Λοιπόν, είναι πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση ο κύριος Custer.
Αξίζει να ρίξεις μια ματιά σε αυτό:
http://library-dspace.larc.nasa.gov/dsp ... 2-2929.pdf
Γιατί ότι γράφει ο καθ' ένας σε ένα site δεν είναι και απαραίτητα σωστό.
Η ιδέα έχει κάποια βάση, αλλά δεν είναι και κάτι τελείως καινούριο. Ο κανόνας παραμένει...Μεγάλη σχετική ταχύτητα του αέρα, μικρή πίεση και το αντίθετο. Το ίδιο φαινόμενο χρησιμοποιούν οι πτέρυγες για να δημιουργήσουν μια διαφορά πίεσης στο πάνω απο το κάτω μέρος. Έτσι λοιπόν, υπερισχύει η πίεση στο κάτω μέρος και "εμφανίζεται" μια δύναμη κάθετη στη πτέρυγα και προς τα επάνω. Η άνωση. Βασική προυπόθεση είναι η στρωτή ροή του άερα.
Αν κατάλαβα καλά, ο κύριος Custer προτίνει τη τοποθέτηση ενός κινητήρα ικανού να μετακινεί τον αέρα που βρίσκεται μεσα στο ημικυλινδρικό κατασκεύασμα, τόσο γρήγορα, ώστε να δημιουργεί "κενό" στο επάνω μέρος του. και να ανυψώνει έτσι το αεροσκάφος.
Το γιατί δεν το ξεσήκωσαν σα σχέδιο οι εταιρίες κατασκευής δεν είναι πρωτοφανές...Υπάρχουν κινητήρες πολύ πιο αποδοτικοί και με λίγοτερα κινητά μέρη απο τους κλασικούς εμβολοφόρους που υπάρχουν μέσα σε σχεδόν όλα τα αυτοκίνητα γύρω μας (πολύ μεγαλύτερη αγορά, καθώς το προϊόν είναι προσβάσιμο σε πολυ περισσότερο κόσμο)...Γιατί δε χρησιμοποιούνται όμως;
Η πρώτη πτήση έγινε το 1903 απο τους γνωστούς πλέον αδερφούς. Το άρθρο κάνει λόγο για τη πρώτη επιτυχή πτήση αεροσκάφους με Custer wings το 1942. Ο Orville Wright θα πρέπει να ήταν τότε περίπου 70 χρονών (Ήταν κοντά στα 30 όταν μαζί με τον αδερφό του δούλευαν επάνω στις πρωτότυπες τότε πτητικές μηχανές). Αυτό σημαίνει οτι στα 39 χρόνια που μεσολάβησαν η κλασική θεωρία της αεροδυναμικής (που κατα τη γνώμη μου δε διαφέρει και πολύ απο τις καινοτομίες του κυρίου Custer) είχε προχωρήσει πάρα πολύ. Υπήρχαν ήδη τα εργαλεία, οι μαθηματικές σχέσεις, ο επιστημονικός κόσμος είχε την εμπειρία και τη συνήθεια να δουλεύει με τις "απλές" (που δεν είναι καθόλου απλές τελικά
) πτέρυγες. Είχε δηλαδή, πλέον αρχήσει να αναπτύσεται συστηματικά η αεροδυναμική. Και ας μην αναφερθούμε στη βιομηχανία των αεροσκαφών και σε όλη αυτή τη τεχνολογία και εμπειρία (υλικά, μέθοδοι κατασκευής, εργαλεία, τεχνικές, κλπ κλπ) που έχει συσωρεύσει αυτά τα χρόνια....Πώς είναι δυνατόν να αλλάξουν όλα αυτά απο τη μια στιγμή στην άλλη;
Άλλωστε οι αδερφοί Wright ανέπτυξαν την πτητική μηχανή με ένα και μοναδικό στόχο...την χρησμοποίηση της για πολεμικούς σκοπούς. Τα επιβατικά αεροσκάφη είναι απλά παραπλήσια κέρδη
Αυτή τη στιγμή, η "κλασική" αεροδυναμική εξυπηρετεί άριστα τους πολεμικούς σκοπούς...οπότε ποιός χρειάζεται μια "νέα", αδοκίμαστη, ανώριμη, και λιγότερο αποδοτική (στις υψηλές ταχύτητες που ήταν πάντα απο τους βασικές προδιαγραφές πολεμικών αεροσκαφών) τεχνολογία;
Το οτι η NASA συνεχίζει και βελτοιώνει το σχεδιασμό είναι ένα θετικό βήμα, αλλά κατα τη γνώμη μου είναι πολύ πιθανό να δούμε AUV (Αυτόνομα, μη επανδρωμένα οχήματα) με τέτοιου είδους πτέρυγες για να μπορούν να σηκώσουν περισσότερα ηλεκτρονικά και να μπορούν να πετάνε πιο αργά πάνω απο συγκεκριμένες εχθρικές περιοχές για να λαμβάνουν καλύτερες φωτογραφίες. (Κατά το άρθρο πάντα, ο συγκεκριμένος τύπος πτέρυγας παράγει περισσότερη άνωση σε χαμηλότερες ταχύτητες απο τις "συμβατικές" πτέρυγες)
