sv1xv":2i1z9b5d said:
aakunz":2i1z9b5d said:
Αναφορές σε Ωνάσηδες, μεταξωτά, επάργυρα, υπερατλαντικά, 6 κύκλους, ομογένειες που θέλουν να βλέπουν τους κύκλους στον Καναδά και στο Σύδνεϋ και άλλα τέτοια, δεν έχουν θέση σε μία εποχή όπου έχει αλλάξει το ζητούμενο και το προσδοκώμενο στα αεροπορικά ταξίδια.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα και επί Ωνάση η Ολυμπιακή με τα χρυσά μαχαιροπήρουνα δεν ήταν κερδοφόρα. Βέβαια ο σκληρός έλεγχος που ασκούσε ο Ωνάσης προσωπικά (*) δεν άφηνε να ξεφύγουν οι δαπάνες εκτός ελέγχου και να πνιγεί στο δανεισμό. Είναι όμως κοινό μυστικό ότι την επιδοτούσε για να καλύπτει σχετικά μικρές ζημίες με κέρδη από άλλες δραστηριότητες.
(*) Είναι γνωστή η ατάκα του με τα κλεμμένα μαχαιροπήρουνα...
Ρίχνοντας μια ματιά στο ξεχασμένο αυτό θέμα, έπεσα πάνω σε αυτή την ιστορία με την Ολυμπιακή του Ωνάση. Θα ήθελα λοιπόν να γράψω μερικά πράγματα που περνάν από το μυαλό μου και ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές σημείωμα,
Σύμφωνα με τα θρυλούμενα μεταξύ των παλαιών υπαλλήλων, η Ελληνική Κυβέρνηση υπέγραψε με τον Α.Ω., την απίστευτη σύμβαση κατά την οποία προβλέπονταν ανάμεσα σε άλλα πως τα κέρδη από τη λειτουργία της έμεναν στα χέρια της εταιρείας, εάν όμως εμφάνιζε ζημιές, αυτές τις κάλυπτε το κράτος είτε απευθείας είτε αναλογιστικά... Η Ολυμπιακή δεν εμφάνιζε φυσικά ποτέ κέρδη, αντιθέτως της φόρτωναν ένα σωρό άσχετα, όπως για παράδειγμα τους λογαριασμούς της λειτουργίας του Σκορπιού, ενώ ο Ωνάσης άνοιγε το ένα μετά το άλλο γραφείο ΟΑ σε πόλεις και χώρες που φυσικά δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να πετάξει αεροπλάνο με τους κύκλους. Είχα γνωρίσει σε χώρα της Λατινικής Αμερικής κυρία πρώην υπάλληλο της εταιρείας η οποία μου είπε πως ουσιαστικά δούλευε για τις ναυτιλιακές δραστηριότητες του κου. Αρίστου και όχι τόσο για τις κρατήσεις θέσεων. Μου έδειξε μάλιστα και τα έπιπλα που είχαν στείλει από την Ελλάδα για την ΟΑ και τα οποία τα είχε δώσει στην τοπική Ελληνική κοινότητα για τις ανάγκες της...
Έχοντας λοιπόν μεγαλώσει μέσα στα αεροπλάνα της Ολυμπιακής ως υιός και συγγενής ιπταμένων και έχοντας γνωρίσει πολλούς παλαιότερους αλλά και πιο νέους υπαλλήλους μπορώ να πω ότι, όπως σε όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες, υπήρχαν και αυτοί που εργάζονταν εντατικότατα για να βγαίνουν τα δρομολόγια σωστά και αυτοί που λούφαραν συστηματικά ή ασχολούνταν με άλλα, όπως με την εισαγωγή λαθραίων ή με πιο προσωπικές ενασχολήσεις...
Ας διευκρινιστεί πως παρά τις αρλούμπες που γράφονται γενικά, πότε οι συγγενείς πρώτου βαθμού δεν παίρναμε θέση πληρωμένη από πελάτη, πετούσαμε stand-by, έχοντας πληρώσει φόρους, το γεύμα (αργότερα και το σπατόσημο) και 10% επί του ακριβότερου ναύλου στην πτήση, ενώ με είχαν κατεβάσει και από γεμάτη πτήση διότι εμφανίστηκε ο καθυστερημένος επιβάτης ή έχω μείνει και μέρες στη Νέα Υόρκη διότι δεν υπήρχε άδεια θέση κι ας ήταν ο πατέρας μου προϊστάμενος καμπίνας και εκπαιδευτής. Πιθανότατα να μπορούσαν οι δικοί μου να παρέμβουν σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως αυτοί που ξεκίνησαν να δουλεύουν πολύ πριν την κρατικοποίηση, πιστεύω λόγω νοοτροπίας, νοιάζονταν και για την εικόνα και για τη λειτουργία της εταιρείας που δεν ήταν γενικά καλή για λόγους που σωστά έχουν αναφερθεί στο φόρουμ. Δεν ήταν όλοι έτσι φυσικά...
Θυμάμαι κάτι κυρίες υπέρβαρες που με δυσκολία περνούσαν στο διάδρομο για να σερβίρουν, με ύφος και τουπέ, θυμάμαι συνδικαλιστές και στο έδαφος και στον αέρα που δεν κατείχαν και πολύ καλά το αντικείμενο, θυμάμαι επίσης σταθμάρχες που φόρτωναν τα απίστευτα στα 727 κάνοντας λαθρεμπόριο, αλλά θυμάμαι και ευγενέστατους υπαλλήλους που φρόντιζαν όσο μπορούσαν να πάνε τα πράγματα καλά - ενδεικτικά ξέρω φροντιστή που ως προϊστάμενος αγόραζε χαρτί τουαλέτας στον ΑΒ σε μια περίοδο που η εταιρεία έστελνε τα 737 στην Ευρώπη με 5 ρολά για την μετάβαση και την επιστροφή. Είχα δει άλλον προϊστάμενο να δηλώνει ως σπασμένο ουίσκι από τα αφορολόγητα διότι είχαν βάλει στην business μόνο Μαυροδάφνες στην ανταγωνιστικότατη πτήση για LHR ή μου έτυχε να καθυστερήσει πτήση διότι ο πατέρας μου αρνιόταν κατηγορηματικά να μπουν οι επιβάτες στο Α300 για Παρίσι, διότι κατά την επιθεώρηση που έκανε ως προϊστάμενος βρήκε 2 θέσεις λερωμένες από εμετούς και δεν είχαν καθαριστεί... Αυτά ενδεικτικά.
Φυσικά και νοσταλγώ την εποχή που πετούσαμε στην Νέα Υόρκη ή την Αυστραλία, αλλά όπως αφέθηκε η ΟΑ να μπαχαλοποιηθεί, δεν υπήρχε κανένας λόγος να υπάρχει. Δεν ήταν μόνο τα παλαιά αεροπλάνα, η κάκιστη εξυπηρέτηση πελατών στο έδαφος ή στον αέρα πολλές φορές και γενικά το παμπάλαιο προϊόν σε σχέση με τους ανταγωνιστές, υπήρχε πλέον και ένας αέρας σήψης που δεν πιστεύω να μπορούσε να αναστραφεί. Έκανα την τελευταία μου πτήση το καλοκαίρι του 2009 προς Düsseldorf και δεν μπορώ να περιγράψω το τι έγινε και το πόσο μας ταλαιπώρησαν και στην Αθήνα, αλλά και στη Θεσσαλονίκη.
Όταν λοιπόν έκλεισε, φυσικά και αισθάνθηκα έναν κόμπο, αλλά όχι για αυτό που τελείωνε, αλλά γι αυτό που δεν αφέθηκε να γίνει και από τους συνδικαλιστές, τους πολιτικούς προϊσταμένους και τους προέδρους, τους αδιάφορους υπαλλήλους αλλά και από εμάς το κοινό που δεν κάναμε και κάτι παρά να τσιρίζουμε στα αεροδρόμια...
Κρίμα.
δεν είδα μεταλλικά) και το κόστος των εισιτηρίων της είναι τις περισσότερες φορές ακριβότερο από τις άλλες εταιρείες. Την δοκίμασα στην αρχή (που μας υπόσχονταν λαγούς με πετραχήλια) τώρα ούτε κατά διάνοια θα πάταγα το πόδι μου σε αυτή. Ευτυχώς από Αθήνα υπάρχουν και άλλες εταιρείες, τώρα εάν έμενα περιφέρεια μπορεί να μιλούσα διαφορετικά. 
