Το είδα σήμερα επιτέλους! Ήταν σταθμευμένο στο apron του παλιού αεροδρομίου. Δυστυχώς δεν κατάφερα να το φωτογραφήσω, θα το προσπαθήσω όμως τις επόμενες μέρες! Συμπαθητικό φαίνεται πάντως!!!
Επίσης θα ήθελα να αναφέρω μερικά πράγματα για τη σημερινή μου πτήση (σαν μινι "trip report").
Αναχώρηση από Φρανκφούρτη στις 15:10, 30 λεπτά δηλαδή αργότερα από την προγραμματισμένη ώρα αναχώρησης, και άφιξη στη Λάρνακα στις 19:15. Συνολική ώρα πτήσης: 3 ώρες και 5 λεπτά. New record
Αεροσκάφος: Α319, 5B-DCN, θέση 4F. Αρκετά άνετη θέση, σαφώς καλύτερη από την 4 του 5B-DBP/DBO, χωρίς IFE όμως ο χρόνος πέρασε για πρώτη φορά "ανώδυνα". Το φαγητό σερβιρίστηκε 1 περίπου ώρα μετά την αναχώρηση και είναι το ίδιο εδω και 3 χρόνια: Ρυζάκι με ένα είδος κρέατος (στην όψη έμοιαζε με κοτόπουλο και στη γεύση με βοδινό) και μπόλικα μανιτάρια, τα οποία σιχαίνομαι και ήταν διπλάσια σε ποσότητα από τα κομμάτια του κρέατος. Όλως παραδόξως ήταν γευστικό αυτή τη φορά. Επιδόρπιο δύο μικρά προφιτερόλ με δύο "σταγόνες" σαντιγύ.
Το προσωπικό καμπίνας δεν με ικανοποίησε ιδιαίτερα. Πάντοτε μου δίνουν την εντύπωση ότι πρέπει να νοιώθεις υποχρεωμένος σαν επιβάτης που σε εξυπηρετούν. Την ώρα που τελειώσαμε το φαγητό είχα κλείσει για λίγο τα μάτια και με πήρε ο αγαπητός Μορφέας στην αγκαλιά του. Εν όσω εγω γλεντούσα με τον κύριο αυτόν, ξεκίνησε και η συλλογή των δίσκων. Ο δικός μου φυσικά δεν μαζεύτηκε καθώς κοιμόμουνα και δεν μπορούσε να τον πάρει ο αεροσυνοδός. Όταν ξύπνησα ο αεροσυνοδός βρισκόταν ήδη στη σειρά 6. Πάτησα και γω το κουμπάκι για να του πω να πάρει τον δίσκο μου, και το ύφος που είχε όταν συνειδητοποίησε πως τον καλεί η σειρά 4, από την οποία ήδη είχε τελειώσε, ήταν λες και του ζήτησα κάτι εξωπραγματικό. Τελοσπάντων, λίγο το στρες, λίγο η κούραση τα προκαλούν αυτά. Αλλά τις περισσότερες φορές που ταξίδεψα από/προς Φρανκφούρτη είχανε οι πλείστοι ύφος χιλίων καρδιναλίων.
Οι καπετάνιοι άψογοι. Μας έδωσαν πλήρες μετεωρολογικό δελτίο πριν, κατα και προς το τέλος της πτήσης, μας κατατόπησαν γεωγραφικά όταν ήδη βρισκόμασταν πάνω από το ανατολικό Αιγαίο και εκτέλεσαν μια πολύ ομαλή προσγείωση με λίγο φρένο. Κατά την προσγείωση είδα και το 321.
Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στο αεροσκάφος ήταν η business class. Τα καθίσματα ήταν ακριβώς τα ίδια με αυτά της economy με τη μόνη διαφορά ότι σε αυτά δεν μπορούσε να διπλωθεί το arm rest. Διάταξη 3-3 ενώ στα υπόλοιπα σχεδόν αεροσκάφη είναι 2-2. Επίσης η ταπετσαρία στα καθίσματα ήταν πιο ανοιχτόχρωμη απ' ότι συνήθως και όλα είχαν ένα πλαστικό ορθογώνιο κάλυμμα, σαν καπάκι, πάνω από το τραπεζάκι. Προφανώς ο προηγούμενος operator (Air Berlin αν δεν απατόμαι) είχε προσωπικό IFE. Αυτά εν ολίγης!