Εγώ θα έδινα μια συμβουλή σε νεότερα άτομα, και ειδικά σε εσάς που είστε στην αρχή της παραγωγικής σας ηλικίας σε μια χώρα όπως η Ελλάδα.
- Ζητείστε αλλού, αν μπορείτε, εργασία. Εκτός συνόρων. Θα με θυμηθείτε. Ναι, δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι και το Ellis Island. Η Ελλάδα δημιουργεί νοοτροπίες αρρωστημένες. Τονίζω την λέξη "νοοτροπίες" για να μην παρεξηγηθώ με την επιλογή της λέξης "αρρωστημένες". Δεν υπάρχουν δουλειές κληρονομικώ δικαίω πουθενά. Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στην Ελλάδα. Δεν δικαιούστε τίποτα παραπάνω από την τιμή που σας κάνει η κάθε, ιδιωτική, εταιρία να σας καλέσει σε συνέντευξη. Και δεν αναφέρομαι στην Aegean μόνο, αλλά παντού. Βέβαια, στην Ελλάδα οι νέοι άνθρωποι έχουν μάθει διαφορετικά, και ίσως όχι εντελώς άδικα με βάση αυτά που βλέπουν σε μεγαλύτερες γενιές, σε νοοτροπίες της μίζας και τους βύσματος.
Ένα άλλο μέλος παραπάνω - σε αρκετά νεαρή ηλικία να υποθέσω(?) καθώς παραπάνω αναφέρθηκε πως δεν έχει "τριφτεί" ιδιαίτερα σε συνεντεύξεις ανεφέρθηκε σε ρατσισμό. Να κάνω μια ερώτηση? Αυτούς που σας έμαθαν στο σχολείο τις νοοτροπίες "τα θέλουμε όλα δικά μας" ή "ο νόμος δεν θα εφαρμοστεί στην πράξη" (άλλο και αυτό, οι πολίτες να γίνονται νομοθέτες), αυτούς που σας έμαθαν να ζητάτε και να μην δίνετε, τους κατηγορήσατε? Κάνατε την αυτο-κριτική σας?
Και λέω ξανά, σας δικαιολογώ α) λόγω του νεαρού της ηλικίας σας β) λόγω των συνθηκών της μπανανι... συγνώμη, της χώρας στην οποία ζείτε. Αλλά δεν δικαιολογώ το να θεωρείτε πως αδικηθήκατε από μια ΙΔΙΩΤΙΚΗ εταιρία επειδή τα ΔΙΚΑ ΣΑΣ κριτήρια, τα δικά σας "ΘΕΛΩ", τα δικά σας "ΠΙΣΤΕΥΩ" θα δικαιολογούσαν την πρόσληψη σας μετά επαίνων. Στο φινάλε, δοκιμάστε, όπως σας προτρέπουν τα άλλα μέλη, βγείτε στο εξωτερικό, να ζήσετε ίσως και μια απόρριψη αν κριθεί αναγκαίο για να αντιληφθείτε πως δεν ζείτε στον δικό σας μικρόκοσμο, όπως έχετε μάθει στην χώρα και δικαιωμάτων και των μηδενικών υποχρεώσεων. Μακάρι να μπείτε στην παραγωγική διαδικασία αύριο το πρωί και σας το εύχομαι. Αλλά εύχομαι να αλλάξετε νοοτροπία. Βαρέθηκα να διαβάζω σχόλια πως η Aegean βλέπει με μισό μάτι αυτούς που δεν γουστάρει, η Ολυμπιακή το ίδιο ή δεν ξέρω εγώ τι. Μονίμως στην Ελλάδα όταν μας κάνουν μια παραίνεση λέμε "ναι, αλλά αν δεις σε εκείνη την χώρα...".
Επιτέλους, ξυπνείστε. Δείτε τις ατέλειες σας, προσπαθήστε να βελτιωθείτε, δώστε τον καλύτερο σας εαυτό και αν αξίζετε θα επιτύχετε. Στην ζωή υπάρχουν και αποτυχίες. Λυπάμαι που η - καταναλωτική, χωρίς αξίες, με τους νέους μόνιμα να απαιτούν και οι οποίοι ζούν με τους κόπους των baby-boomers γονέων τους - Ελλάδα δεν σας έχει μάθει αυτό το μάθημα. Αδικίες υπάρχουν και θα υπάρχουν. Μαθαίνουμε από αυτές, ώστε να μπορούμε να τις ξεχωρίζουμε στο μέλλον. Αποτυχίες υπάρχουν. Μαθαίνουμε ώστε να γίνουμε καλύτεροι. Αλλά επιτέλους να κοπεί η καραμέλα "είμαι ο καλύτερος/-η και αυτοί που με έκοψαν δεν ξέρουν τίποτα και είναι μεροληπτικοί και είναι κέρβεροι και θα τους δείξω". Πάρτε ένα μάθημα ζωής ώστε να επιτύχετε στους στόχους σας όσον το δυνατόν γρηγορότερα. Όπως έγραψαν και άλλα μέλη, αν αξίζετε, δεν θα χαθείτε.
Αναφέρθηκε από μια δεσποινίδα πως χρειάζεται την εργασία για σοβαρούς οικονομικούς λόγους. Εύχομαι στην ίδια να βρει σύντομα μια επαγγελματική στέγη και προτείνω να ζητήσει ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ εργασία ώστε να λυθεί το προβλημά της βραχυπρόθεσμα. Αυτό δεν την αποτρέπει από το να κυνηγήσει ταυτόχρονα το ονειρό της, το οποίο εν προκειμένω φαντάζομαι είναι μια καριέρα ως συνοδός αέρος.
