aakunz":1yetejjo said:
... Με νότιο άνεμο, τα πράγματα είναι λίγο πιο "τρομακτικά" δεδομένου ότι το αεροδρόμιο βρίσκεται σε υψόμετρο 320 μέτρων, με το βόρειο άκρο του διαδρόμου να απέχει λίγες εκατοντάδες μέτρα από το χείλος ενός απόκρημνου γκρεμού...
Δεν είναι και τόσο τρομακτικά. Το αεροδρόμιο απέχει σκάρτα 1 μίλι από την "παραλία" και οι επιβάτες δεν μπορούν να δουν μπροστά. Ως εκ τούτου, προσεγγίζοντας με νότια πορεία, νιώθεις το σύστημα προσγείωσης να κατεβαίνει ενώ είσαι ψηλά (1000 πόδια ψηλότερα από το σύνηθες) και λίγο πριν την προσγείωση (30''), "βλέπεις" έδαφος. Ίσως να είναι και μία από τις λιγότερο "τρομακτικές" προσεγγίσεις, όσον αφορά τους επιβάτες.
Αντίθετα, όταν είσαι "μπροστά", τα πράγματα είναι αλλιώς. Συνήθως με νοτιάδες, δημιουργούνται στρωματόμορφα νέφη βορείως του αεροδρομίου στα ύψη της τελικής προσέγγισης, με αποτέλεσμα να μην βλέπεις διάδρομο μέχρι να φτάσεις πολύ κοντά στην ξηρά. Σε προσεγγίσεις όψεως, είναι αρκετά αγχωτικό - ίσως και επικίνδυνο, μιας και το ενδεικνυόμενο ύψος σε προδιαθέτει στο να κατέβεις κάτωθι νεφών και να πιάσεις το glide slope "από κάτω"...
Όλες τις φορές που έχω πάει στα Κύθηρα, έχω πάει με νοτιάδες. Όταν ήταν μέρα, μιας και ήμουν με ελικόπτερο που επιτρέπει τέτοιου είδους "ατασθαλίες", κατέβηκα χαμηλότερα από το glide slope για να προσεγγίσω. Τις νύκτες που δεν έχω δικαίωμα να παραβιάσω το slope, ζορίστηκα. Οι επιβάτες μου πάντως, ήταν πάντα χαμογελαστοί
.
Αυτό που πραγματικά είναι εμπειρία ζωής, είναι η προσέγγιση στα Αντικύθηρα (δυστυχώς για πολλούς, μόνο με ελικόπτερο γίνεται αυτό). Άγρια ομορφιά, κατά τη γνώμη μου από τις λίγες...