aakunz
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 27/09/2003
- Μηνύματα
- 4.210
- Likes
- 2.463
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- GRL
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- LGKC
Ο Γεώργιος στέκεται στο γεγονός, ότι στο εξής, προκειμένου να αποκτήσεις Ταξιδιωτική Θεώρηση για τις χώρες Schengen, θα πρέπει να παραστείς αυτοπροσώπως στις Προξενικές Αρχές και να περάσεις από συνέντευξη, καθώς και να καταγραφούν τα δακτυλικά αποτυπώματα, για να διασταυρωθούν με εκείνα που θα δώσεις κατά την είσοδο στη χώρα προορισμού. Θέλουν να είναι σίγουροι, πως το άτομο, που υπέβαλε την αίτηση και πήρε τη βίζα, είναι εκείνο που θα ταξιδέψει πραγματικά.
Ένας από τους λόγους, που η ΕΕ προχώρησε σε αυτήν την απόφαση, είναι το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό αυξήθηκαν τα κρούσματα πλαστών θεωρήσεων και πλαστών διαβατηρίων (κυρίως από αραβικές χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο) αλλά και το ότι πολλές χώρες, επιλέγουν να μην αποθηκεύσουν τα δακτυλικά αποτυπώματα ή την ίριδα του ματιού των κατόχων των διαβατηρίων τους, αλλά μόνο την υποχρεωτική φωτογραφία στο τσιπ. Ένας ακόμα λόγος είναι το λεγόμενο "visa shopping", δηλαδή το να κάνει κάποιος διαδοχικές αιτήσεις σε διάφορα προξενεία χωρών Schengen, επειδή κάποιες από αυτές απέρριψαν την προηγούμενη αίτησή του.
Με λίγα λόγια, Γεώργιε, εάν οι ρώσος είναι νομοταγής και κινείται στα πλαίσια της νομιμότητας, τα δακτυλικά του αποτυπώματα, αποτελούν ένα ακόμα στοιχείο ταυτοποίησης και προστασίας τόσο του ιδίου όσο και των συμπολιτών μας. Πού είναι λοιπόν το πρόβλημα;
Φυσικά, υπάρχει και το αντίστοιχο παράδειγμα της ρωσικής βίζας, όπου για να την πάρεις, θα πρέπει να παρουσιάσεις ένα σωρό δικαιολογητικά, όπως "πρόσκληση" από τοπικό τουριστικό γραφείο με βεβαιώσεις κρατήσεων, οι οποίες βέβαια, μπορούν να είναι και εικονικές. Ποιος λοιπόν από τους δύο, σου φαίνεται πως κάνει τη σωστότερη δουλειά;
Ένας από τους λόγους, που η ΕΕ προχώρησε σε αυτήν την απόφαση, είναι το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό αυξήθηκαν τα κρούσματα πλαστών θεωρήσεων και πλαστών διαβατηρίων (κυρίως από αραβικές χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο) αλλά και το ότι πολλές χώρες, επιλέγουν να μην αποθηκεύσουν τα δακτυλικά αποτυπώματα ή την ίριδα του ματιού των κατόχων των διαβατηρίων τους, αλλά μόνο την υποχρεωτική φωτογραφία στο τσιπ. Ένας ακόμα λόγος είναι το λεγόμενο "visa shopping", δηλαδή το να κάνει κάποιος διαδοχικές αιτήσεις σε διάφορα προξενεία χωρών Schengen, επειδή κάποιες από αυτές απέρριψαν την προηγούμενη αίτησή του.
Με λίγα λόγια, Γεώργιε, εάν οι ρώσος είναι νομοταγής και κινείται στα πλαίσια της νομιμότητας, τα δακτυλικά του αποτυπώματα, αποτελούν ένα ακόμα στοιχείο ταυτοποίησης και προστασίας τόσο του ιδίου όσο και των συμπολιτών μας. Πού είναι λοιπόν το πρόβλημα;
Φυσικά, υπάρχει και το αντίστοιχο παράδειγμα της ρωσικής βίζας, όπου για να την πάρεις, θα πρέπει να παρουσιάσεις ένα σωρό δικαιολογητικά, όπως "πρόσκληση" από τοπικό τουριστικό γραφείο με βεβαιώσεις κρατήσεων, οι οποίες βέβαια, μπορούν να είναι και εικονικές. Ποιος λοιπόν από τους δύο, σου φαίνεται πως κάνει τη σωστότερη δουλειά;