Στην μεγαλύτερη κρίση που έχει ζήσει ποτέ η παγκόσμια οικονομία (πλην παγκοσμίων πολέμων), οι απαντήσεις των κρατών δεν μπορεί παρά να είναι πρωτοφανείς. Ουσιαστικά, η ΕΕ και τα μέλη της έχουν ήδη δηλώσει ότι η επιταγή είναι λευκή, τα χρήματα θα είναι όσα χρειαστεί, ότι ταβάνι δεν υπάρχει και ότι η συνοχή της κοινωνίας αξίζει κάθε τιμή.
Και μιλούν για κάθε κλάδο και κάθε πτυχή της λειτουργίας της κοινωνίας, είτε λέγεται υγεία, είτε αεροπορία, βιομηχανία, τουρισμός, μεταφορές, υπηρεσίες.
Ο λόγος που επικεντρώνονται σε αυτό είναι επειδή με τη λήξη του συναγερμού, ο κόσμος δεν θα έχει πια να φοβηθεί κάτι και θα αρχίσει να ξοδεύει από την άλλη μέρα το πρωί. Γι' αυτό και είναι κρίσιμο ο κόσμος να εξακολουθεί να αμείβεται και η εφοδιαστική αλυσίδα να συνεχίσει να λειτουργεί. Ταυτόχρονα, πρέπει ο κόσμος να μένει στο σπίτι (άρα δεν ξοδεύει για καύσιμα, ρούχα, εστίαση έξω κλπ) και αυτό σημαίνει τεράστια χαμένα έσοδα (και εισφορές και φορολογία), βάρος που αναλαμβάνουν τώρα τα κράτη, δηλαδή οι φορολογούμενοι.
Είναι μια δυσκολότατη εξίσωση που, αν πετύχει, η ανάκαμψη ΜΕΤΑ τη λήξη του συναγερμού θα είναι θέμα εβδομάδων.