Δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ τους γιατρούς ή το ΕΚΑΒ ή το ΕΣΥ. Ίσα ίσα που η γνώμη μου για αυτά είναι πολύ αρνητική. Αλλά, για στάσου ένα λεπτό (όχι εσύ φίλε ΟΑ701 - ο συντάκτης του άρθρου λέω). Ποιός αποφασίζει για τις αεροδιακομιδές; Ποιός γνωρίζει αν τα πληρώματα κινδυνεύουν; Ποιός καθορίζει το ποιά ψυχή αξίζει και ποιά όχι;
Νομίζω πως ο φίλτατος αρθρογράφος τα παραλέει λίγο. Η διάσωση από πλοίο στην Πύλο που είχα παραθέσει τις προάλλες, έγινε για έναν 90χρονο με καρδιακό. Αυτή ήταν όντως αποστολή high risk (καιρός-πλοίο κλπ). Ποιός θα έλεγε να μην πάμε;
Τα πράγματα είναι απλά και μεθοδικά, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, κολοκυθιές και "μπαλάκια":
Οι γιατροί των κατά τόπους ιατρείων, εξετάζουν τους ασθενείς κατά περίπτωση. Υπάρχει συγκεκριμένος μπούσουλας συμπτωμάτων που επιτρέπουν στον τοπικό γιατρό να αιτηθή αεροδιακομιδής.
Το αίτημά του προωθείται στο ΕΚΑΒ, το οποίο δεν είναι υπεύθυνο για τίποτε άλλο παρά:
Να ρωτήσει το ΓΕΑ για το αν διατίθεται κατάλληλο μέσο
Να διαθέσει γιατρό και τραυματιοφορέα/νοσηλευτή, αν το μέσο διατίθεται.
Το ΓΕΑ ρωτάει μεταξύ άλλων και το κέντρο επιχειρήσεων της Ελευσίνας, το οποίο έχει επαφή με τους κυβερνήτες των μέσων που εκτελούν τις διακομιδές, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι να αποδεχθούν ή αρνηθούν την αποστολή με βάση τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες.
Με λίγα λόγια,
Μια διακομιδή γίνεται:
Αν τα συμπτώματα του ασθενούς το απαιτούν
Αν υπάρχει διαθέσιμο μέσο (πάντα υπάρχει εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων)
Αν κάνει ο καιρός (σπανίως δεν κάνει - ακόμη κι αν υπάρχει πρόβλημα, περιμένουμε λίγο και ο καιρός φτιάχνει, ή δοκιμάζουμε εναλλακτικές διαδρομές).
Μια διακομιδή μπορεί να ματαιώσει:
Ο κυβερνήτης του μέσου, για λόγους ασφαλείας πτήσεων (όποιο κι αν είναι οι λόγοι που την επηρεαζουν)
Το ΓΕΑ, αν το μέσο που διατέθηκε για την διακομιδή, χρειάζεται για κάποιον πιο επείγοντα λόγο (φυσική καταστροφή, αεροπορικό ατύχημα, πόλεμος, κλπ).
Ο προϊστάμενος του ΕΚΑΒ, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ελέγξει αν τα συμπτώματα του ασθενούς, δικαιολογούν την απαίτηση διακομιδής. Ούτε μπαίνει στο μέσο, ούτε θα μπει ποτέ, ούτε γνωρίζει την ασφάλεια πτήσεων, ούτε έχει λόγο να τη γνωρίσει. Τον ενδιαφέρει να βγει ανώδυνα η βάρδια του και δεν παίρνει ιδιωτικές πρωτοβουλίες που θα του κόστιζαν τη θέση του. Όπως κάθε δημόσιος υπάλληλος. Είτε καλό αυτό, είτε κακό, έτσι έχει το πράγμα. Αλλιώς, θα μάθετε την επόμενη εβδομάδα για την απόλυση του διοκητή του ΕΚΑΒ, που αρνήθηκε διακομιδή σε 80χρονο...
