Nοσταλγίες...

Το χτύπημα που έκαναν οι κινητήρες των Β732 της Ολυμπιακής όταν είχε full thrust για απογείωση...Αξέχαστος θόρυβος.Αφού θυμάμαι όταν έφευγε ένα 732 από τον 35 της Κέρκυρας, γύριζε όλο το Κανόνι και το Πέραμα μαζί να δούνε τι γίνεται...Τι σιγαστήρες και παπαριές ρε...Αυτή ήταν μελωδία... :cry:
 
Όπως προείπαν οι φίλοι, νοσταλγία και αεροπορία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα στο μυαλό μου με το Ελληνικό. Τι πιο όμορφο να με ξυπνάει ένα θορυβώδες 737-200. Τί πιο όμορφο να περιμένεις στο μπαλκόνι σου καλοκαιράκι μεσημέρι (επειδή δε μπορείς να κατέβεις στη γειτονιά να παίξεις), περιμένοντας τις απογειώσεις που θα περάσουν στην κυριολεξία από μπροστά μου. Και τόσα άλλα...

θα δώσω το λινκ για ένα κείμενο που είχα γράψει με αφορμή το τέλος του Ελληνικού για τα πιο νέα μέλη, το οποίο σταμάτησε τη λειτουργία του αυτές τις μέρες πριν 7 χρόνια.

viewtopic.php?f=10&t=4423&start=0&st=0&sk=t&sd=a
 
Αμαν ρε Χρήστο, με βούρκωσες βραδυάτικα. Πραγματικά καταπληκτικό το άρθρο σου,ειδικά για μένα που δεν είχα την τύχη να γνωρίσω το Ελληνικό . Ξέρω πως είναι βαρύ το αμάρτημά μου, αλλά όντας Σαλονικιός πετούσα πάντα από το τιμημένο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Μόνο τα τελευταία χρόνια άρχισα να χρησιμοποιώ το ΕΛ. ΒΕΝ.

* Η φωτογραφία είναι αεροπλάνο 737-200 της Air Sinai (θυγατρική της Egypt Air που πετά μόνο προς Ισραήλ πλέον) στο Ελληνικό και είναι η αγαπημένη μου από τις εκατοντάδες που μπορείτε να βρείτε στο http://www.airliners.net, γιατί είναι τραβηγμένη την εποχή που ήμουνα παιδί στη Γλυφάδα (Αύγουστος 1984) και αποτυπώνει ένα γλυκό καλοκαιρινό σούρουπο με απίστευτα χρώματα. Αξίζει να την αναζητήσετε για να τη δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος.

Αυτό το κομμάτι του άρθρου σου με έκανε να ψάξω λίγο και νάτην http://www.airliners.net/photo/Air-Sinai/Boeing-737-266-Adv/0221768/L/

Σ' ευχαριστώ πολύ για τη γλυκιά μελαγχολία.
 
κι εγώ δεν ξεχνω και αναπολω με νοσταλγία
-το Ελληνικό και ιδιαιτερα τον ανατολικο αερολιμενα-παντα είχε ενα πιο εξευγενισμενο αερα σε συγκριση με το δυτικο
-τις ατελειωτες ωρες στη γλυφαδα τα καλοκαιρια οταν ερχονταν τα αεροπλανα για προσγειωση και ξεχνιομουν ωρες ολοκληρες να βλεπω και να ακουω. εν μερει λίγο μου τη θυμιζει η Αρετσου στην Θεσσαλονικη οταν περνανε ολα πανω απο το σπιτι μου για προσγειωση στον 16/34
-οσο λατρεψα τα 707,727,737-200 δεν λατρεψα αλλα αεροπλανα-τρελος και παλαβος για τους "τσιριχτους" κινητηρες τους από μπροστα και τις " βομβες" από πισω..ειδικα το 737-200 όσο με ξεκουφαινε τοσο το λατρευα-τις καλυτερες προσγειωσεις με τα thrust reversers στο φουλ :cry:
-οι μηχανικοι πινακες ανακοινωσεων... :(
-τα μικρα βολικα βιβλιαρακια δρομολογιων της Ολυμπιακης, που ειχαν χωριστα δρομολογια εσωτερικου-εξωτερικου και στα εσωτερικου ειχαν και τις τιμές!τα εχω κρατησει ακομα απο το 1979 μεχρι που σταματησαν και βγηκαν τα ιλουστρασιον....ασε που στα δρομολογια εξωτερικου εβλεπες ποικιλια α/φων 727,707,737,747,Α300...οχι 737,737,737,737 και Α340..
 
gm747":2szbzj0n said:
Νοσταλγὠ προσωπικἐς στιγμἐς που ἐζησα περιμἐνοντας ἐνα αγαπημἐνο πρὀσωπο στο Ανατολικὀ.
Και στις αφίξεις εσωτερικού του δυτικού. Χαζεύοντας πάνω από τον - χαμηλό - φράχτη.

Οι μηχανικοί πίνακες ανακοινώσεων. Κορυφή...

aakunz":2szbzj0n said:
Τον έντονο ήχο ενός dot matrix εκτυπωτή εισιτηρίων της Texas Instruments. Φοβερή φάση όταν είχες να εκτυπώσεις γκρουπ 25 ατόμων.
Απίστευτος ήχος. Με αυτόν τέλειωνε η γλυκιά αναμονή της έκδοσης του εισητηρίου και άρχιζε η γλυκιά αναμονή μέχρι την πτήση.

Οι αίθουσα αναχωρήσεων εσωτερικού στο Δυτικό αεροδρόμιο.
Το Kai Tak γιατί απλά δεν πρόλαβα να το ζήσω.
 
Τελικα θα το φαω το ξυλο...

Μια εταιρεια στο στυλ της Rooivos Air η Air Atlantique με 3 DC-6 και 2 DC-3 να εκτελει προγραμματισμενες nostalgy flights..
Στα χρωματα της Olympic Airways εννοειται.. Αν και για να γινει αυτο πρεπει.. ξερετε τι..


Αντε και καλα γεννητουρια...



:mrgreen:
 
Kάθε τι που παραπέμπει στην πάλαι ποτέ κραταιά Ο.Α. δεν μπορεί παρά να φέρνει στο νου, γλυκόπικρες αναμνήσεις...
Νοσταλγώ λοιπόν, τα θρυλικά Β 727-200 που κάποτε ελουζαν με φως το "Ι.Καποδίστριας",όλα τα 737 τις Ο.Α. που έχουν πλέον αποσυρθεί, τις ατέλειωτες ώρες αναμονής στο LGAT, τις επίσης ατέλειωτες ουρές για ταξί στο Ελληνικό...
Νοσταλγώ τη χαμένη αίγλη της Ο.Α. , την εποχή Ωνάση που δυστυχώς δεν έζησα, ότι έχει σχέση με τη μεγάλη ιστορία της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ :cry:
 
Τα Κυριακάτικα απογεύματα που με πήγαινε ο πατέρας μου στο Ελληνικό στο φράχτη στην οδό Περγάμου και στο Aeroporto που έπινα την φάντα μου και γούσταρα!!! Την καφετέρια στις αφήξεις του Ελληνικού που κάθε φορά που γύρναγε από το καράβι να τον περιμένω.
Γενικά το Ελληνικό!!
Ελπίζω στα ποιο τρελά μου όνειρα να το ξαναδώ να ξαναλειτουργεί. Φέρτε πίσω στο Ελληνικό την ΟΑ.. :cry:
 
Μια βολτα στη παραλια της γλυφαδας και να περναει σε αποσταση αναπνοης απο πανω σου ενα Β747 νομιζοντας πως μπορεις να απλωσεις το χερι σου και να αγγιξεις!!!
Την αναγγελιες στο Ελληνικο και το κλαπ κλαπ του πινακα.....
 
Διαδρομος 33R Ελευθεροι για απογειωση

Καπως ετσι αρχισε και εμενα η εμπειρια μου στο αθανατο Ελληνικο.

Ενα απο τα ωραιοτερα αεροδρομια οσον αφορα τις προσεγγισεις , καθυστερισεις και αναμνησεις.

Ενα αεροδρομιο που θα ειναι παντα μεσα στην καρδια μας.

Κυριες καλως ωρισατε στο αεροδρομιο του Ελληνικου.Η Ολυμπιακη αεροπορια και το πληρωαμα σας ευχονται καλη διαμονη.
 
Top