Αν και δεν θα συμπεριλάμβανα τον εαυτό μου στους "ειδήμονες αεροπόρους", το περιστατικό πριν 9 χρόνια φαίνεται ότι ήταν ένα καθαρά τεχνικό πρόβλημα. Τέτοια προβλήματα αν και δεν είναι συνηθισμένα, αραιά και που, συμβαίνουν.
Στο περιστατικό του Μαρτίου όμως, δεν συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Έχουμε ένα αεροσκάφος να σταματά να δίνει σήματα στον Έλεγχο Εναέριας Κυκλοφορίας, σχεδόν ταυτόχρονα να κάνει στροφή προς τα πίσω (ένδειξη επείγουσας επιστροφής ή προσγείωσης στο κοντινότερο αεροδρόμιο), ταυτόχρονα σιγή ασυρμάτου και τελικά (όπως φαίνεται από τα σήματα του δορυφόρου) το αεροσκάφος πέφτει (στη μέση του πουθενά) όταν τελειώνουν τα καύσιμά του.
Επειδή όλα αυτά είναι δύσκολο να εξηγηθούν ακόμα από τον πιο ικανό συγγραφέα επιστημονικής αεροπορικής φαντασίας, είναι αναπόφευκτο να λέει ο καθένας από εμάς ό,τι του κατέβει χωρίς κανείς να μπορεί να αποκλείσει κάποιο (έστω και απίθανο ή τρελό) ενδεχόμενο.
Είναι ένα ατύχημα που όσο δεν βρίσκεται κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει τι ακριβώς συνέβη (δηλαδή τα συντρίμια και τα μαύρα κουτιά), είναι πιθανό να ξανασυμβεί.