρω στο 30%. Ο φίλος μου που πετούσαμε μαζί κάθισε ξεχωριστά από εμένα, κ έτσι στην σειρά 19 ήμουν μόνος μου, και στη 18 ήταν άλλο ένα άτομο. Η δε σειρά 17 ήταν τελείως άδεια!! Μετά την απογείωση, επειδή το παράθυρο δεν με βόλευε (είχα δύο παράθυρα, το ένα υπερβολικά μπροστά και το άλλο υπερβολικά πίσω), άρχισα να αλλάζω συνεχώς θέσεις στο αεροπλάνο για να βρω την καλύτερη.
Το προσωπικό ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟ και ΕΞΥΠΗΡΕΤΙΚΟΤΑΤΟΙ. Βέβαια, ο φροντιστής με ρώτησε το «Θέλετε να πιείτε ή να φάτε κάτι;» στην αρχή στα Νορβηγικά, οπότε έπρεπε να του πω «In english please». Δυστυχώς όμως, το μόνο που έδιναν δωρεάν ήταν καφές η τσάι. Για τα υπόλοιπα έπρεπε να πληρώσεις! Εννοείται ότι δεν είχα καμία διάθεση να πληρώσω. Ενδεικτικά σας αναφέρω μερικές τιμές, το μπουκαλάκι με το νερό έκανε γύρω στα 7 ευρώ και το σαντουιτσάκι περίπου 5,5 ευρώ (Δεν θυμάμαι ακριβώς πόσο γιατί οι τιμές ήταν σε κορώνες Νορβηγίας). Δεδομένου ότι το Όσλο είναι η ακριβότερη πόλη του κόσμου για το 2009, η τιμή του σάντουιτς μπορεί να θεωρηθεί απολύτως φυσιολογική, δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο και για το νερό, το οποίο μπορείτε να το αγοράσετε στο Όσλο οπουδήποτε στην τιμή ΜΟΝΟ των 3 ευρώ (και όχι 7 όπως το έδινε η SAS).
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης οι οθόνες παρέμειναν ερμητικά κλειστές. Δεν μας έβαλαν να δούμε τίποτα! Απαράδεκτοι!
Η πτήση γινόταν μέσω Tromso, οπότε είχαμε περίπου μισή ώρα στάση εκεί, μέχρι να κατέβουν κάποιοι και να ανέβουν κάποιοι άλλοι. Σηκώθηκα λίγο να ξεπιαστώ, αλλά ενώ κατευθυνόμουν προς τις μπροστινές σειρές, ένας φροντιστής μου λέει με άπταιστα νορβηγικά «alfruaadlgkjrogitovefaoprgiuarargkjahaorgjarlkgjar!». Καλά ρε παιδιά, τόσο πολύ σας μοιάζω για Νορβηγός? Αυτό το είχα πάθει και την πρώτη φορά που πήγα στην ελληνική εκκλησία του Όσλο, και όλοι οι Έλληνες ομογενείς μου μιλούσαν με αγγλικά ή νορβηγικά! Του απαντώ «in english please?» και μου λέει «Please go to your seat because dgòlrkjgorigjajsdg…». Τέλος πάντων, έκανα πως κατάλαβα τι μου είπε και κάθισα στη θέση μου. Πάλι άδειο το αεροπλάνο, και συνεχίσαμε για τον τελικό σταθμό! Πάλι περνούσαν για καφέ ή τσάι, βέβαια κάποια κορόιδα αγόραζαν και διάφορα! Η οθόνη συνέχισε να παραμένει ερμητικά κλειστή, και μετά από κάμποση ώρα προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του Λονγιαρμπίεν. Η προσγείωση μου φάνηκε αρκετά περίεργη, δεδομένου ότι όλος ο διάδρομος προσγείωσης ήταν καλυμμένος από πάγο! Φτάσαμε λίγο νωρίτερα από την προβλεπόμενη ώρα άφιξης, πήραμε τις αποσκευές και πήγαμε στον ξενώνα που θα μέναμε με το λεωφορείο της Scandinavian Airlines. Το λεωφορείο το οδηγούσε μια πανέμορφη ξανθιά οπότε δεν καταλάβαινες πόσο γρήγορα πέρασαν τα 10 λεπτά διαδρομής. Το εισιτήριο ήταν γύρω στα 5,5 ευρώ και το φοιτητικό 3,5.
Αφού λοιπόν είδαμε διάφορα πράγματα στο πολικό νησί, και το βόρειο σέλλας ανάμεσα σε αυτά (κατά τη γνώμη μου ένα από τα ομορφότερα πράγματα στον κόσμο), ετοιμαστήκαμε για την πτήση της επιστροφής…
Αυτή τη φορά κάναμε κανονικό Check-in και έδειξα το διαβατήριο, και μπορούσα να έχω είτε χάρτινη κάρτα επιβίβασης είτε επιβίβαση με δαχτυλικό αποτύπωμα πάλι. Αφού διαπραγματευόμασταν με την υπάλληλο περί τα 5 λεπτά σε ποια θέση να καθίσω (δεν είχαν μείνει και πολλές άδειες προφανώς, όλοι θα έκαναν check-in μέσω ίντερνετ ή κινητού τηλεφώνου), οπότε και πήραμε τις θέσεις 14Α και 14Β. Ούτε λόγος βέβαια για να ανοίξουν τις οθόνες πάλι. Το προσωπικό μας περίμενε στην είσοδο και μας υποδεχόταν με ένα χαμόγελο πάντα! Η πληρότητα ήταν καλύτερη, αυτή τη φορά γύρω στο 50% μέχρι το Tromso. Εκεί μας κατέβασαν εντελώς από το αεροπλάνο, γιατί λένε ότι η πτήση από το αεροδρόμιο του Λονγκιαρμπίεν αναγνωρίζεται ως πτήση εξωτερικού, άσχετα από το γεγονός ότι ανήκει στο κράτος του Βασιλείου της Νορβηγίας. Στο Τρόμσο λοιπόν πήραμε τις αποσκευές από τον ιμάντα του αεροδρομίου και τις ξανα-παραδώσαμε για να μας τις φέρουν στο Όσλο… Το αεροσκάφος ήταν φουλ στην πτήση της επιστροφής με πληρότητα 95-98%, και όλοι πρόθυμοι να ξετινάξουν όλο το μενού της SAS! Το πανηγύρι των πιστωτικών άρχισε. Εγώ βέβαια βολεύτηκα με τον δωρεάν καφέ και με κάτι πατατάκια που αγόρασα 2,5 ευρώ από το σούπερ μάρκετ! Οι 3 κυρίες-φιλενάδες στις θέσεις 14D-E-F αγόρασαν η καθεμία από ένα μπουκαλάκι κρασί, ένα κουτάκι σόδα και ένα σακουλάκι ξηρούς καρπούς, και πλήρωσαν περίπου 15 ευρώ έκαστη. Φτάσαμε on-time εννοείται, και το πλήρωμα μας αποχαιρέτισε πάλι ευγενικά με ένα χαμόγελο!!
Βαθμολογίες:
Τιμή εισιτηρίου: 9/10 (1700 Νορβηγικές κορώνες (περίπου 200 ευρώ), αρκετά καλή τιμή για 4 ώρες πτήση με επιστροφή, και τα πετύχαμε σε προσφορά, γιατί λίγο καιρό αργότερα η τιμή διπλασιάστηκε)
Πλήρωμα: 10/10
Αεροσκάφος: 8/10 (Καινούργιο, η άνεση των καθισμάτων όπως περίπου και στις υπόλοιπες αεροπορικές)
Περιμένω τη μέρα που θα δω το Βόρειο Σέλας από τότε που ήμουν πιτσιρίκι! 
