Επίσκεψη καλαμαρά στην Κυπρον

[Thanasis_U2]

Από πολύ καιρό το σκεφτόμουν το ταξιδάκι αυτό προς Κύπρο μεριά που μέχρι το αποφάσισα (δηλ. όταν πείρα τον μισθό μου) να ψάξω να βρω τρόπο να κατέβω για ένα σαββατοκύριακο. Εταιρίες πολλές (ιπτάμενο Κρι Κρι (ακα Cyprus Airways), Ολυμπιακή και η Αιγαίου) Τις καλύτερες τιμές και ώρες την είχε η Ολυμπιακή αλλά κάτι με απωθούσε από αυτό το ταξίδι και δεύτερη καλή επιλογή η Αιγαίου (ευκαιρία να πάω και με το νέο Α321). Η πτήση έλαβε χώρα 15 Νοέμβριου στης 0600 (πάλι γερμανική ώρα). Φθάνω αεροδρόμιο κατά της 0400 (μετά από ταξίδι σε όλη την Αθήνα) και έχοντας έτοιμο το e-ticket (το οποίο δε ξανακάνω γιατί χάνω την γοητεία του boarding pass). Αφήνω βαλίτσα στο drop of, και πήγα κούτσα-κούτσα στο Α Τερματικό. Πείρα από τα Duty Free το Α340 της Ολυμπιακής από Herpa για δώρο (και με έκπτωση λόγο εργαζόμενος στο αεροδρόμιο μουαχαχα).
Φθάνω επιτέλους στην πύλη Α07. Ελάχιστος κόσμος περίμενε την πτήση.
Μπαίνουμε όλοι στο στο Α321 θέση 14F. Στα δεξιά μου ένα Α321 της Swiss Euro 08.
0600 η ώρα ακριβώς ξεκινάει το Push Back και η μικρή τουρνέ στο αεροδρόμιο.
Περνάμε τον πύργο ελέγχου, δορυφορικό , τα 4 747 της ΗΙΑ, διάδρομος 03L και απογείωση. Μετά από κάνα εικοσάλεπτο άρχισε να σερβίρετε και το πρωινό. Τίποτα σπουδαίο αλλά χορταστικό για την ώρα. 3 ψωμάκια, μαρμελάδα, ζαμπονάκι τυράκι, μια γκοφρέτα και τσαγάκι. Μιας και το αεροπλάνο ήταν άδειο (με το ζόρι να μάσταν πάνω από 15 άτομα) μού δώσαν και δεύτερο πιάτο. Είχαν είδη κατεβεί και οι οθόνες (IFE δυστυχώς είχαμε μόνο στο μπράτσο του χεριού μας, που ροκ επιλογή, θα πρέπει να τους ενημερώσω κάποτε) οι οποίες μας έδειχναν που βρισκόμασταν αυτή την στιγμή. Πέρασαμε όλο το Αιγαίο (Κέα, Τήνο, Μύκονο, Ρόδος) και κάτα της 7 η ώρα βρισκόμασταν πάνω από τον κόλπο Χρυσοχούς, και κατευθυνόμασταν προς Λάρνακα πάνω από τα όρη Τρόοδος και επιτέλους πάνω από την Λάρνακα. Κάναμε έναν κύκλο πάνω από τον κόλπο Λάρνακας και προσγείωση στον 04. Πηγαίνοντας προς το παρκινγκ βλέπαμε το A320 των Κυπριακών Αερογραμμών και την κόρη του το Boeing 737-800 της Eurocypria. Κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο μας περίμενε το λεωφορείο (το οποίο με μιας χώρεσε όλους μας) και τελευταιο αντίο απο το A321 της Α3 πριν παμε για τον έλεγχο διαβατηρίων και παραλαβή βαλίτσας.

Αεροσκάφος: 10/10 (ακόμα βρώμαγε καινούργιο)
Πλήρωμα 10/10 (απλά άριστο και με χαμόγελο , πράγμα σπάνιο)
On Time : 9/10 (ε κάπου έπρεπε να αφαιρέσω από κάπου)
Φαγητό: 8/10 (πάνε τα ωραία χρόνια με μεταλλικά μαχαιροπίρουνα)
MO 9.25

ακολουθει η ξενάγιση στην Κυπρο

 

[flying Doc]

Καλή Χρονιά.

Ελπίζω να πέρασες καλά στην Κύπρο (έκανες γιορτές εκεί ?)

βλέπαμε το A320 των Κυπριακών Αερογραμμών και την κόρη του το Boeing 737-800 της Eurocypria.

Μάλλον τερατογένεση : AIRBUS + ? = BOEING

Φαγητό: 8/10 (πάνε τα ωραία χρόνια με μεταλλικά μαχαιροπίρουνα)

Αφού ακόμα μας δίνουνε φαγητό σε Ευρωπαϊκές πτήσεις, πάλι καλά να λέμε και για τα πλαστικά . Για πέτα με LH/LX να φας σαντουιτσάκι ή muffin ΜΟΝΟ (στην LX σε γαλατάδικη πτήση) να σου πω εγώ

Περιμένουμε συνέχεια με φωτό από το 321

 

[Thanasis_U2]

με LH πεταω σε κανα 1 1/2 μηνα. θα γραψω και εκει τριπ ριπορτ
και Κυπρο πηγα τον νοεμβρη, και δυστηχως τωρα βρηκα καιρο να το γραψω

 

[Thanasis_U2]

εχω βαλει παραπωνα εικονες στο προηγουμενο ποστ ωπος το IFE, το πρωινο και το Α321

Βγαίνοντας από το αεροδρόμιο (πρώτο σοκ ότι μόλις βγαίνεις από τη πύλη έχεις βγει και από το αεροδρόμιο). Περιμένοντας τον ‘κουμπάρον’ παρήγγειλα έναν φραπέ να στανιάρω (δεύτερο σοκ τον φραπέ αντί για νερό βάζουν γάλα και τρίτο σοκ οι λιμουζίνες – ταξί). Ήρθε ο φίλος μου να με πάει σπίτι του στην Λεμεσό. Η Εθνική οδός υπέροχη μέχρι εκεί (μπορεί να είναι μικρή σε λωρίδες, αλλά λίγα αμάξια και δωρεάν). Φτάνουμε στην πόλη της Λεμεσού σε μια μεγάλη οδό(δυστυχώς δε θυμάμαι όνομα) και πήγα για αγορά πολλών κιλών χαλούμι για να βγει το τρίμηνο.
Το σπίτι ήταν λίγο έξω από την Λεμεσό πάνω σε ένα βουνό. Τρώμε μεσημεριανό (Κυπριακές λιχουδιές) και ξεκινάμε για το ταξίδι στην Κύπρο.
Πρώτος σταθμός η Πάφος, γενέτειρα της Αφροδίτης. Δε διαλέξαμε την εθνική οδό αλλά από τον παλιό δρόμο μέσω των επαρχιών Ακρωτηρι και Πάφος. Στο Ακρωτήρι (όπως και η Δεκέλεια) βρίσκονται υπό αγγλική αυτοκρατορία, στις οποίες βρίσκονται οι ποιο όμορφες περιοχές, και βρίσκονται οι αγγλικές στρατιωτικές βάσεις. Φθάνουμε στην Πέτρα Του Ρωμιού και απολαμβάνουμε το ηλιοβασίλεμα.
Η Πάφος από τοις ποιο όμορφες πόλεις. Μια Αρμονία, χρώματα. Αλλά ούτε έναν Κύπριο. Στα μαγαζιά επικοινωνούσε είτε Ρωσικά, Φιλιπινέζικα, στην καλύτερη περίπτωση αγγλικά (ελληνικά δε υπάρχει περίπτωση). Το υπέροχο λιμάνι άλλα και το μουσείο μας χαιρετούν για την επιστροφή στην Λεμεσό, τσακίζοντας μια πίταν σεφταλιάν και πίνοντας ΚΕΟ.
Η επόμενη μέρα είχαμε το ταξίδι μας προς την Λευκωσία. Ο ταξίδι πολύ ωραίο αλλά το σοκ ήταν οι δυο σημαίες η Τουρκική και η Βόρειο Κυπριακή με τούρκικα (άμα κάποιος ξέρει τι λένε να μου το πει). Παρκάρουμε στην Παλιά πόλη της Λευκωσίας, και ξεκινάμε την περιήγηση στην πόλη. Φθάνουμε στον πύργο της Λύδρας όπου με ένα ευρώ μπορείς να δείς όλη την Λευκωσία (Κυπριακή και Βόρειο Κυπριακή) ωπος και τον ναό της Άγιας Σοφίας σημερινό Τζαμί. Περπατώντας στην οδό Λύδρα (νομίζοντας ότι είσαι ακόμη στην Ελλάδα βλέποντας τα ίδια καταστήματα) φθάνουμε στο πέρασμα. Για μεγάλη μου τύχη έμαθα ότι μπορώ να μπω στα κατεχόμενα και με την ταυτότητα μου. Βγάζουμε βίζα και μπαίνουμε. Το ΣΟΚ ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Λες και μπήκες σε μια μηχανή του χρόνου. Από την Λευκωσία του 08 στην ‘Nicosia ’ του 70. Παλιά κτήρια, καθόλου φτιαγμένα, η πράσινη γραμμή με καταστραμμένα κτήρια και κλασική τούρκική κουλτούρα με τα μπακάλικα με το φουλ άρωμα των μπαχαρικών. Κύπριοι να κάνουν τις βόλτες τους εδώ για να αγοράσουν ρούχα σε πολύ χαμηλές τιμές. Κάνοντας μια μικρή βόλτα (μιας και δε μπορούμε να επισκεφτούμε πολλά σημεία) φθάνουμε και στο τζαμί με την αραβικη επιγραφή στην πίσω μεριά του. Μέτα απο ολο το περπατημα, σειρα είχε μια κυπριακη ταβερνα με ολα τα καλουδια (Σεφταλιες, χαλουμια, πιτες, σαλατες λουκανικα, ΚΕΟ και στο φιναλε Ζιβανιαν)
Ακολουθει (λογικα) αυριο το ταξιδι της επιστροφης

 

[schumix]

δυο σημαίες η Τουρκική και η Βόρειο Κυπριακή με τούρκικα (άμα κάποιος ξέρει τι λένε να μου το πει).

η σημαια του ψευδοκρατους.. (δυστυχως)

 

[flesland]

"ne mutlu Turkum diyene" = "μακάριος αυτός που θεωρεί/αποκαλεί τον εαυτό του Τούρκο", ατάκα του Ατατούρκ, απαντάται συχνά στην γείτονα σε σημεία που υπάρχει το κατάλληλο κοινό-δέκτης..

 

[aakunz]

Η κατά λέξη μετάφραση:

Τι ευτυχής αυτός που λέει "Είμαι Τούρκος"

όλη την Λευκωσία (Κυπριακή και Βορειο Κυπριακή)

Θα προτιμούσα το "Ελεύθερη και κατεχόμενη" που είναι πιο δόκιμοι όροι για Έλληνες και Ελληνοκυπρίους

Το τζαμί που είδες ήταν η Αγία Σοφία των Αυγουστίνων, ο χώρος όπου στέφονταν οι βασιλείς της Κύπρου επί Φραγκοκρατίας. Από το 1571 και την κατάκτηση της Κύπρου από τους Οθωμανούς, η εκκλησία μετετράπη σε τέμενος και ονομάστηκε Selimiye Camii (Σελιμίγιε Τζαμίι).

 

[ManowaRman]

τσακίζοντας μια πίταν σεφταλιάν και πίνοντας ΚΕΟ.

Μου έφερες στο μυαλό τις στιγμές που υπηρετούσα την μαμά πατρίδα ως φαντάρος τησ ΕΛ.ΔΥ.Κ.!!Βέβαια τότε ΚΕΟ για μας ήταν τα αρχικά από το Κράνος Εξάρτυση Οπλο!!!

 

[ivan_the_pilot]

Το σπίτι ήταν λίγο έξω από την Λεμεσό πάνω σε ένα βουνό.

Εδώ η Κύπρος δεν έχει νερό αλλά οι πισίνες 10-10 ανα περιοχή (δεν κατηγορώ βέβαια τον φίλο σου,αλλά το παρατήρησα αρκετές φορές σε περιοχές τύπου Τραχώνι και Φασούρι (δίπλα στο αεροδρόμιο του Ακρωτηρίου).Btw, πέρασες από το lady's mile?(από τις καλύτερες παραλίες που έχω δεί,και απο αεροπορικής πλευράς μάλιστα )

 

[schumix]

Εδώ η Κύπρος δεν έχει νερό αλλά οι πισίνες 10-10 ανα περιοχή

[off topic] κατι κανουμε και γι' αυτο.. πληρωνουμε τον κουκο αηδονι μεχρι να ολοκληρωθουν τα εργα.. τεσπα.. [/off topic]