Τό πρόβλημα μέ τά αυτιά αφορά κυρίως τήν απογείωση και προσγείωση,αφού αυτές είναι οι φάσεις όπου μεταβάλλεται η ατμοσφαιρική πίεση μέσα στην καμπίνα.Παλιότερα,όταν δέν υπήρχαν αυτόματα συστήματα συμπίεσης καί τήν λειτουργία τού pressurization την ήλεγχε χειροκίνητα ο ιπτάμενος μηχανικός,τό πρόβλημα αυτό παρουσιαζόταν συχνά,ακόμα και σέ ανιθρώπους που δέν είχαν ιδιαίτερη ευπάθεια στά αυτιά τους.Τώρα όμως μέ τά αυτόματα συστήματα δέν είναι και τόσο συχνό το φαινόμενο.
Προσωπικά,μόνο μιά φορά μού έτυχε τέτοιο πρόβλημα,σέ ένα ATH-ZRH μέ την αείμνηστη SWISSAIR.Τό περίεργο είναι οτι το αεροπλάνο ήταν DC-9,που λογικά έπρεπε να είχε αυτόματο pressurization,μιά και ο τύπος αυτός δέν είχε ιπτάμενο μηχανικό.Φαίνεται όμως οτι τό descent rate μας στήν ZRH ήταν τόσο μεγάλο (for traffic reasons,όπως μού εξήγησε ο Κ1 που ήταν στημένος στην πόρτα τού κόκπιτ κατά την αποβίβασή μας και στόν οποίο είχα εκφράσει σχετική απορία) που τό άμοιρον σύστημα "πιάστηκε στόν ύπνο" καί επειδή ένα μικροπροβληματάκι μέ τά αυτιά μου το έχω,δέν το γλύτωσα τό στιγμιαίο βούλωμα.Εξ ού καί δέν έπιασε τό κόλπο που "εξαπανέκαθεν" εφάρμοζα-δηλάδή νά καταπίνω το σάλιο μου-καί το οποίο όλες τίς άλλες φορές μέ είχε βγάλει λάδι....
Νομίζω δέ οτι εφαρμόζεται ακόμα η ιεροτελεστία να περνάνε οι F/As μέ τίς καραμελίτσες ("λίτσες",κατά τούς φροντιστές γνωστής Ελληνικής εταιρείας) πρίν κάν φύγη το αεροπλάνο από το gate,πρός διανομην στούς επιβάτες,αλλά καί πρίν αρχίση η κάθοδος.Την εικόνα αυτή τη θυμάμαι έντονα γιατί ακόμα και στά ένδοξα εκείνα YS-11 μέ τά οποία είχα πάει στην Χίο κάποιες φορές,εφαρμοζόταν καί επειδή παρ'όλον οτι ήμουν μικρός,είχα μεγάλο χέρι,δέν έπαιρνα ποτέ μόνο μία...