Η ζωή ενός πιλότου

ilias Fasoulis

Low-Cost-Class-Member
Εγγραφή
16/07/2009
Μηνύματα
15
Likes
0
Καλησπέρα και απο μένα έιμαι 23 χρονών και σκέυτομαι να γραφτώ σε κάποια σχολή πιλότων , αυτό όμως είναι άλλο θέμα :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
αυτό που με καίει είναι πώς είναι η ζωή ενός πιλότου τελικά? Ακούγονταί πολλά περί μοναξιάς, διάφορα οτι δεν έχει προσωπική ζωή?
οτι δεν μπορεί να κάνει οικογένεια λόγο της μόνομης απουσίας του απο το σπίτι? τελικα τι απο όλα αυτα γίνετε ρε πιλότοι?
Εμένα μου αρέσει πολ η οικογένεια και θα ήθελα όταν μεγαλώσω κιάλο να κάνω οικογένεια γιαυτό θα ήθελα πριν κάνω αυτο το μεγάλο βήμανα μάθω πράγματα για το τι γίνεται στην πραγματική ζωή ενός πιλότου??? ευχαριστω θα περιμένω με ανυπομονεσία της προσωπικές σας εμπειρίες και την πραγματική αλήθεια πάνω στο θέμα....Ευχαριστω
 
Πιστεύω ότι στη ζωή του οποιουδήποτε ανθρώπου, όχι μόνο των πιλότων, ο πιό σημαντικός παράγων για τη δημιουργία μιας σωστής οικογένειας (και για τη διάρκειά της) είναι η σωστή επιλογή συντρόφου και η σωστή συμπεριφορά απέναντι στον σύντροφό μας.
Δηλαδή δεν νομίω ότι έχει σημασία τι δουλειά κάνουμε, όσο το ποιόν/ποιάν θα διαλέξουμε για να έχουμε δίπλα μας.
 
Αγαπητέ Ηλία Φασούλη, η ζεστασιά της οικογένειας δεν εξαντλείται ούτε στον αέρα, ούτε στη γη. Όσο δε η δουλειά σου μπορεί να σε γεμίζει και όσο την χαίρεσαι, τόσο θα γεμίζει και η μελλοντική οικογένειά σου. Χαλάρωσε την σκέψη σου και ακολούθα το όνειρό σου. Καλή τύχη.

δικός σου

ΥΓ: Αν βρεθείς ποτέ στο Γαλαξείδι, κάνε μια βόλτα προς την απέναντι άκρη της πόλης μετά το λιμάνι και θα δεις ένα γλυπτό αφιερωμένο σε όλα όσα αφήνει πίσω του ένας ναυτικός. Υπάρχουν και χειρότερα. ;)
 
το θεμα ειναι να βρεις καποια που θα αντεξει το οτι λειπεις τοσο καιρο
οπως με τους ναυτικους οπως και με τους στρατιωτικους αν και αυτα ειναι απειρως ποιο δυσκολα καθοτι ειδικα ο στρατιωτικος αναγκαζεται καθε λιγα χρονια να μετακομιζει σε αλλες πολεις με οτι συνεπεια εχει αυτο για την οικογενεια ειδικα εαν εχει και παιδια..
 
Αν καί δέν είμαι πιλότος,η "εμπειρία" που εχω από φίλους που ασκούν αυτό το επάγγελμα είναι πως η οικογενειακή τους ζωή είναι πολύ πιό κοντά σ'αυτήν ενός "κοινού" ανθρώπου απ'ότι π.χ. ενός ναυτικού.

Συνήθως,τά ταξίδια που κάνει ένας πιλότος κυμαίνονται από μιάς μέρας (πτήσεις εσωτερικού,regional κλπ) μέχρι μιάς εβδομάδας (διηπειρωτικά).Ασφαλώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου λείπει συχνά απ'τό σπίτι και την οικογένειά του,ωστόσο την βλέπει συχνότερα από π.χ.έναν ναυτικό που βρίσκεται σέ ένα φορτηγό πλοίο καί που ένα μόνο ταξίδι του μπορεί να διαρκέση μέχρι και ένα μήνα.

Οι στρατιωτικοί συνήθως παίρνουν και τίς οικογένειές τους εκεί όπου μετατίθενται,ο ναυτικός όμως που μπαρκάρει π.χ. γιά δυό χρόνια δέν μπορεί να κουβαλάη καί την οικογένειά του πάνω στο πλοίο.

(Βέβαια και στούς ναυτικούς υπάρχουν εξαιρέσεις,όπως π.χ. αυτοί που κάνουν τοπικά δρομολόγια στούς τόπους διαμονής τους ή που δουλεύουν σέ ρυμουλκά κλπ,που και αυτοί μόλις τελειώση η βάρδια τους πάνε στά σπίτια τους).

Πιστεύω οτι η άποψη τής MaroT είναι η πιό ολοκληρωμένη και σωστή.Αλλωστε,διαλυμένες οικογένειες συναντάμε ακόμα καί σέ ανθρώπους που δουλεύουν π.χ. σέ ένα μαγαζί.Αν τό ζευγάρι δέν επικοινωνή σωστά,δέν έχη αλληλοκατανόηση κλπ κλπ,τότε δέν πετυχαίνει η συμβίωση ακόμα κι'άν αμφότεροι δουλεύουν απ'τό σπίτι τους....
 
Ευχαριστω παρα πολύ όλους όσους δώσανε σημασια στις απορίες μου εγώ φυσικά θα ακολουθήσω το ονειρο μου που ειναι να γίνω πιλότος.Είμαι στην φάση έυρεση σχολής και τα λοιπα!! εκει να δείτε μπέρδεμα !!Ελπίζω να κάνω τη σωστη κίνηση.Ο δεύτερος προβληματισμός μου στο θέμα μου είναι πώς είναι η εύρεση εργασιας σε αυτό το επάγγελμα υπάρχει ζήτηση? υπάρχει ανεργία? Ενα απο μια σχολή που ρώτησα μου είπε οτι δεν υπάρχει ανεργία στο επάγγελμα βεβαια αυτό ειναι υποκειμενική άποψη για πολλούς και διάφορους λόγους. Δηλαδη σκέφτομαι αν παίζει ρόλο η σχολή που θα βγάλω και κατα πόσο θα αποροφηθώ απο την αγορά εργασίας.
 
αγαπητε Ηλια
τα λεγομενα αυτου απο τη σχολή έρχονται να συμπληρώσουν αυτα που λέγαμε για την οικογενεια και τη ζωη...πολλοι επικεντρώνονται μονο στην αγορα της ελλαδας..αλλοι πάλι δεν έχουν πρόβλημα να πανε μέχρι την αλλη άκρη του κόσμου προκειμένου να πετάξουν επαγγελματικα(εξαρτάται απο την οικογενειακή σου κατάσταση,τα κίνητρα σου κτλ)..γνωρίζω περιπτώσεις που πολλοί πήγαν σε σχολή μονο κ μονο για να μάθουν τι σημαίνει αεροπλάνο και οχι με αυτοσκοπό να δουλέψουν σε εταιρίες επειδή ήταν σχετικά μεγάλοι ή οι γονείς τους φοβούνται να τους βάλουν να πετάνε(εχω γνωστή που έχει τελειώσει στην οξφόρδη,εχει εκπαιδευση τύπου στα 737 κ ο πατερας της δεν την αφήνει να δηλώσει σε εταιρία :wall: )..υπάρχει κ μια τελευταία κατηγορία,αυτοί που έγιναν πιλότοι για να ρίχνουν πιο εύκολα γκόμενες και να φορουν γυαλιά ηλίου Rayban..επίτρεψέ μου να μην το σχολιάσω :rant:


καλη επιτυχία
 
Ας μου επιτραπει να προσθεσω οτι τα κλασικα γυαλια ηλιου της Rayban με τους πρασινους φακους , που εχουν την φημη να ειναι τα γυαλια των πιλοτων,
στο πιλοτηριο με τον ηλιο καταφατσα ειναι οτι χειροτερο. Τωρα το τι εντυπωση κανουν στις γκομενες δεν ξερω.
Δεν υπαρχει κατι σαν ζωη ενος πιλοτου. Οι δουλειες και το lifestyle που φερνουν μαζι τους ειναι πολυ διαφορετικες. Περασα απο turboprop regional operations,
ta 732 και 734 της ΟΑ και τωρα 744 cargo long range. Εγω το τελευταιο δεν το αλλαζω με τιποτα.
Βασικο να βρεις τον ανθρωπο σου, που σε ακολουθει, και αποδεχετε την ολη κατασταση.
Γενικα το επαγγελμα εχει χασει την χλιδα, και τις αποδοχες που ειχε καποτε.
Η πορεια ειναι γενικως καθοδικη. Βλεπετε και τις συμβασεις της Olympic Air...
Σε γενικες γραμμες οσοι θελουν να γινουν πραγματικα πιλοτοι, με ολη τους την καρδια, και εχουν τα προσοντα προχωρανε και δεν χανονται.
Οσοι θελουν παλι να εχουν εξ αρχης εγγυηση για επαγγελματικη αποκατασταση, επιτυχια στον γαμο τους κτλ. , ας καταλαβουν, οτι κατι τετοιο δεν υπαρχει στην ζωη. Παιρνεις ρισκα, το παλαιβεις, και με επιμονη μπορει να πετυχεις.
 
Eχεις δίκιο καμιά φορά δεν γίνεται να τα θέλουμε όλα δικά μας θα πρέπει να υπαρχει και κάποιος συμβιβασμός με την ζωή μας και τα θέλω μας.
Στο θέμα της σχολής(ξεφεύγω λίγο)παίζει ρόλο εκτός απο το πόσο ικανός είναι ο καθένας,με το πιά σχολή θα τελειώσει κάποιος στον επαγγελματικο χόρο? Δλδ είναι το ίδιο να τελειώσω στην Ελλάδα με το να τελειώσω κάποια σχολή του εξωτερικού?
 
Aγαπητε μου φιλε , θα πω αυτο που εχει πει ο Πατριαρχης Σερβιας Παυλος : "Ακου την καρδια σου οταν πρεπει να ακουσεις την καρδια σου και ακου το μυαλο σου οταν πρεπει να ακουσεις το μυαλο σου". Νομιζω οτι η εκλογη επαγγελματος δεν αποτελει προβλημα για τη συναψη γαμου , ισα ισα που η υποψηφια νυφη σου θα δειξει ποσο σεβεται την επιλογη σου και ποσες θυσιες ειναι διατεθημενη να κανει προκειμενου να ειστε μαζι , δεν ειναι το επαγγελμα αιτια που υπαρχουν δυσαρμονιες στα ζευγαρια και που διαλυονται οικογενειες , κατα τη γνωμη μου οι αιτιες πρεπει να αναζητηθουν στην ψυχοσυνθεση των ανθρωπων και στη συμπεριφορα τους . Σου ευχομαι οτι κι αν επιλεξεις καλη κι επιτυχημενη σταδιοδρομια κι οταν ερθει ωρα να κανεις οικογενεια το πρωτο που να κανεις με την υποψηφια συζηγο σου ειναι να συζητησεις αναλυτικα και διεξοδικα ολες τις πτυχες της ζωης σας και του χαρακτηρα σας και κατοπιν νηφαλια να παρετε τις αποφασεις σας. Ειναι στον ανθρωπο αλλη κοπελλα θα πεταγε απ τη χαρα της να παρει αντρα πιλοτο , αλλη δεν θελει ουτε να ακουει για αεροπλανα , το θεμα δεν ειναι να προσπαθησεις να πεισεις την πρωτη να αλλαξει γνωμη , αλλα να βρεις τον ανθρωπο που θα σε αποδεχθει ανετα , χωρις πιεσεις και φυσικα θα την αποδεχεσαι κι εσυ. Το ιδιο εχω συναντησει και σε αντρες , αλλος (πχ εγω) τρελλαινομαι πραγματικα για αεροπλανα , αλλος μου λεει :στερια και παλι στερια , φοβαμαι τον αερα. Αντε καλη επιτυχια!
 
Top