jerry
Concorde-Class-Member
Πιστός στο ραντεβού μου με την αντικειμενική και επoικοδομητική κριτική των αεροπορικών εταιρειών θα σας παρουσιάσω τα ακόλουθα σκέλη πτήσεων με τη νΟΑ :
ATH-EFL 04OCT OA630 DH4 SX-OBA 0850-0945
EFL-ATH 05OCT OA631 DH4 G-ECOF 1015-1110
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τον aakunz για τις κρατήσεις. Δίχως τη βοήθειά του, τίποτε από τα παρακάτω δε θα είχε γραφτεί.
Στο αεροδρόμιο
To σχέδιο ήταν απλό (όπως φαίνεται και από το παραπάνω πρόγραμμα). Το προηγούμενο βράδυ της πτήσης αποφάσισα να τσεκάρω με το μάτι το e-checkin της εταιρείας, δεν είχα υπολογίσει όμως ότι το σύστημα είναι ίδιο με της πΟΑ. Που αυτό σημαίνει πως άπαξ και βάλεις στα στοιχεία σου και πατήσεις enter, το σύστημα θεωρεί ότι έχεις τσεκάρει, άσχετα από το αν εσύ εκείνη τη στιγμή πεθάνεις και δεν καταφέρεις να ολοκληρώσεις ποτέ το checkin. Παρόλα αυτά, εκτυπωτή δεν είχα, αλλά δεν ταράχτηκα γιατί και άλλη φορά που την έχω πατήσει παρόμοια (εμ, δεν έμαθες) και στο αεροδρόμιο δεν υπήρχε πρόβλημα.
Στο υπερ-hub LGAV έφτασα κατά τις 0730 και βάδισα αργά και με σταθερά βήματα για το checkin. Πολλά γκισέ (περισσότερα από παλιά). Ουρά μεγέθους γάτας Περσίας στις πτήσεις εσωτερικού, ουρά μεγέθους κροκοδείλου(όχι των μεγάλων) στις πτήσεις εξωτερικού. Στο γκισέ του echeckin κάποιοι ταλαίπωροι τουρίστες προσπαθούσαν να βγάλουν άκρη οπότε πήγα στα domestic. Η υπάλληλος της Olympic Handling είχε νεύρα εκείνη τη μέρα. Δε μου μίλησε σχεδόν καθόλου, της είπα για το ότι πιθανότατα είμαι τσεκαρισμένος, φάνηκε πως με αγνόησε αλλά τελικά βρήκε την άκρη και σε 1 λεπτό (κυριολεκτικά) μου είχε δώσει την κάρτα επιβίβασης. 2D (exit row).
Στο αεροπλάνο
Το αεροπλάνο (SXOBA) θα έφτανε στις 0745 (αντί 0800) από την Αλεξανδρούπολη. Έτσι δεν ήταν τυχαίο πως η επιβίβαση ξεκίνησε στις 0815 (35 λεπτά πριν) από το gate B19. Καμιά 50-60αριά επιβάτες πετάγαμε εκείνο το πρωινό για την Κεφαλονιά. Στις 0835 μπαίναμε στο καινούριο Dash 8 και το μέσα στην καλή χαρά πλήρωμα μας υποδεχόταν. Μιλάμε για πολύ χαρά όμως. Μάλλον δεν έχουν πυκνώσει ακόμα τα εξάσκελα. Φρεσκαδούρες στο χώρο λοιπόν, το οποίο εξηγεί και το γεγονός πως για πρώτη φορά σε πτήση εσωτερικού, μου έκαναν briefing για το πως ανοίγει η έξοδος κινδύνου. Εύγε στα κορίτσια λοιπόν τα οποία ήταν και πανέμορφα. Η Μεζίτη (η οποία φιγουράρει στο περιοδικό "THE REBIRTH OF A LEGEND") έκανε καλή δουλειά στα καλλιστεία για την επιλογή των κοριτσιών. Ευτυχώς πάντως, δε χρειάστηκαν πολλή βοήθεια από το ground για να κλείσουν την πόρτα (στις 0845 ακριβώς) και δε κόμπιασαν πάνω από 10 φορές στο safety demo (στο οποίο έγινε εκτενής αναφορά στις συσκευές με flight mode και πότε να τις ανοίξουμε, να τις κλείσουμε κλπ).
Μετά από τις καραμελίτσες και μία γρήγορη τροχοδρόμηση στις 0855 απογειωθήκαμε από τον 03R, καθοδόν για τη δεύτερη προσγείωση της Olympic Air στην Κεφαλονιά (Η πρώτη ήταν 2 μέρες πριν). Το service θα ξεκινούσε σύντομα με γευστικότατα sandwich γαλοπούλας (μιλάμε για 4-5 φέτες γαλοπούλα και μία χοντρή φέτα τυρί). Καφές, χυμοί, αναψυκτικά στο trolley. Το "Migazino" σαν περιοδικό μου φάνηκε βαρετό. Για την ακρίβεια, βαρέθηκα ακόμα και να το συγκρίνω σε βαρεμάρα με το "Blue" (ξέρετε, της άλλης). Το "Rebirth of a Legend" από την άλλη, είχε ενδιαφέρον λόγω των φωτογραφιών (και μόνο). Με λίγη μελέτη, η ώρα πέρασε και το νησί φάνηκε.
Το πλήρωμα μας ετοίμασε για προσγείωση όταν ο 32 άρχισε να αχνοφαίνεται (στη φωτό αριστερά). Η μία κοπελιά ήρθε τότε και μου είπε να κρατήσω τη μηχανή μου πάνω μου γιατί η προσγείωση είναι συνήθως "με δύναμη"... Χαμογέλασα συγκαταβατικά και στις 0940 πιάναμε (αρκετά smoothly πάντως) Κεφαλονιά. Το όνομα του κυβερνήτη μου ήταν γνωστό (από τα ATR της πΟΑ), το οποίο υποστηρίζεται και από το ότι κάναμε backtrack πριν το τέλος του διαδρόμου. Αποβίβαση και αποχαιρετισμός.
Η πτήση της επιστροφής
Την επόμενη μέρα, ήταν η σειρά του GECOF να εξυπηρετήσει την Κεφαλονιά. Ναι ναι. Υποψιάζεστε flybe καταστάσεις, οι οποίες επιβεβαιώνονται σε όλο τους το μεγαλείο. Η πτήση αφίχθη καθυστερημένη (στις 1005) από Αθήνα. Δε γνωρίζω το λόγο της καθυστέρησης (πάντως το αεροσκάφος είχε φτάσει από τον προηγούμενο προορισμό του (Κως) περίπου on-time). Λίγα λεπτά αργότερα βαδίζαμε για το αεροσκάφος.
Το πλήρωμα καμπίνας αποτελούσαν η Ειρήνη και η Josephine (ή κάπως έτσι). Η μία ντυμένη αλά Σήλια, ή άλλη ντυμένη αλά Flybe. Η μία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των απαιτήσεων της νέας εταιρείας (όμορφη και νεαρή, and so more easily manipulative), η άλλη μεγαλύτερη και βαρύτερη και κλασσική φυσιογνωμία της Αγγλετέρας. Κάθε φορά που δυσκολευόταν η μία, φώναζε την άλλη. Η Josephine με τα ελληνικά, η Ειρήνη με όλα τα υπόλοιπα. Στις ανακοινώσεις του PA, τονίστηκε πως η πτήση είναι σε συνεργασία με τη flybe και μετά δόθηκαν διευκρινίσεις, έτσι για να μη νομίζεις πως πετάς γι αλλού :
"Όπως βλέπετε οι 2 αεροσυνοδοί της πτήσης φοράνε διαφορετικές στολές, αλλά σας ενημερώνουμε πως έχουν εκπαιδευτεί με τον ίδιο τρόπο και για το ίδιο αεροπλάνο". Ο κυβερνήτης ήτο επίσης Άγγλος. Οι 10-11 κόμβοι φαίνεται πως δεν του επέτρεπαν απογείωση από τον "βολικό" 14 και έτσι ακολούθησε την τυπική διαδικασία απογείωσης από τον 32 (που περιλαμβάνει να φτάσεις στην Σικελία(σχεδόν) για να στρίψεις προς Αθήνα. Επίσης, σε αυτή την πτήση το safety demo ήταν ηχογραφημένο, ενώ για κάποιο λόγο οι καραμελίτσες μοιράστηκαν μετά το κυρίως service.
Με τούτα και με κείνα, τροχοδρομώντας και αφήνοντας πίσω ένα από τα τελευταία charter του νησιού, η Josephine -που ήταν συμπαθέστατη φιγούρα και που φαντάζομαι πως όταν έπιανε δουλειά στη flybe δε φανταζόταν ποτέ ότι θα φτάσει ως την κεφαλονιά η χάρη της- έδωσε το cabin secure στις 1045 στον captain Riber, ο οποίος έδωσε όλα τα στοιχεία στο σαφώς πιο αθόρυβο από τα ATR, DH4 για να μας απογειώσει λίγα δευτερόλεπτα αργότερα. Η απογείωση από τον 32 προσθέτει στο χρόνο πτήσης για Αθήνα(η εκτίμηση ήταν για 50 λεπτά!), αλλά προσθέται και στη θέα του νησιού [Άποψη, Ληξoύρι, Αργοστόλι].
Το service ξεκίνησε άμεσα με τα κλασσικά πλέον (ίδια με την προηγούμενη πτήση). Γρήγορα βλέπαμε Πελοπόννησο (Άραξος και Καλόγρια) και τη γέφυρα του Ρίου-Αντιρίου. Το service πήρε κάποια ώρα για τους 72 επιβάτες της πτήσης και η ώρα περνούσε.
Ξεκινώντας κάθοδο για Αθήνα στις 1120 την προσέγγιση στην Αθήνα, περάσαμε το κλασσικό πλάνο πριν την προσγείωση, για να συνεχίσουμε με τα γνωστά θεάματα του τροχόδρομου Β. [1, 2]. Η προσγείωση έγινε στον 03R (παρότι υπήρχε ήδη αναμονή για απογειώσεις,
και την ίδια διαδικασία ακολούθησαν και τα επόμενα 2 DH4 της ΟΑ. Σταθμεύσαμε δίπλα στο έτοιμο για αναχώρηση CR9 της LN.
Αποχαιρετισμός από την Josephine, και τέλος στην πρώτη πτήση με τη νΟΑ.
Αποφώνηση
Ontime performance : Θέλει λίίίίίίγη δουλίτσα ακόμα.
Πλήρωμα : Θα ήθελα να τις δω μερικό καιρό μετά, όταν θα έχει στρώσει η δουλειά. Θα είναι το ίδιο φρέσκιες;
Αεροσκάφος / Άνεση : ΟΚ για πτήσεις εσωτερικού.
Inflight service : ΟΚ επίσης.
Δυστυχώς η επιλογή της νΟΑ για τα εσωτερικά δρομολόγια κάποιες φορές είναι μονόδρομος. Το τιμολογιακό της σύστημα προς το παρόν, παραμένει ίδιο με της πΟΑ. Αυτό σημαίνει ~90 ευρώ φθηνότερο ναύλο από Αθήνα, και ~70 ευρώ φθηνότερο ναύλο προς Αθήνα. Για κάποιον που τα κλείνει νωρίς, ναι, του φαίνεται ακριβός σε σχέση με τα 24ευρα πάρτι του ανταγωνισμού. Είναι όμως fully flexible και ενδεχομένως διαθέσιμος και λίγον καιρό πριν την πτήση, αντίθετα με της πτήσης του ανταγωνισμού (Η Α3 πουλούσε ATH-EFL στα 156 ευρώ o/w Σάββατο πρωί τις ίδιες μέρες). Για τη ZF τα έχω ξαναγράψει. Εφόσον, δεν πετάς από Παρασκευή μεσημέρι έως Κυριακή βράδυ, παίζει να και να πετύχεις κάτι φθηνότερο. Δε συνυπολογίζω Ας αναμένουμε λίγο ακόμη λοιπόν, για να δούμε, ποιο θα είναι το σύστημα ναύλων που θα ακολουθήσει η νΟΑ. Προσωπική εκτίμηση πως όποιο πάρτι(τιμών) γίνει, δε θα κρατήσει πολύ...
Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε.
ATH-EFL 04OCT OA630 DH4 SX-OBA 0850-0945
EFL-ATH 05OCT OA631 DH4 G-ECOF 1015-1110
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τον aakunz για τις κρατήσεις. Δίχως τη βοήθειά του, τίποτε από τα παρακάτω δε θα είχε γραφτεί.
Στο αεροδρόμιο
To σχέδιο ήταν απλό (όπως φαίνεται και από το παραπάνω πρόγραμμα). Το προηγούμενο βράδυ της πτήσης αποφάσισα να τσεκάρω με το μάτι το e-checkin της εταιρείας, δεν είχα υπολογίσει όμως ότι το σύστημα είναι ίδιο με της πΟΑ. Που αυτό σημαίνει πως άπαξ και βάλεις στα στοιχεία σου και πατήσεις enter, το σύστημα θεωρεί ότι έχεις τσεκάρει, άσχετα από το αν εσύ εκείνη τη στιγμή πεθάνεις και δεν καταφέρεις να ολοκληρώσεις ποτέ το checkin. Παρόλα αυτά, εκτυπωτή δεν είχα, αλλά δεν ταράχτηκα γιατί και άλλη φορά που την έχω πατήσει παρόμοια (εμ, δεν έμαθες) και στο αεροδρόμιο δεν υπήρχε πρόβλημα.
Στο υπερ-hub LGAV έφτασα κατά τις 0730 και βάδισα αργά και με σταθερά βήματα για το checkin. Πολλά γκισέ (περισσότερα από παλιά). Ουρά μεγέθους γάτας Περσίας στις πτήσεις εσωτερικού, ουρά μεγέθους κροκοδείλου(όχι των μεγάλων) στις πτήσεις εξωτερικού. Στο γκισέ του echeckin κάποιοι ταλαίπωροι τουρίστες προσπαθούσαν να βγάλουν άκρη οπότε πήγα στα domestic. Η υπάλληλος της Olympic Handling είχε νεύρα εκείνη τη μέρα. Δε μου μίλησε σχεδόν καθόλου, της είπα για το ότι πιθανότατα είμαι τσεκαρισμένος, φάνηκε πως με αγνόησε αλλά τελικά βρήκε την άκρη και σε 1 λεπτό (κυριολεκτικά) μου είχε δώσει την κάρτα επιβίβασης. 2D (exit row).
Στο αεροπλάνο
Το αεροπλάνο (SXOBA) θα έφτανε στις 0745 (αντί 0800) από την Αλεξανδρούπολη. Έτσι δεν ήταν τυχαίο πως η επιβίβαση ξεκίνησε στις 0815 (35 λεπτά πριν) από το gate B19. Καμιά 50-60αριά επιβάτες πετάγαμε εκείνο το πρωινό για την Κεφαλονιά. Στις 0835 μπαίναμε στο καινούριο Dash 8 και το μέσα στην καλή χαρά πλήρωμα μας υποδεχόταν. Μιλάμε για πολύ χαρά όμως. Μάλλον δεν έχουν πυκνώσει ακόμα τα εξάσκελα. Φρεσκαδούρες στο χώρο λοιπόν, το οποίο εξηγεί και το γεγονός πως για πρώτη φορά σε πτήση εσωτερικού, μου έκαναν briefing για το πως ανοίγει η έξοδος κινδύνου. Εύγε στα κορίτσια λοιπόν τα οποία ήταν και πανέμορφα. Η Μεζίτη (η οποία φιγουράρει στο περιοδικό "THE REBIRTH OF A LEGEND") έκανε καλή δουλειά στα καλλιστεία για την επιλογή των κοριτσιών. Ευτυχώς πάντως, δε χρειάστηκαν πολλή βοήθεια από το ground για να κλείσουν την πόρτα (στις 0845 ακριβώς) και δε κόμπιασαν πάνω από 10 φορές στο safety demo (στο οποίο έγινε εκτενής αναφορά στις συσκευές με flight mode και πότε να τις ανοίξουμε, να τις κλείσουμε κλπ).
Μετά από τις καραμελίτσες και μία γρήγορη τροχοδρόμηση στις 0855 απογειωθήκαμε από τον 03R, καθοδόν για τη δεύτερη προσγείωση της Olympic Air στην Κεφαλονιά (Η πρώτη ήταν 2 μέρες πριν). Το service θα ξεκινούσε σύντομα με γευστικότατα sandwich γαλοπούλας (μιλάμε για 4-5 φέτες γαλοπούλα και μία χοντρή φέτα τυρί). Καφές, χυμοί, αναψυκτικά στο trolley. Το "Migazino" σαν περιοδικό μου φάνηκε βαρετό. Για την ακρίβεια, βαρέθηκα ακόμα και να το συγκρίνω σε βαρεμάρα με το "Blue" (ξέρετε, της άλλης). Το "Rebirth of a Legend" από την άλλη, είχε ενδιαφέρον λόγω των φωτογραφιών (και μόνο). Με λίγη μελέτη, η ώρα πέρασε και το νησί φάνηκε.
Το πλήρωμα μας ετοίμασε για προσγείωση όταν ο 32 άρχισε να αχνοφαίνεται (στη φωτό αριστερά). Η μία κοπελιά ήρθε τότε και μου είπε να κρατήσω τη μηχανή μου πάνω μου γιατί η προσγείωση είναι συνήθως "με δύναμη"... Χαμογέλασα συγκαταβατικά και στις 0940 πιάναμε (αρκετά smoothly πάντως) Κεφαλονιά. Το όνομα του κυβερνήτη μου ήταν γνωστό (από τα ATR της πΟΑ), το οποίο υποστηρίζεται και από το ότι κάναμε backtrack πριν το τέλος του διαδρόμου. Αποβίβαση και αποχαιρετισμός.
Η πτήση της επιστροφής
Την επόμενη μέρα, ήταν η σειρά του GECOF να εξυπηρετήσει την Κεφαλονιά. Ναι ναι. Υποψιάζεστε flybe καταστάσεις, οι οποίες επιβεβαιώνονται σε όλο τους το μεγαλείο. Η πτήση αφίχθη καθυστερημένη (στις 1005) από Αθήνα. Δε γνωρίζω το λόγο της καθυστέρησης (πάντως το αεροσκάφος είχε φτάσει από τον προηγούμενο προορισμό του (Κως) περίπου on-time). Λίγα λεπτά αργότερα βαδίζαμε για το αεροσκάφος.
Το πλήρωμα καμπίνας αποτελούσαν η Ειρήνη και η Josephine (ή κάπως έτσι). Η μία ντυμένη αλά Σήλια, ή άλλη ντυμένη αλά Flybe. Η μία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των απαιτήσεων της νέας εταιρείας (όμορφη και νεαρή, and so more easily manipulative), η άλλη μεγαλύτερη και βαρύτερη και κλασσική φυσιογνωμία της Αγγλετέρας. Κάθε φορά που δυσκολευόταν η μία, φώναζε την άλλη. Η Josephine με τα ελληνικά, η Ειρήνη με όλα τα υπόλοιπα. Στις ανακοινώσεις του PA, τονίστηκε πως η πτήση είναι σε συνεργασία με τη flybe και μετά δόθηκαν διευκρινίσεις, έτσι για να μη νομίζεις πως πετάς γι αλλού :
"Όπως βλέπετε οι 2 αεροσυνοδοί της πτήσης φοράνε διαφορετικές στολές, αλλά σας ενημερώνουμε πως έχουν εκπαιδευτεί με τον ίδιο τρόπο και για το ίδιο αεροπλάνο". Ο κυβερνήτης ήτο επίσης Άγγλος. Οι 10-11 κόμβοι φαίνεται πως δεν του επέτρεπαν απογείωση από τον "βολικό" 14 και έτσι ακολούθησε την τυπική διαδικασία απογείωσης από τον 32 (που περιλαμβάνει να φτάσεις στην Σικελία(σχεδόν) για να στρίψεις προς Αθήνα. Επίσης, σε αυτή την πτήση το safety demo ήταν ηχογραφημένο, ενώ για κάποιο λόγο οι καραμελίτσες μοιράστηκαν μετά το κυρίως service.
Με τούτα και με κείνα, τροχοδρομώντας και αφήνοντας πίσω ένα από τα τελευταία charter του νησιού, η Josephine -που ήταν συμπαθέστατη φιγούρα και που φαντάζομαι πως όταν έπιανε δουλειά στη flybe δε φανταζόταν ποτέ ότι θα φτάσει ως την κεφαλονιά η χάρη της- έδωσε το cabin secure στις 1045 στον captain Riber, ο οποίος έδωσε όλα τα στοιχεία στο σαφώς πιο αθόρυβο από τα ATR, DH4 για να μας απογειώσει λίγα δευτερόλεπτα αργότερα. Η απογείωση από τον 32 προσθέτει στο χρόνο πτήσης για Αθήνα(η εκτίμηση ήταν για 50 λεπτά!), αλλά προσθέται και στη θέα του νησιού [Άποψη, Ληξoύρι, Αργοστόλι].
Το service ξεκίνησε άμεσα με τα κλασσικά πλέον (ίδια με την προηγούμενη πτήση). Γρήγορα βλέπαμε Πελοπόννησο (Άραξος και Καλόγρια) και τη γέφυρα του Ρίου-Αντιρίου. Το service πήρε κάποια ώρα για τους 72 επιβάτες της πτήσης και η ώρα περνούσε.
Ξεκινώντας κάθοδο για Αθήνα στις 1120 την προσέγγιση στην Αθήνα, περάσαμε το κλασσικό πλάνο πριν την προσγείωση, για να συνεχίσουμε με τα γνωστά θεάματα του τροχόδρομου Β. [1, 2]. Η προσγείωση έγινε στον 03R (παρότι υπήρχε ήδη αναμονή για απογειώσεις,
και την ίδια διαδικασία ακολούθησαν και τα επόμενα 2 DH4 της ΟΑ. Σταθμεύσαμε δίπλα στο έτοιμο για αναχώρηση CR9 της LN.
Αποχαιρετισμός από την Josephine, και τέλος στην πρώτη πτήση με τη νΟΑ.
Αποφώνηση
Ontime performance : Θέλει λίίίίίίγη δουλίτσα ακόμα.
Πλήρωμα : Θα ήθελα να τις δω μερικό καιρό μετά, όταν θα έχει στρώσει η δουλειά. Θα είναι το ίδιο φρέσκιες;
Αεροσκάφος / Άνεση : ΟΚ για πτήσεις εσωτερικού.
Inflight service : ΟΚ επίσης.
Δυστυχώς η επιλογή της νΟΑ για τα εσωτερικά δρομολόγια κάποιες φορές είναι μονόδρομος. Το τιμολογιακό της σύστημα προς το παρόν, παραμένει ίδιο με της πΟΑ. Αυτό σημαίνει ~90 ευρώ φθηνότερο ναύλο από Αθήνα, και ~70 ευρώ φθηνότερο ναύλο προς Αθήνα. Για κάποιον που τα κλείνει νωρίς, ναι, του φαίνεται ακριβός σε σχέση με τα 24ευρα πάρτι του ανταγωνισμού. Είναι όμως fully flexible και ενδεχομένως διαθέσιμος και λίγον καιρό πριν την πτήση, αντίθετα με της πτήσης του ανταγωνισμού (Η Α3 πουλούσε ATH-EFL στα 156 ευρώ o/w Σάββατο πρωί τις ίδιες μέρες). Για τη ZF τα έχω ξαναγράψει. Εφόσον, δεν πετάς από Παρασκευή μεσημέρι έως Κυριακή βράδυ, παίζει να και να πετύχεις κάτι φθηνότερο. Δε συνυπολογίζω Ας αναμένουμε λίγο ακόμη λοιπόν, για να δούμε, ποιο θα είναι το σύστημα ναύλων που θα ακολουθήσει η νΟΑ. Προσωπική εκτίμηση πως όποιο πάρτι(τιμών) γίνει, δε θα κρατήσει πολύ...
Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε.
