Έχει μεταδοθεί αναλυτικά από Reuters, BBC, CNN, Fortune, Guardian κ.λπ. (εκτός από στενά αεροπορικά και επιχειρηματικά ΜΜΕ).
Μέσα στο χαμό που γίνεται με τις αεροπορικές συγκοινωνίες (η Lufthansa ακύρωσε 1.000 πτήσεις για τον Ιούλιο, η KLM έβγαλε «απαγορευτικό» για το AMS πριν μία εβδομάδα) ποιος να ασχοληθεί με μια δήλωση εκτός των άμεσα ενδιαφερομένων; (το κοινό δεν το εντάσσω εκεί, η πλειονότητα κοιτάει μόνο ποιος πουλάει τη θέση 0,5€ φθηνότερα).
Η πίστη μου στην τήρηση των κανονισμών είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για να πετάω. Δεν έχω την εσωτερική πληροφόρηση που λες ότι έχεις, αλλά εφόσον συνεχίζεις να πετάς, μάλλον έχεις την ίδια πίστη κι εσύ.
Καλό είναι να μην εκτοξεύουμε τόσο γενικόλογες σπόντες για την ασφάλεια των πτήσεων («αν ήξερες θα χλώμιαζες, αλλά δεν λέω άλλα»). Αν αυτά που ξέρεις είναι σοβαρά, είμαι βέβαιος ότι τα ανέφερες εκεί που πρέπει.
Χειριστές, ενώσεις χειριστών και πληρωμάτων κ.λπ. έχουν συμφωνήσει και υπογράψει τους σχετικούς κανονισμούς. Σε αυτούς, το «αισθάνομαι κουρασμένος» προφανώς συμπεριλαμβάνεται ως λόγος να μην πετάξεις και ορθώς. Ο CEO ζήτησε κάτι που κρίνεται υπερβολικό. Οι ενώσεις των πιλότων τον έκραξαν, το θέμα (ως τώρα που κοιτάω) δεν έχει πάρει συνέχεια, εις άλλα με υγεία.
Φυσικά και συνεχίζω να πετάω, όχι όμως γιατί εχω εμπιστοσύνη στους κανονισμούς EU FTL οι οποίοι είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των εταιρειών.
Συνεχίζω να πετάω γιατί εμπιστεύομαι τα SOPs, τις ικανότητες, τον επαγγελματισμο και την ευσυνειδησία των συναδέλφων μου (όλων των εταιρειών).
Τα περιστατικά στα οποία αναφέρθηκα είναι γνωστά εντός των εταιρειών. Κυκλοφορούν με εσωτερικές εγκυκλίους ώστε να μαθαίνουμε όλοι από αυτά και, φυσικά, όποια ειναι mandatory reportable occurences, φτάνουν στις αντίστοιχες εποπτευουσες αρχές. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο.
Η αναφορά μου δεν είχε σκοπό να αποτρέψει κανέναν να πετάει αλλά να επισημάνει πόσα περιστατικά προκαλεί το fatigue, απλά άνθρωποι σαν κι εσένα δεν τα μαθαίνουν ποτέ (εκτός εάν καταλήγουν σε ατύχημα).
Επειδή το προηγούμενο παράδειγμά μου με το αυτοκίνητο σου φάνηκε αστείο, ας σου δώσω ενα πιο «σοβαρό» μήπως και μπορέσεις να το καταλάβεις:
Δυο διαφορετικά πληρώματα, το “ROMEO” και το “JULIET” πετάνε το ίδιο δρομολόγιο από το σημείο Α στο σημείο Β και επιστροφή στο σημείο Α (Α-Β-Α).
Το σκέλος Α-Β έχει διάρκεια (C2C) 03:30 ενώ το Β-Α 03:00. Το C.I. είναι 1:10 πριν την αναχωρηση και το C.O. 00:20 μετά τα chocks. Ο προγραμματισμενος χρόνος για το turnaround ειναι 00:35.
Παρουσίαση για την πτήση είχαν στις 15:00 τοπική, που σημαίνει πως το Max FDP είναι 12:00 ώρες.
Το πλήρωμα “ROMEO” εκτελεί το duty χωρίς κανένα απρόοπτο και επιστρέφει στη βάση του on schedule στις 23:35.
Το πλήρωμα “JULIET” έφτασε για το C.I. του, ομως μόλις τότε ενημερώθηκε πως το αεροπλάνο είχε καθυστερήσει στο προηγούμενο δρομολόγιο και θα φτάσει 01:30 αργότερα. Οι “JULIET” λοιπόν περιμένουν στο briefing room (ή στο τέρμιναλ, ανάλογα την εταιρεία) μεχρι να έρθει το αεροπλάνο τους.
Μετα απο 01:30 αναμονής αναλαμβάνουν καθήκοντα. Ετοιμάζουν το αεροσκάφος και ζητούν να ξεκινήσει η επιβίβαση. Όμως στο gate, λόγω έλλειψης προσωπικού, υπάρχει μόνο ένας υπάλληλος ο οποίος πρέπει να επιβιβάσει 225 ενήλικες, 9 παιδιά και 5 βρεφη. Μεταξύ των ενηλίκων υπάρχουν 2 wheelchairs C οι οποίες θα επιβιβαστούν με ambulift.
Η επιβίβαση διαρκεί 00:50 (αντι για το προγραμματισμενο 00:13) και φυσικά χάνεται το CTOT. Νέο στις 19:10.
Το FC στελνει ready message και περιμένει στωικά κάποια βελτίωση, η οποία δυστυχώς δεν έρχεται.
Εν τω μεταξύ το cabin crew προσπαθεί να ηρεμήσει τα πνεύματα των επιβατών οι οποίοι μετά την 01:30 καθυστέρηση στο τέρμιναλ και την αργή επιβίβαση, έχουν εξοργιστεί που πρέπει να περιμένουν άλλα 00:40 μέσα στο αεροπλάνο.
Στις 19:00 (CTOT-10’) παίρνουν επιτέλους άδεια για push & start.
Απογείωση απο το Α και προσγείωση στο Β. Φτάνουν στα chocks, σβήνουν και....τίποτα. Δεν υπάρχει κανένας γύρω τους. Μετά απο πολλαπλές κλήσεις στο operations η απάντηση είναι “sorry, we are understaffed, we don’t have anyone for the time being to attend your aircraft”.
Οι, έξαλλοι πλέον, επιβάτες πρέπει να περιμένουν άλλα 00:30 πριν έρθουν οι σκάλες και μπορέσουν να αποβιβαστούν. Σε αυτά τα 30 λεπτά το πλήρωμα γίνεται αποδέκτης (για μια ακόμη φορά) της οργής τους. Χρησιμοποιούν ολα τα negotiation skills που έχουν αποκτήσει στην εκπαίδευση τους και αποφεύγουν, οριακά, το ξύλο.
Από τη στιγμή που άνοιξαν οι πόρτες η αποβίβαση διήρκησε 10’ όμως ambulift δεν υπήρχε οπότε οι δυο Cs είναι ακόμα μέσα.
Ελπίζοντας να επιταχύνουν τις διαδικασίες ο CM2 έχει κατέβει στα ακουστικά για να κάνει refuelling with pax onboard. Σε 15’ ο ανεφοδιασμός έχει ολοκληρωθεί κ μόλις τότε εμφανίζεται το ambulift. Εξω οι Cs, γρήγορο security search στην καμπίνα και έτοιμοι για επιβίβαση.
Οι επιβάτες ξεκινούν να επιβιβαζονται «στολίζοντας» στην είσοδο τις αεροσυνοδούς για την (μέχρι εκείνη τη στιγμή) άνω των 3 ωρών καθυστέρηση.
Boarding completed, all on board, loadsheet and LMC done, κλείνουν τις πόρτες αλλά το cargo 3 ειναι ακόμα ανοιχτό. Στην ερώτηση «γιατι;» Ο ramp agent απανταει “sorry guys, lack of staff, we will do our best to find someone to load the bags”.
Εν τέλει ολοκληρωνεται η φόρτωση και αναχωρούν, ευτυχώς αυτή τη φορά χωρίς CTOT στις 23:40.
Μετα απο πτήση 03:00 επιστρέφουν στη βάση τους και τελειώνουν τα καθήκοντα τους στις 03:00 τοπική!
Και τα δυο πληρώματα, λοιπόν, πέταξαν εντός των νόμιμων ορίων των EU FTLs. Επίσης, σύμφωνα με τους ίδιους κανονισμούς και τα δυο πληρωματα μπορούν να πετάξουν ξανά μετά απο 12 ώρες.
Εσυ τι λες Ovelix, θα είναι εξίσου ξεκούραστα για να εκτελέσουν τα επόμενα καθήκοντά τους;
Επιπλέον, εαν το πλήρωμα “JULIET” έχει πολλαπλά συνεχόμενα τέτοια rotations (εμπλουτισμενα με disruptive roster patterns, MELs, unruly passengers, κακοκαιρία, diversion,...) τα οποία είναι «νόμιμα» βάσει των EU FTLs, αλλα την 4η/5η ημέρα δηλώσουν fatigue θα είναι αδικαιολογητοι τεμπέληδες που θέλουν να σαμποτάρουν τη λειτουργία της εταιρείας;
Κάποτε στην πολιτική σκηνή ειχε τεθεί το ερώτημα εαν το νόμιμο είναι και ηθικό.
Στην αεροπορία το ερώτημα που τίθεται είναι εαν το νόμιμο είναι και ανθρωπίνως δυνατό.
Με την εμπορική / διοικητική διάσταση του ζητήματος δεν θα ασχοληθώ γιατί εκεί, εν μέρει, συμφωνώ αλλά και πάλι δεν μπορώ να συζητήσω τα εν οίκω εν δήμο.
Επίσης θα συμφωνήσω πως την εν λόγω δήλωση πολλοί την άκουσαν αλλά την έχουν ήδη ξεχάσει, εφόσον η τιμή του εισιτηρίου είναι η χαμηλότερη δυνατή.
